Ιδού πάλι το αγγελτήριο του θανάτου της ελληνικής γλώσσας, πρωτοσέλιδο. Ιδού πάλι οι «έρευνες-σοκ», ιδού και τα μοιρολόγια για το χαμό μιας γλώσσας που, ζωηρότατη εντούτοις, μιλιέται από δέκα εκατομμύρια Ελληνες, μισό εκατομμύριο Ελληνοκύπριους και εκατοντάδες χιλιάδες νέους χρήστες της· εννοώ τους μετανάστες που τη «σπουδάζουν» στην οικοδομή ή στο σχολείο, πάντως τη μαθαίνουν, μερικοί δε αριστεύουν και μας πονοκεφαλιάζουν κάθε εθνική εορτή. H νέα έρευνα λοιπόν, που διενεργήθηκε από το Ινστιτούτο Επικοινωνίας με την υποστήριξη της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς, υποτίθεται πως βεβαιώνει ότι «ξεχάσαμε τη γλώσσα μας». Ποιες οι «αποδείξεις»; Μα το ότι το 82% εξ ημών χρησιμοποιεί ξένες λέξεις, ενώ το 70% «εκφράζεται στην αργκό». Πώς προκύπτει το 82%; Στην ερώτηση αν χρησιμοποιούν ξενόφερτες λέξεις, το 35% απαντά «αρκετά», το 47% «πολύ». Και λοιπόν; Σίγουρα υπάρχουν κάμποσοι που επιδεικνύουν με μπόλικη αλαζονεία την κάποια γλωσσομάθειά τους. Αν όμως πεις «κομπιούτερ», «βίντεο», «φαξ», «σάντουιτς», «τοστ», «Μέγκα», «Σταρ», «Αλτερ», «Αντένα» (όπως σχεδόν υποχρεωτικά λες κάθε μέρα), γίνεσαι γλωσσικός μειοδότης ή σκάβεις το λάκκο της γλώσσας μας;
Οι ίδιοι οι χρήστες της ελληνικής πάντως (1.600 πολίτες όλοι κι όλοι), οι οποίοι απάντησαν σε ερωτήματα που δεν είχαν τεθεί και με την αυστηρότερη επιστημοσύνη, εμφανίζονται μοιρασμένοι: το 38,1% πιστεύει πως το λεξιλόγιό μας φτώχυνε τα τελευταία τριάντα χρόνια, ενώ το 37,5% έχει εντελώς αντίθετη άποψη. Αλλά οι τίτλοι προέκυψαν θανατηφόροι και γοεροί, κι ας λέει ό,τι θέλει το 37,5%, κι ας λένε ό,τι θέλουν οι γλωσσολόγοι. Τι λένε οι γλωσσολόγοι και τι η λεξικογραφική στατιστική; Ιδού τι έγραφε προ ετών η Αννα Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, καθηγήτρια της Γλωσσολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης:
«Σε σύνολο 60.000 περίπου λημμάτων γενικού λεξιλογίου της νεοελληνικής ποσοστό 5% είναι οι δάνειες λέξεις της αγγλικής. Αν αναλογιστεί κανείς ότι, σύμφωνα με έρευνες ξένων μελετητών, το ποσοστό των λέξεων που η αγγλική δανείστηκε από τη γαλλική σε παλαιότερες εποχές ανέρχεται σε 65% με 75% του σημερινού λεξιλογίου της, αναρωτιέται αν είναι δυνατόν ο δανεισμός λέξεων και μόνο να αλλοιώσει μια γλώσσα, να οδηγήσει δηλαδή σε αλλαγή της γενετικής δομής της». Αγγλική παρέμεινε φυσικά η αγγλική, παρά τα τεράστια δάνειά της. Και ελληνική βεβαίως, ελληνικότατη, η ελληνική με το 5% των αγγλικών δανείων της. Γι’ αυτό και τα αγγλικά συνεχίζουμε να τα μαθαίνουμε στα φροντιστήρια εμείς οι Ελληνες, όπως οι Αγγλοι τα γαλλικά.
