Οι παλιοί γκρουμ στο Park της λεωφόρου Αλεξάνδρας ακόμη θυμούνται αυτήν την ιστορία. Ο Γιάννης Ραχωβίτσας, διευθυντής της Δίωξης τότε, είχε μάθει για ένα ύποπτο ραντεβού στο ξενοδοχείο. Εντόπισε τον έμπορο ναρκωτικών και δήθεν τυχαία κάθησε στο διπλανό του τραπέζι. Μόνο που κάτι πήγε στραβά – ο έμπορος τράβηξε πιστόλι. Οπως πατούσε τη σκανδάλη, ένα χέρι απ’ το πουθενά άρπαξε τον κόκορα και το όπλο εξερράγη. Από τότε ο κ. Ραχωβίτσας έχει μια ουλή στην παλάμη, να του θυμίζει πόσο λεπτή είναι η γραμμή που χωρίζει την επιτυχία από την αποτυχία.
Αργότερα θα μάθαινε πως το σε ποια πλευρά της θα βρεθείς δεν το ορίζεις πάντα εσύ. Επειτα από άπειρες περιπέτειες στον Παναμά και τη Βενεζουέλα, όπου κυνηγούσε undercover καραβιές με κοκαΐνη, ο «Ελληνας Κάλαχαν» (κατά τους υφισταμένους του) ή ο «Καραϊσκάκης της Καρδίτσας» (για τους συντοπίτες του) βρέθηκε πρώτα να ψάχνει στην Αμάρυνθο ποιος βίασε τη μαθήτρια, αργότερα στη Μύκονο να παραμονεύει «το βαπόρι απ’ την Περσία» και ύστερα στην Κρήτη, να εξημερώνει τους Ζωνιανούς. Αλλά πάλι, όπου και αν τον βάλεις, ο κ. Ραχωβίτσας βρίσκει τρόπο να περνάει τον χρόνο του εποικοδομητικά.
Με το που πάτησε στην Εύβοια, φερ’ ειπείν, αντελήφθη πως η τοπική αστυνομία έχει εγκαινιάσει… πρωινό ωράριο. Στην αρχή πήρε ήπια μέτρα: έβαλε τους αστυνομικούς διευθυντές να τον παίρνουν τηλέφωνο στις επτά το απόγευμα για αναφορά. Μόνο που στο κινητό του, εκτός από τη φωνή του κάθε διευθυντή άκουγε στο βάθος κι εκείνη της γυναίκας του ή του παιδιού του ή του σερβιτόρου ή του αντιπάλου του στο μπιλιάρδο! Και τότε, χτύπησε κόκκινο συναγερμό: κάθε απόγευμα σύσκεψη στη Χαλκίδα! Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο πάταξε την… αστυνομική σιέστα, αλλά ο τοπικός μύθος λέει πως έκανε και τους διευθυντές άσους στη σκοποβολή: στις φωτογραφίες του κ. Ραχωβίτσα στα τμήματα, το τσιγκελωτό τμήμα του μουστακιού του κατέληξε χιλιοτρυπημένο από τα βελάκια!
Κάπου ανάμεσα στον Κάλαχαν και τον Καραϊσκάκη, με καρδιτσιώτικη προφορά και αμερικάνικες μεθόδους, ο κ. Ραχωβίτσας επιμένει να αποδεικνύει πόσο πολύ έλκονται τα ετερόκλητα. Το πρωί κυνηγάει κακοποιούς, το βράδυ στο σπίτι του κυνηγάει ένα σκυλάκι καναπέ να το ταΐσει. Το κινητό του χτυπάει με το «we will rock you!», αλλά εκείνος σιγοτραγουδάει τα ηπειρώτικα και, όταν μπορεί, τα χορεύει με μαντίλι. Και τώρα, που επιστρέφει στην Αθήνα, το γραφείο του θα αποκτήσει το κλασικό «ραχωβίτσειο» ντεκόρ: στον έναν τοίχο η πολυαγαπημένη του συλλογή από γκλίτσες, στον άλλο τοίχο άπειρες αγιογραφίες και στο ενδιάμεσο το λατρεμένο του λάπτοπ με τα μπερδεμένα καλώδια που καταλήγουν σε διάφορα αλλόκοτα μηχανήματα. Διότι το χόμπι του νέου αττικάρχη είναι να μαζεύει ό, τι «γκάτζετ» υπάρχει στο Ιντερνετ: από κάμερες – κουμπιά, μέχρι παπούτσια με gps.
Ο περίφημος «ιστός» του
Είναι άλλωστε ο άνθρωπος που πατένταρε τη χρήση κάμερας στις αστυνομικές «μπούκες» της Δίωξης. Τα βίντεο τύπου «dirty Harry» που προέκυψαν είναι όλα αποθηκευμένα στο λάπτοπ που ο κ. Ραχωβίτσας φυλάει ως κόρην οφθαλμού, κυρίως γιατί βλέπει τον θαυμασμό στους οφθαλμούς των άλλων κάθε φορά που πατάει το «play». Και όλα αυτά, χάρη στον περίφημο «ιστό» του – αυτόν που έστηνε απ’ όταν πρωτομπήκε στο Σώμα. Η κάρτα με το κινητό του κ. Ραχωβίτσα έχει τρυπώσει στις πιο απίθανες τσέπες: ιδιοκτήτες κέντρων, πρεζόνια, μπράβοι, παρκαδόροι και λοιποί εργαζόμενοι στις παρυφές του υποκόσμου λειτουργούν ως «κόμβοι». Αν τυχόν κάποιος κακοποιός πέσει επάνω τους, η «αράχνη» ενημερώνεται άμεσα. Γιατί όπως έλεγε πριν γίνει αττικάρχης, «εμείς με τους κακοποιούς πάμε στο ίδιο ποτάμι, αλλά από διαφορετική όχθη». Τουλάχιστον μέχρι το ρεσάλτο με την κάμερα ανά χείρας!
Μόνο που η τελευταία του αποστολή μοιάζει να είναι διαφορετική. Αν βρει τρόπο να αποφορτίσει την ηλεκτρική καρέκλα του αττικάρχη, θα αποστρατευθεί ευτυχής στο «ωραιότερο μέρος του κόσμου», το χωριό του, το Φανάρι της Καρδίτσας. Αν πάλι όχι… Οχι; Υπάρχει «όχι» για τον επιθεωρητή Κάλαχαν; Γι’ αυτόν υπάρχει μόνο η γνωστή ατάκα, κάθε φορά που το πράγμα δείχνει να στραβώνει: «Go ahead punk! Make my day!».