Εξυπνη η ιδέα του ΑΝΤ1 να προβάλει τη νέα σειρά «Κάρμα» νωρίς τα βράδια του Σαββάτου και της Κυριακής, όχι μόνο γιατί τις καθημερινές πρέπει να ανταγωνιστεί δύο δημοφιλείς σειρές του Μega («Η ζωή της άλλης» και «Μυστικά της Εδέμ»), αλλά και γιατί σε οικονομικά δύσκολους καιρούς, οι σαββατιάτικες έξοδοι περιορίζονται. Περισσότερος κόσμος μένει σπίτι και, επομένως, περισσότεροι είναι οι υποψήφιοι τηλεθεατές. Το σενάριο είναι της Βάνας Δημητρίου, ενώ τη σκηνοθεσία έχουν αναλάβει τέσσερις σκηνοθέτες (Ρέινα Εσκενάζυ, Κώστας Κωστόπουλος, Βασίλης Ντούρος και Σταύρος Τσάμης), κάτι που δεν συνηθίζεται σε ελληνικές παραγωγές, εκτός και αν πρόκειται για σειρές με αυτοτελή επεισόδια ή με ιστορίες που ολοκληρώνονται σε δυο τρία επεισόδια.
Επισήμως η σειρά χαρακτηρίζεται δραματική. Αν και οι χαρακτήρες της φαίνεται να παίρνουν τον εαυτό τους πολύ στα σοβαρά, αν και μπλέκονται σε δύσκολες έως και σκληρές αλλά και απίθανες καταστάσεις, ο τηλεθεατής μπαίνει στον πειρασμό να χαμογελάσει. Οχι με ειρωνική διάθεση, αλλά από ικανοποίηση για την ευμάρεια που χαρακτηρίζει το μέσο ελληνικό νοικοκυριό, αφού δύο από τις οικογένειες της σειράς έχουν σπίτι με πισίνα, ενώ όσοι δεν έχουν πισίνα είτε κατοικούν σε μια παραθαλάσσια μονοκατοικία είτε είναι μέλη σε κάποια λέσχη που διαθέτει πισίνα (και γυμναστήριο).
Από fitness πάμε καλά, αλλά και από μεταφυσική πάμε καλά.
Εξαρχής μαθαίνουμε ότι η κεντρική ηρωίδα, η «διορατική και διαισθητική» Σμαράγδα (συμπαθητική και εκφραστική η Ισαβέλλα Κογεβίνα), είναι η μετεμψύχωση μιας νεαρής Γερμανίδας που πνίγηκε μαζί με τον άνδρα της το 1930, όταν βυθίστηκε το κρουαζιερόπλοιο με το οποίο έκαναν ταξίδι του μέλιτος στα ελληνικά νησιά. Mitteleuropa, από εκεί κρατάει η σκούφια μας! Ούτε φτωχά Βαλκάνια, ούτε βασανισμένη Ανατολή. Με τη βοήθεια ενός υπνωτιστή, η Σμαράγδα κάνει αναδρομή στο παρελθόν και βλέπει την προηγούμενη ζωή της: κομψές βραδινές τουαλέτες, ο καλός της με σμόκιν και παπιγιόν, λευκά μεταξωτά γάντια, εξευγενισμένη μουσική, κομψά συναισθήματα και χειρονομίες.
Ωστόσο η σειρά δεν είναι φτηνή (με την κυριολεκτική και τη μεταφορική σημασία του επιθέτου). Και χρήμα και κόπος και ταλέντο έχουν ξοδευτεί εδώ. Η σκηνοθεσία είναι προσεγμένη, ο ρυθμός γρήγορος, ενώ συμμετέχουν καλοί και έμπειροι ηθοποιοί, όπως η Γιώτα Φέστα, η Ταμίλα Κουλίεβα, ο Αντώνης Φραγκάκης, η Μυρτώ Αλικάκη και πολλοί άλλοι.
Το «Κάρμα» είναι ένα σύγχρονο μελό, με πάθη, έρωτες, αντιζηλίες, μυστήριο και αστυνομικές πινελιές, με πολλά όμορφα νεανικά πρόσωπα, αλλά και με μπόλικα ανεξήγητα φαινόμενα. Η μεταφυσική στη μυθοπλασία δεν είναι κακό πράγμα -ας θυμηθούμε τη συναρπαστική ταινία «Εκτη αίσθηση»- αρκεί να ξεδιπλώνεται με ρέγουλα, με μαστοριά. Ομως εδώ, από το πρώτο κιόλας επεισόδιο, περνάμε σαν βολίδα την Πύλη του Ανεξήγητου. Τουλάχιστον έτσι ξεχνάμε τα ανεξήγητα και τα παράλογα της πραγματικής ζωής.