Για τον Αντώνη Τσακίρη, ο καμβάς είναι μια μαγική δίοδος σε έναν άλλο κόσμο. Ισως γι’ αυτό ονομάζει την ατομική του έκθεση, που παρουσιάζεται αυτήν την περίοδο στην γκαλερί Thanassis Frissiras, «Δραπέτες». Ο ίδιος το θέτει ευθέως: «Κατοικώ σε μια δύσκολη περιοχή του κέντρου. Ακούω συνεχώς σειρήνες, ζω μια δυσάρεστη πραγματικότητα. Τα έργα που ζωγράφισα αυτήν την περίοδο απηχούν την επιθυμία μου για απόδραση σε άλλο χώρο και χρόνο», λέει στην «Κ». Την ώρα που κάνουμε αυτήν τη συζήτηση, ολοι οι δρόμοι γύρω από την αίθουσα τέχνης είναι αποκλεισμένοι εξαιτίας της πορείας για την επέτειο του θανάτου του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Μοιάζει σαν να είμαστε εμείς οι δραπέτες, σε μιαν έρημη πόλη. Και οι πίνακές του, αυτοτελείς ιστορίες για αναζήτηση καταφυγίου.
Στεκόμαστε μπροστά από ένα έργο με τίτλο «Ενυδρείο», όπου μια ανδρική φιγούρα καπνίζει αμέριμνα στον βυθό. Από πού προέρχονται αυτές οι ευφάνταστες εικόνες; «Αντληση εκ των έσω», απαντάει. «Κάποια από τα πορτρέτα είναι υπαρκτά πρόσωπα, άλλα είναι φανταστικά». Σε ορισμένες από τις συνθέσεις τους υπάρχει συνωστισμός. Μορφές, η μία δίπλα στην άλλη σε ένα πλαίσιο ασφυκτικό. Βλέμματα, απροσδιόριστες διαθέσεις, αινιγματικές διασυνδέσεις. Μόνο οι τίτλοι δίνουν ορισμένες πληροφορίες. Οπως ένα έργο με έντονο κόκκινο που λέγεται «Ιχνη απόδρασης και μικρός ουρανός». Σε άλλες πάλι περιπτώσεις, ο ζωγράφος εστιάζει σε ένα μόνο άτομο, είτε είναι ο εαυτός του, η γιαγιά του, ένας άγνωστος που φοράει σκάφανδρο. «Αμφιταλαντεύομαι ανάμεσα στη μοναξιά και τη συμβίωση», εξηγεί.
Μια τρίτη διάσταση
Ολα φτιάχνουν μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα. «Θεωρώ ότι ένα έργο είναι ολοκληρωμένο όταν αισθάνομαι ότι έχει ήδη δημιουργηθεί μια τρίτη διάσταση. Ενα φόντο όπου θα μπορούσα να απλώσω το χέρι μου». Πράγματι, οι αναγνώσεις είναι πολλαπλές. Το ίδιο ισχύει και για τα σχέδιά του με πενάκι. Ο Τσακίρης εργάζεται τα τελευταία 25 χρόνια ως γραφίστας, έχει μεγάλη άνεση στη γραμμή, στο πώς να στήσει μια αφήγηση μέσα σε ένα καρέ. «Είναι η πρώτη φορά που καταφέρνω να σπάσω τους κανόνες της γραφιστικής και να υιοθετήσω εκείνους της ζωγραφικής, να αφεθώ στο χρώμα και σε μιαν άλλη αντιμετώπιση της φόρμας». Θηρευτής αστικών εμπειριών, ο Αντώνης Τσακίρης ζωγραφίζει πάντα με τεχνητό φως, αφουγκράζεται την πόλη, μιλάει για νέες εμπειρίες με τον δικό του τρόπο. Η έκθεσή του στην Κριεζώτου θα διαρκέσει μέχρι τις 6 Ιανουαρίου.