Η ενίσχυση της ρευστότητας και της χρηματοδότησης των εξαγωγικών επιχειρήσεων, η απλοποίηση τελωνειακών και γραφειοκρατικών διαδικασιών σε συνδυασμό με την αξιοποίηση της απελευθέρωσης των επαγγελμάτων που σχετίζονται με εξαγωγές και η μείωση του κόστους παραγωγής για τις επιχειρήσεις με εξαγωγική στόχευση, είναι οι τρεις βασικοί άξονες πάνω στους οποίους θα πρέπει να αναπτυχθεί η πολιτική για την ενίσχυση των εξαγωγών της χώρας.
Στις προτάσεις αυτές καταλήγει μελέτη του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ), που εξετάζει τις δυνατότητες ανάπτυξης των εξαγωγών της χώρας, στη βάση της άρσης των εσωτερικών εμποδίων που διαπιστώνονται στην ελληνική οικονομία. Η έλλειψη ρευστότητας και χρηματοδότησης αποτελεί ένα από τα βασικότερα προβλήματα των ελληνικών εξαγωγικών επιχειρήσεων και για τον λόγο αυτό το ΚΕΠΕ προτείνει την εξεύρεση συγκεκριμένης φόρμουλας για την κατά προτεραιότητα επιστροφή του ΦΠΑ στις εξαγωγικές επιχειρήσεις, ανάλογα με το ποσοστό των εξαγωγών στον κύκλο εργασιών τους.
Το ΚΕΠΕ προτείνει την ίδρυση εξειδικευμένης τράπεζας για τις εξαγωγές – εισαγωγές, κατά τα πρότυπα χωρών όπως η Κίνα, οι ΗΠΑ, κ.ά. Αποστολή μιας εξειδικευμένης τράπεζας θα είναι να καλύψει κενά στη χρηματοδότηση που προκύπτουν από την αδυναμία άλλων τραπεζών να αναλάβουν ρίσκα που μπορεί να συνδέονται με το μικρό μέγεθος των εξαγωγών, το υψηλό ρίσκο της χώρας προορισμού, κ.ά. Η προχρηματοδότηση των εξαγωγών μπορεί να επιτευχθεί με τη διεύρυνση των αρμοδιοτήτων του Οργανισμού Ασφάλισης Εξαγωγικών Πιστώσεων και τη δημιουργία τμήματος factoring.
Στόχος θα πρέπει να είναι επίσης η διεύρυνση των δυνατοτήτων προχρηματοδότησης μέσω της EBRD, εξασφαλίζοντας εξαίρεση για την Ελλάδα, η οποία επειδή κατατάσσεται στις ανεπτυγμένες χώρες δεν καλύπτεται από σχετικά προγράμματα. Αναγκαία θεωρείται επίσης η παροχή χρηματοδότησης στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις για την πιστοποίηση των προϊόντων τους, που είναι απαγορευτική σε αρκετές περιπτώσεις από πλευράς κόστους. Η μείωση του κόστους παραγωγής, μέσα από την επιδότηση των προσλήψεων σε εξαγωγικές επιχειρήσεις, τον εξορθολογισμό των ασφαλιστικών εισφορών και την κατάργηση των φόρων υπέρ τρίτων, θα μπορούσε επίσης να λειτουργήσει συμπληρωματικά στη μείωση του κόστους εργασίας, που έχει ήδη συντελεστεί μετά τη λήξη των κλαδικών συμβάσεων και την υπογραφή νέων επιχειρησιακών ή ατομικών. Τέλος, μετά την απελευθέρωση του επαγγέλματος του εκτελωνιστή, κρίσιμο θέμα είναι και η αναμόρφωση των διαδικασιών εκτελώνισης, γενικεύοντας την εφαρμογή της διαδικασίας διευκόλυνσης του εμπορίου, που εφαρμόζεται πιλοτικά σε ορισμένα τελωνεία της χώρας.