Ρωτήσαμε ανήσυχους και δημιουργικούς πολίτες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης τι θα πρότειναν (ή θα ήλπιζαν) να αλλάξει ο επόμενος δήμαρχος.
ΑΘΗΝΑ
Βασίλης Μασσέλος, Διευθύνων σύμβουλος Nota Lingerie
Πεζοδρόμια προς «υιοθεσία»
Θα πρότεινα στον επόμενο δήμαρχο να σχεδιάσει ένα πρόγραμμα «υιοθεσίας» πεζοδρομίων από τα εμπορικά καταστήματα. Οι συμμετέχοντες θα τοποθετούν το καλοφτιαγμένο λογότυπο του προγράμματος στη βιτρίνα τους, κοινοποιώντας έτσι σε περαστικούς και πελάτες τη συνεισφορά τους στη φροντίδα του δημόσιου χώρου. Ο δήμος θα παράσχει εκπαίδευση και ένα starter kit, π.χ. με μια ξύστρα για τσίχλες και οικολογικά υλικά καθαρισμού, ενώ θα ανταμείβει τους καλύτερους εκ των συμμετεχόντων. Ιδανικά θα μειώνει αναλόγως και τα δημοτικά τέλη. Η Αθήνα μπορεί να γίνει καλύτερη μόνο με την κινητοποίηση των πολιτών. Γιώργος Νανούρης Ηθοποιός – σκηνοθέτης Ενα κίνητρο για τους άστεγους
Τα εγκαταλελειμμένα σπίτια ή κάποια από τα κλειστά μαγαζιά του κέντρου να δοθούν για τους άστεγους, με την προϋπόθεση οι ίδιοι να τα βάψουν, να τα καθαρίσουν, να τα περιποιηθούν. Να αναλάβει ο δήμος τα έξοδα συντήρησης, ώστε οι ιδιοκτήτες να τα παραχωρήσουν χωρίς άλλο αντίτιμο, απευθυνόμενος και σε ιδιωτικές εταιρείες, ώστε να χορηγήσουν τα υλικά, σε αλυσίδες σούπερ μάρκετ ή τροφίμων, για να προμηθεύουν τα ελάχιστα μηνιαίως, να φωνάξει τους κατοίκους κάθε γειτονιάς να φέρουν ό,τι τους περισσεύει. Προτρέπω τον επόμενο δήμαρχο, όποιος και αν είναι, να ζητήσει αμισθί -φυσικά- τη βοήθειά μου σε αυτό.
Μανόλης Παντελιδάκης, σκηνογράφος
Να δοθεί η πόλη στους νέους
Να δημιουργηθεί μια εταιρεία που θα βρίσκει εύκολους τρόπους ώστε να ανακαινίζονται και να αξιοποιούνται τα εγκαταλελειμμένα ακίνητα του κέντρου. Να μπορούν να ενοικιάζονται με ευνοϊκούς όρους σε νέους επιχειρηματίες και επιστήμονες που θα φιλοξενούν με τη σειρά τους νεωτερικές μικροτεχνίες ρούχων ή τεχνολογικών προϊόντων. Να ιδρυθούν νέοι συνεταιριστικοί παιδικοί σταθμοί, γυμναστήρια, ελεύθερα εργαστήρια, θέατρα, μουσικές σκηνές, στούντιο, γκαλερί. Οι νέοι, ξανά και δυναμικά, να σπουδάζουν, να εργάζονται, να κατοικούν, να εκφράζονται και να διασκεδάζουν στο κέντρο. Να δημιουργηθεί τέλος ένας διαγωνισμός ελεύθερης υπαίθριας έκφρασης – ίσως και με συνεργασία με το Φεστιβάλ Αθηνών- ώστε τα graffiti και τα συνθήματα να χρωματίζουν κι όχι να μουντζουρώνουν την Αθήνα.
Γιάννης Στάνκογλου, ηθοποιός
Καλλιτεχνικά δρώμενα στο δημόσιο χώρο
Αξιοποίηση των δημόσιων χώρων ώστε να γίνουν μικρές εστίες καλλιτεχνικών δρώμενων. Γίνεται στο εξωτερικό, σε πλατείες, πάρκα ή αναξιοποίητους χώρους που εξωραίζονται, καλλιτέχνες να δίνουν παράσταση για το κοινό δωρεάν. Μουσικοί κάνουν μικρά live ή ηθοποιοί στήνουν θεατρικά. Υπάρχουν δεκάδες χώροι στην Αθήνα που θα μπορούσαν να μετατραπούν εύκολα και φθηνά σε κάτι τέτοιο.
Κατερίνα Μάτσα, ψυχίατρος, πρώην διευθύντρια 18 ΑΝΩ
Το δικαίωμα στη θεραπεία
Η όξυνση της κρίσης έχει σαν συνέπεια την αύξηση της διάδοσης των ναρκωτικών, ιδιαίτερα των φτηνών και εξαιρετικά τοξικών ουσιών. Άνθρωποι – σκιές, όλο και πιο νεαρής ηλικίας γεμίζουν τις πλατείες, σέρνονται στους δρόμους, κοιμούνται στα παγκάκια και κανείς δεν νοιάζεται. Όλοι τους αποστρέφονται και οι διοικούντες του Δήμου γίνονται συνεργοί της αστυνομίας σε άγριες επιχειρήσεις – σκούπα. Το πρώτο, λοιπόν, που πρέπει να κάνει η νέα δημοτική αρχή είναι να αρνηθεί να γίνει συνένοχος στην πολιτική της καταστολής και να διασφαλίσει με κάθε τρόπο το δικαίωμά τους στη θεραπεία. Αλλά και αφού απεξαρτηθούν η πόλη εξακολουθεί να τους γυρίζει την πλάτη. Οι απεξαρτημένοι με τις μεγάλες, συχνά εκπληκτικές καλλιτεχνικές ικανότητες που καταφέρνουν να αξιοποιήσουν μέσα από τη θεραπεία τους, χρειάζονται μια πόλη ανοιχτή σε όλους, με δημόσιους χώρους διαθέσιμους για δράσεις πολιτιστικές και κοινωνικές.
Ματθαίος Σανταμούρης, Καθηγητής Φυσικής Περιβάλλοντος – Μετεωρολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
Υλικά που «απορροφούν» τη ρύπανση
Το πρόβλημα είναι γνωστό: δραματική αύξηση της θερμοκρασίας το καλοκαίρι στην Αθήνα, έντονη τοπική κλιματική μεταβολή που δημιουργεί ασφυκτικές συνθήκες, κοστίζει στην υγεία, στην ποιότητα ζωής, αλλά και σε ενέργεια και χρήμα. Τι θα ήθελα να κάνει ο δήμαρχος; Ενα ολοκληρωμένο πρόγραμμα κλιματικής μεταβολής. Αντικατάσταση των υφιστάμενων υλικών -όπου είναι δυνατόν- σε πεζοδρόμια, πλατείες, δρόμους με υλικά σύγχρονα, ψυχρά, φωτοκαταλυτικά. Κατασκευή όλων των νέων δημόσιων έργων με τέτοια. Χρήση υλικών που «απορροφούν» τη ρύπανση. Ενίσχυση της ενσωμάτωσης πράσινων στεγών και κατακόρυφου πρασίνου με νέες τεχνολογίες. Ευφροσύνη Δοξιάδη Εικαστικός – συγγραφέας Ας ξεκινήσουμε από τη «βιτρίνα» της πόλης
Να καθιερώσει ο δήμος μια σφραγίδα ποιότητας για τα προϊόντα που προσφέρονται για αγορά στον επισκέπτη. Η Πλάκα, που είναι βιτρίνα για την Αθήνα, είναι γεμάτη μαγαζιά που πουλάνε τουριστική «σαβούρα». Αντί για την προχειρότητα που έχουμε συνηθίσει, να κάνουμε μια απόλυτη στροφή πουλώντας ποιότητα. Ας κάνει προσπάθειες ο δήμος να απλοποιηθούν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες που απαγορεύουν τη φωτογράφιση των αρχαίων και ας φροντίσει να επιλέγει καλλιτεχνικές φωτογραφίες και αφίσες για να προβάλλεται η Αθήνα. Ποιος θα είναι ο κριτής για την ποιότητα; Προς Θεού, όχι επιτροπές. Ας είναι κάποιος που τιμητικά θα επιλέγεται, π.χ. ένας άριστος γραφίστας. Η εικόνα της Αθήνας είναι πολύ σημαντική. Αρχίζοντας από το σήμα του δήμου μέχρι τις αφίσες που τη διαφημίζουν, θα πρέπει να είναι σύγχρονες, καλόγουστες και ποιοτικές, αντί για τις «μουχλιασμένες» και κακές εικαστικές εικόνες που έχουμε δει τα τελευταία πολλά χρόνια. Να γίνει διαγωνισμός αφίσας από τους άριστους γραφίστες μας και να χρησιμοποιηθούν οι καλύτερες.
Σοφία Φιλιππίδου, Ηθοποιός
Πάρκο ευρωπαϊκών προδιαγραφών
Ας «ανέβει» η εικόνα που παρουσιάζουμε προς τα έξω στο ύψος της μοναδικής αυτής πόλης. Ας μην πούμε πόσα λάθη έγιναν και για πόσους λόγους -ή ακόμη και σκοπιμότητες- έφτασε το Πεδίον του Αρεως να είναι ένας απροσπέλαστος και επικίνδυνος χώρος. Κάποια πρωτότυπη ιδέα δεν χρειάζεται. Ονειρεύομαι ένα πάρκο όπως όλα τα πάρκα που έχω δει στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Ανοιχτό στον κόσμο, γεμάτο με φοιτητές, μητέρες με παιδιά, ερωτευμένους, με χώρους αναψυχής, πολιτιστικές εκδηλώσεις, θέατρα, συναυλίες. Μου προκαλεί κατάπληξη το ότι ξοδεύτηκαν πρόσφατα τόσα εκατομμύρια για να γίνει το πάρκο ακόμη πιο απρόσιτο και φοβικό. Εθελοντικές ομάδες, σύλλογοι γειτονιάς και άνεργοι με μικρή οικονομική βοήθεια του δήμου, με ένα εμπνευσμένο πλάνο, θα μπορούσαν να αναστήσουν το πάρκο.
Μάρθα Γιαννακοπούλου , Αρχιτέκτων
Πολίτες σε δράση
Το 30% του κτιριακού αποθέματος στο κέντρο παραμένει αναξιοποίητο. Ενα ποσοστό ανήκει στον δήμο και ένα άλλο σε επιχειρηματίες. Η πρότασή μου; Εφόσον υπάρχει δομικό υλικό που χρήζει άμεσης επισκευής και εκμετάλλευσης, να αναπτυχθεί μια πλατφόρμα γειτονιάς που θα εστιάζει στη δράση των πολιτών. Πρώτα πρέπει να γίνει μια χαρτογράφηση και έπειτα να αναπτυχθούν προγράμματα που θα ορίζουν τη διαχείριση αυτών των χώρων. Μια ιδέα αξιοποίησης είναι η δημιουργία εργαστηρίων και γραφείων, μια στέγη που θα δώσει λύση στην αυξημένη ανεργία των νέων. Επειτα μπορούν να γίνουν κατοικίες, κοινωφελή ιδρύματα, πολυχώροι τέχνης ή ακόμη και νέοι κοινωνικοί χώροι για την εξυπηρέτηση των κατοίκων. Παρόμοιες πρωτοβουλίες θα μπορούσαν να γίνουν πράξη σε άδεια κτίρια της Ομόνοιας ή της πλατείας Θεάτρου.
Τάσος Χαλκιόπουλος, athensville.blogspot.com
Αξιοποίηση των άδειων κτιρίων
Πρέπει να δοθούν κίνητρα ώστε να αξιοποιηθούν οι δεκάδες εγκαταλελειμμένες κατοικίες και ο δήμος να βρει επιτέλους έναν τρόπο να εκμεταλλευτεί τα, συχνά διακοσμητικά, ιστορικά νεοκλασικά χωρίς να αλλοιώσει το χαρακτήρα τους. Τι προτείνω; Κατ’ αρχάς η οποιαδήποτε παρέμβαση να μη φαντάζει γολγοθάς από άποψη νομικού πλαισίου. Η νέα γενιά που κατοικεί στο κέντρο έχει ιδέες για αλλαγή, αλλά είναι δαιδαλώδης η διαδικασία και αποθαρρύνονται. Πρέπει να αναπτυχθούν οι οικονομικά επιβαρυμένες περιοχές. Να γκρεμιστεί ένα εγκαταλελειμμένο οικοδομικό τετράγωνο στην πλατεία Κολιάτσου στα Πατήσια και να γίνει πάρκο. Επειτα να απελευθερωθούν κτίρια όπως αυτό του Μινιόν. Το ίδιο ισχύει και για περιοχές όπως η Βικτώρια και η Ομόνοια.
Μάνος Ζουρνατζής, Σεφ
Ενας λαχανόκηπος για κάθε οικογένεια
Υπάρχει ένα οργανωμένο πρόγραμμα της Ε.Ε., το Sustainable Food Communites, που ποτέ δεν υλοποιήθηκε στη χώρα μας. Πρόκειται για μια πλατφόρμα ιδεών στην οποία συμμετέχουν ως σύμβουλοι μάγειρες, γεωπόνοι, κηποτέχνες και δραστήριοι κάτοικοι, με σκοπό να αξιοποιηθούν ανεκμετάλλευτοι δημόσιοι χώροι. Υπάρχει μια έκταση 100 στρεμμάτων στον Ελαιώνα, στο σημείο όπου ήταν να γίνει το γήπεδο του Παναθηναϊκού, την οποία οραματίζομαι ως λαχανόκηπο. Μια πολυκατοικία που στεγάζει 20 οικογένειες ανά ένα στρέμμα θα φτιάξει τον δικό της. Κάθε οικογένεια θα δίνει ένα συμβολικό αντίτιμο για να νοικιάζει το δικό της παρτέρι 50 τ.μ. και να αγοράζει σπόρους κ.λπ. Η συνδρομή του δήμου θα συνίσταται στη συντήρηση. Η πρωτοβουλία θα λειτουργήσει και εκπαιδευτικά για τη νέα γενιά, η οποία δεν έχει καμία σχέση με την πρωτογενή παραγωγή. Ας ξεκινήσει η ευαισθητοποίηση των πολιτών από μια βασική ανάγκη: την τροφή.
Κωνσταντίνος Κοντοβράκης, Κινηματογραφικός παραγωγός
Η Αθήνα …σταρ του σινεμά
Κάθε φορά που χρειάζεται να κάνουμε ένα γύρισμα στην Αθήνα και απαιτούνται άδειες από τον δήμο, καταλήγουμε ή να το κάνουμε χωρίς αδειοδότηση ή να πρέπει να βρούμε «κάποιον γνωστό μας στον δήμο» για να κάνουμε τη δουλειά μας. Το ότι η Αθήνα παραμένει πιο ακριβοθώρητη στο σινεμά και από το Κατμαντού, θα έπρεπε να μας βάζει σε σκέψεις. Δεν χρειάζεται να γίνουν πολλά. Ας αρχίσουμε από μια εξειδικευμένη υπηρεσία του δήμου με προσωπικό που γνωρίζει τι σημαίνει γύρισμα, που είναι σε επαφή με άλλες εμπλεκόμενες υπηρεσίες (π.χ. αρχαιολογικό συμβούλιο, αστυνομία), που ξέρει να κοστολογεί τη χρήση δημόσιων χώρων ορθολογικά και όχι μπακαλίστικα. Στη συνέχεια ας προχωρήσουμε στη δημιουργία κινήτρων που θα προσελκύσουν ξένες παραγωγές, όπως μειωμένα κόστη διαμονής ή ένα ειδικό χρηματοδοτικό ταμείο, τα χρήματα του οποίου θα επιστρέφουν εν τέλει στην αγορά, ενώ η Αθήνα θα διαφημίζεται τζάμπα.
Τάσης Παπαϊωάννου , Αρχιτέκτων – καθηγητής Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ
Η πόλη είμαστε Εμείς!
Η πόλη δεν είναι μόνο τα κτίρια, οι δρόμοι, οι πλατείες. Είναι πάνω απ’ όλα οι κάτοικοι. Η πόλη με άλλα λόγια είμαστε Εμείς! Οι όποιες λύσεις στις σημερινές δυσλειτουργίες και αδιέξοδα πρέπει να αναζητηθούν στις ενεργούς συλλογικότητες των κατοίκων που διεκδικούν το αναφαίρετο δικαίωμά τους να ορίζουν την καθημερινότητα και τη ζωή τους. Τους πολίτες, τις καθημερινές τους ανάγκες, την ποιότητα ζωής σε κάθε απομακρυσμένη γειτονιά οφείλει να έχει ως οδηγό κάθε δήμαρχος. Αυτούς να αφουγκραστεί και μαζί τους να σχεδιάσει το μέλλον της Αθήνας.
Αιμίλιος Χειλάκης, Ηθοποιός
Ένα Δημοτικό Θέατρο για την Αθήνα
Ας δημιουργήσουμε «τάγματα εφόδου» πολιτισμού. Οι πολίτες θα πρέπει να αποκτήσουν άλλη σχέση με τον πολιτισμό. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη σύμπραξη της δημοτικής αρχής. Δεν είναι δυνατόν μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα να μην έχει δημοτικό θέατρο ή χώρους για συναυλίες, εκθέσεις, ρεσιτάλ χορού. Ο πολίτης που παρακολουθεί δρώμενα τα οποία μπορούν να του παρέχονται σε χαμηλότερη τιμή μέσω του δήμου, είναι ένας πολίτης πιο ενεργός.
Κόρα Καρβούνη, Ηθοποιός
Πεζοδρόμηση του Κέντρου
Το όνειρό μου είναι να πεζοδρομηθεί όλο το κέντρο της Αθήνας. Οι Αθηναίοι δεν μπορούν να περπατήσουν στην πόλη τους. Τα πεζοδρόμια είναι ανύπαρκτα, κατεστραμμένα ή κατειλημμένα από τροχοφόρα. Ας αφήσουμε τα αυτοκίνητα και ας περπατήσουμε.
Αλεξάνδρα Χαριτάτου, Ιστορικός – μουσειολόγος στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο – ΜΙΕΤ
Προβάλλοντας τη νεότερη ιστορία του τόπου
Η μόνιμη έκθεση «Οδοιπορικό στην Αθήνα» φιλοξενείται στο «Μ. Μερκούρη» στο Θησείο. Είναι μια σκηνογραφημένη γειτονιά στο γύρισμα του 19ου αιώνα, ένας χώρος άγνωστος στο ευρύ κοινό, που όμως με την κατάλληλη οργάνωση και προβολή, σε συνδυασμό με περιοδικές εκθέσεις και σχετικές εκδηλώσεις, μπορεί να επανενεργοποιηθεί και να προβάλει την νεότερη ιστορία της πόλης που υπο-αντιπροσωπεύεται πολιτιστικά σε σχέση με την αρχαιότερη. Προτείνω στο ίδιο κτίριο να δημιουργηθεί και ένα σύγχρονο Κέντρο Τεκμηρίωσης των Αθηνών, όπου ξένοι και Ελληνες επισκέπτες θα βρίσκουν συγκεντρωμένα σε ένα χώρο πληροφορίες και αναμνηστικά.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Γιώργος Εμμανουήλ Λαζαρίδης, Kαλλιτεχνικός διευθυντής Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης
Βελτιώνοντας την εικόνα της πόλης
Γνωρίζοντας τις δυσκολίες στην καθιέρωση Θαλάσσιας συγκοινωνίας, θα ήθελα κάποτε να δω τον Θερμαϊκό γεμάτο καράβια. Είναι επίσης μαγική, η αίσθηση αυτής της πόλης όταν λείπουν τα αυτοκίνητα. Συχνά, φαντάζομαι μουσική να ακούγεται καθημερινά σε γειτονιές, πλατείες και πάρκα. Πως θα ήταν άραγε αν ο Δήμος ενθάρρυνε και υποστήριζε την πρωτοβουλία των πολιτών προς αυτή την κατεύθυνση. Επίσης, το ιστορικό Φεστιβαλ Δημητρίων πιστεύω, προσωπικά, ότι πλέον οφείλει να επενδύει στην παραγωγή, προβολή και εξαγωγή ενδογεννούς δημιουργικού έργου κατά προτεραιότητα. Ας εμπιστευτούμε κι ας αξιοποιήσουμε το δικό μας ταλέντο. Μια μέρα, θέλω να είμαστε εμείς που θα ταξιδεύουμε, με τις δικές μας περιζήτητες παραγωγές, προσκεκλημένοι σε πολιτιστικά κέντρα του κόσμου. Πάντως, η "εικόνα" μιας πόλης δεν εξαρτάται μόνο από τις προσπάθειες του εκάστοτε Δημάρχου. Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πολιτιστικό επίπεδο του κάθε πολίτη
Πρόδρομος Νικηφορίδης , Αρχιτέκτονας Νέας Παραλίας
Αναδεικνύοντας τον δημόσιο χώρο σε 4 βήματα
Ο νέος δήμαρχος οφείλει να εστιάσει στη δυναμική ανάδειξη του δημόσιου χώρου της Θεσσαλονίκης. Τέσσερα είναι τα σημεία που με απασχολούν. Πρώτον, η Νέα Παραλία που έγινε αγαπημένος προορισμός κατοίκων και επισκεπτών. Επείγει η νέα δημοτική αρχή να ασχοληθεί με τη συντήρηση και την προφύλαξη της περιοχής, γιατί δεν αρκεί ο εθελοντισμός κάποιων ομάδων/συλλόγων. Δεύτερον, είναι αναγκαίο να αναδειχθεί με συστηματικό τρόπο ο αρχαιολογικός πλούτος της πόλης. Η Ρωμαϊκή Αγορά, ο Αξονας της Αριστοτέλους, η πλατεία Διοικητηρίου και άλλοι χώροι μπορούν να αποτελέσουν ένα αρχαιολογικό δίκτυο που θα αναδείξει την ιστορία της Θεσσαλονίκης. Τρίτον, η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης μπορεί με την κατάλληλη ανάπλαση να μεταμορφωθεί σε ένα σύγχρονο εκθεσιακό, επιχειρηματικό, συνεδριακό κέντρο, το οποίο θα βρίσκεται εντός ενός μητροπολιτικού πάρκου (χρήσεις αθλητισμού και αναψυχής). Τέλος, η Προβλήτα Α του ΟΛΘ, με τα μουσεία και τους χώρους αναψυχής, πρέπει να διεκδικηθεί και να περιέλθει στον δήμο.
Γιώργος Τούλας, Δημοσιογράφος, εκδότης του περιοδικού Παράλλαξη
Η Θεσσαλονίκη του μέλλοντος
Ο επόμενος δήμαρχος της πόλης πρέπει να είναι αποφασισμένος να συγκρουστεί με τα πάγια καθημερινά προβλήματα. Σε μια πόλη που το μετρό-φάντασμα στοιχειώνει, που η αστική συνείδηση του δημόσιου χώρου είναι ανέκδοτο, που τα τραπεζοκαθίσματα, τα αυτοκίνητα και τα ταξί έχουν πνίξει κάθε χιλιοστό της, που κανένα βιώσιμο επιτελικό σχέδιο για τη Θεσσαλονίκη του μέλλοντος δεν έχουμε ακούσει, ο επόμενος δήμαρχος πρέπει για τη δική του υστεροφημία να βάλει μπρος την τακτοποίησή τους. Πρέπει να ξεκινήσει από τη συνέργεια. Από το μαζί. Η τουριστική προβολή της πόλης, οι διέξοδοι για τους χιλιάδες δημιουργούς που ασφυκτιούν, η δημιουργία ζώνης δημιουργικής οικονομίας σε υποβαθμισμένη περιοχή της δυτικής εισόδου και η σύνδεση του δυναμικού υλικού του ΑΠΘ με την πόλη, είναι πράγματα που επείγουν.
Κατερίνα Δάιου, Διευθύντρια ξενοδοχείου Daios
Προσελκύοντας τουρίστες
Η Θεσσαλονίκη έχει έντονο πρόβλημα τουριστικής ταυτότητας. Απουσιάζει μια πολύπλευρη στρατηγική προσέλκυσης τουριστών. Δυστυχώς, τα τρία τελευταία χρόνια, παρά τις φιλόδοξες προσπάθειες του δήμου, η στόχευση πραγματοποιήθηκε μόνο σε αγορές με χαμηλού μπάτζετ τουρίστες. Θα ήθελα ο επόμενος δήμαρχος να επαναπροσδιορίσει τις αγορές που απευθύνεται η πόλη και να προσανατολιστεί σε ποιοτικότερο τουρισμό. Φυσικά, για να επιτευχθεί αυτό είναι απαραίτητα κάποια έργα υποδομής. Η πεζοδρόμηση της λεωφόρου Νίκης θα αναβάθμιζε αισθητικά το παραλιακό μέτωπο και θα οδηγούσε μακροπρόθεσμα στην περαιτέρω αξιοποίησή του και ενδεχομένως στη μετεξέλιξή του σε μια σύγχρονη μαρίνα. Επείγει η απομάκρυνση των πλανόδιων λιανοπωλητών από την παραλία, οι οποίοι εμποδίζουν τη θέα των περαστικών στον Θερμαϊκό και αλλοιώνουν την ομορφιά του τοπίου. Είναι αναγκαίος ο εξωραϊσμός της εισόδου της πόλης, μια και όσοι έρχονται από το αεροδρόμιο το μόνο που συναντούν είναι μπετόν.
Πολυξένη Αδάμ-Βελένη, Διευθύντρια Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης
Παρεμβάσεις στον αστικό ιστό
Θα επιθυμούσα ο επόμενος δήμαρχος να προσανατολιστεί στη δημιουργία αστικού αρχαιολογικού πάρκου, το οποίο θα εκτείνεται από την Αρχαία Αγορά μέχρι την Εγνατία και από τη Ροτόντα έως το τόξο του Γαλέριου. Ολοι οι αρχαιολογικοί χώροι θα ενώνονται μεταξύ τους με ένα σύγχρονο δίκτυο πεζόδρομων, όπου οι πολίτες θα απολαμβάνουν ανενόχλητοι τη βόλτα τους. Επίσης, πρέπει να διασωθεί ο βυζαντινός εμπορικός δρόμος με τα εκατέρωθεν καταστήματα (να μη μετακινηθούν) στο σταθμό μετρό της Βενιζέλου. Φυσικά, οι παρεμβάσεις στον αστικό ιστό δεν θα πρέπει να αφορούν μόνο αρχαιολογικά μνημεία. Για να αναβαθμιστεί η εικόνα της πόλης, που ασφυκτιά από το μπετόν, είναι αναγκαία η διάσωση και η συντήρηση όσων παλαιών κτιρίων έχουν απομείνει στη Βασιλίσσης Ολγας, στην Τσιμισκή και στις περιοχές Φλέμινγκ και Ντεπό, η κατεδάφιση γερασμένων πολυκατοικιών για εξασφάλιση επιπλέον ανοικτών χώρων με πράσινο και η μετατροπή ορισμένων εξ αυτών σε υπέργειους χώρους στάθμευσης.