Αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ να στραφεί προς το κέντρο διαπιστώνει το ΠΑΣΟΚ, με αφορμή την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής της Κουμουνδούρου να απευθύνει πρόσκληση προς δυνάμεις της Κεντροαριστεράς (όχι πάντως στο οργανωμένο ΠΑΣΟΚ). Από τη Χαρ. Τρικούπη εκτιμούν ότι στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έγινε καμία στροφή προς τον ρεαλισμό αλλά, αντίθετα, «επικράτησαν οι αριστερίστικες φωνές» και προσκόλληση σε ερωτήματα όπως το «αν έπρεπε ή δεν έπρεπε να γίνει η συμφωνία της Βάρκιζας το 1945».
Σε εκτενές κείμενο επτά σημείων, οι επιτελείς της Χαρ. Τρικούπη διαπιστώνουν:
Πρώτον, ότι η κεντροαριστερή στροφή του κ. Αλ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ είναι «ψευδεπίγραφη, παραπλανητική και υποκριτική», καθώς η Κεντροαριστερά «ποινικοποιείται» και περιγράφεται από την Κουμουνδούρου ως «ανάχωμα για να αποκοπεί η δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ».
Δεύτερον, εκτιμούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εντείνει τη «διχαστική και εμφυλιοπολεμική» ρητορική του, περιγράφοντάς την ως «κακέκτυπο ταξικής ανάλυσης της δεκαετίας του ’50».
Τρίτον, εντοπίζουν πως η Κουμουνδούρου εμμένει στην «αντιμνημονιακή ρητορική», τέταρτον, μιλούν για «λαϊκίστικες πλειοδοσίες» περί επαναπροσλήψεων και αυξήσεων των δημοσίων δαπανών.
Στο πέμπτο σημείο, οι επιτελείς του ΠΑΣΟΚ εκτιμούν ότι στην απόφαση της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ ασκείται κριτική προς τον κ. Τσίπρα «και στον αρχηγοκεντρικό τρόπο που λειτουργεί το κόμμα». Εκτον, κατηγορούν τον κ. Τσίπρα για «κήρυγμα αποστασίας» με το οποίο προσπαθεί να αιτιολογήσει τη συνεργασία «με εκπροσώπους του δήθεν προοδευτικού πολιτικού τυχοδιωκτισμού». Και παραπέμπουν σε εκείνο το σημείο της απόφασης της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, όπου η Κουμουνδούρου απευθύνεται σε όσους «έχουν έλθει σε ανοικτή ρήξη με το ΠΑΣΟΚ του Μνημονίου και της δεξιάς συγκυβέρνησης». Στο έβδομο και τελευταίο σημείο του κειμένου παρατηρείται ότι από την απόφαση της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ απουσιάζει αναφορά στα υποβρύχια και τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, κάτι που γίνεται αντιληπτό ως ομολογία «δεινής ήττας» που υπέστη η Κουμουνδούρου στις κοινοβουλευτικές συζητήσεις.
