Tην περασμένη σεζόν έκανε την έκπληξη στη Βουλή Τηλεόραση. Αναφερόμαστε στο «Θεατροσκόπιο», τη σειρά ημίωρων ντοκιμαντέρ σε σκηνοθεσία και έρευνα του Σωκράτη Σπανού, πάνω στο σύγχρονο ελληνικό θέατρο, που προβάλλει το κανάλι της Βουλής.
Η εκπομπή ασχολείται με πολυσυζητημένες παραστάσεις, αλλά και με ανθρώπους που σφράγισαν με την παρουσία τους το σύγχρονο θέατρο. Στο νέο κύκλο που άρχισε την περασμένη εβδομάδα, και βλέπουμε καθημερινά στις 20.30, και σε επανάληψη μετά τα μεσάνυχτα, ασχολήθηκε με τους «Μύθους του Αισώπου», σε μουσική Δημήτρη Παπαδημητρίου, τον «Μένγκελε» του Θανάση Τριαρίδη, που ανέβασε ο Κώστας Φιλίππογλου, «Το τέλος του παιχνιδιού» του Σάμιουελ Μπέκετ από τον Δημήτρη Λιγνάδη, τον μονόλογο «Οταν έκλαψε η Μέριλυν Μονρόε» του Γ. Κοντραφούρη και την «Ψύχωση» της Σάρας Κέιν από την Αντζελα Μπρούσκου.
Την ερχόμενη εβδομάδα σειρά έχουν οι απόφοιτοι του Εθνικού Θεάτρου του 2013 που παρουσιάζουν την «Πενθεσίλια» του Κλάιστ (25/8), σε σκηνοθεσία του δασκάλου τους Ακύλλα Καραζήση, τον οποίο και προσκαλούν να τους προτείνει ένα νέο έργο για συνεργασία και δηλώνουν αισιόδοξοι ως προ την επαγγελματική τους προοπτική.
Η Αννα Βαγενά (27/8) συνεργάζεται μ’ ένα παιδί μεταναστών στο έργο του Γκαρί «Η ζωή μπροστά σου», όπου τα κοινωνικά μηνύματα του έργου μοιάζουν τόσο ξεχασμένα, ενώ παραμένουν επίκαιρα. Ο Αιμίλιος Χειλάκης (28/8) αναλύει τη δική του ανάγνωση του «Αμλετ» του Σαίξπηρ, αναφέρεται στην προσέγγισή του που εκφράζεται από τον τίτλο «Μόνος με τον Αμλετ» και υπεραμύνεται του δικαιώματος του καλλιτέχνη να μπορεί να χτίσει από τα λάθη του.
Στην τελευταία εκπομπή αυτού του κύκλου ο Γιάννης Χουβαρδάς (29/8) μιλάει για «Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα» του Ο’Νιλ και εύχεται στο «Θεατροσκόπιο» να μακροημερεύσει και να αντιμετωπίσει με δίκαιο τρόπο τους καλλιτέχνες που θα εγκολπωθεί, ενώ ταυτοχρόνως προτρέπει τους καλλιτέχνες να είναι ειλικρινείς απέναντι σ’ αυτό. Η πρωτότυπη μουσική σύνθεση «Driopi», στους τίτλους αρχής και τέλους της εκπομπής, έγινε από τον Γιώργο Καλούδη.
Μια εκπομπή-περιήγηση στον κόσμο του θεάτρου, στα πρόσωπα και τις παραστάσεις, φτιαγμένη με μεράκι από έναν άνθρωπο που κατέχει το αντικείμενο, και αξίζει να δείτε.