Εξι μήνες πριν αναλάβει την πρωθυπουργία της χώρας, ο κ. Κ. Καραμανλής είχε εμφανιστεί στη ΔΕΘ με «μικρό καλάθι». Για την ακρίβεια, στην ομιλία του στις 13 Σεπτεμβρίου, δεν προχώρησε σε παροχές και μάλιστα κατηγορήθηκε από την τότε κυβέρνηση για «ρητορείες» την ώρα που ο τότε πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης, είχε εξαγγείλει συγκεκριμένο πρόγραμμα παροχών.
Γι’ αυτό και ο κ. Καραμανλής είχε δηλώσει την αμέσως επόμενη ημέρα κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του στη Θεσσαλονίκη πως «εάν ήθελα να υποσχεθώ προεκλογικά θα είχα μιμηθεί τον κ. Σημίτη. Δεν το κάνω και το θεωρώ δείγμα του ήθους της Ν.Δ. και του σεβασμού με τον οποίο αντιμετωπίζει τους πολίτες. Προτείνουμε μία διαφορετική πολιτική που σε πολλούς τομείς είναι ριζικά διαφορετική από τη σημερινή».
Η οικονομική πολιτική της Ν.Δ. όπως είχε περιγραφεί από τον κ. Καραμανλή στηριζόταν σε ένα τρίπτυχο «ανάπτυξη – απασχόληση – μείωση περιφερειακών ανισοτήτων» και ο τίτλος του κυβερνητικού προγράμματος που είχε παρουσιάσει ήταν «Προοπτική 2010». Στο πλαίσιο αυτό, οι εξαγγελίες του κ. Καραμανλή για την οικονομία είχαν περιοριστεί σε αλλαγές θεσμικού χαρακτήρα.
Μία από τις υποσχέσεις που είχε δώσει ήταν να προχωρήσει σε απογραφή των δημοσίων οικονομικών. Κάτι που υλοποίησε, αλλά όπως αποδείχτηκε στο τέλος δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Επίσης, είχε δεσμευτεί για εξοικονόμηση δημοσίων δαπανών, ορθολογική αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων, άνοιγμα των αγορών, προώθηση των αποκρατικοποιήσεων με στόχο την προσέλκυση ξένων επενδυτών, κατάργηση της πολυνομίας και κωδικοποίηση όλων των νομοθετικών διατάξεων, αναμόρφωση των αναπτυξιακών κινήτρων, απλούστευση των διαδικασιών για ίδρυση νέων επιχειρήσεων και ανάκτηση της εμπιστοσύνης των πολιτών στο Χρηματιστήριο.
Στο σκέλος της φορολογίας, ο κ. Καραμανλής είχε δηλώσει ότι θα προχωρήσει στην κατάργηση του ΣΔΟΕ, ενώ παράλληλα είχε εξαγγείλει και την υλοποίηση φορολογικής μεταρρύθμισης. Ειδικά το τελευταίο, ακόμα και η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει κατορθώσει να το επιτύχει πλήρως. Παράλληλα, είχε κάνει λόγο για ελαφρύνσεις στα νοικοκυριά και μείωση του συντελεστή φορολογίας των αδιανέμητων κερδών για νέες επενδύσεις.
Πέραν αυτών και σε ό,τι αφορά το κοινωνικό κράτος, είχε δεσμευθεί για βελτίωση του επιπέδου των παρεχόμενων υπηρεσιών στην υγεία, για αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος, αντιμετώπιση της ανεργίας, προστασία του περιβάλλοντος και πάταξη της εγκληματικότητας.