Η ρητορική της Αγκελα Μέρκελ σχετικά με την υιοθέτηση υψηλότερων κρατικών επενδύσεων μεταβάλλεται προς το καλύτερο. Ωστόσο η Γερμανίδα καγκελάριος παραμένει ασυγκίνητη από τις εντεινόμενες φωνές των εταίρων της στην Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που ζητούν να αλλάξει πορεία στη δημοσιονομική πολιτική. Η Γερμανία εξακολουθεί να είναι υπερβολικά προσηλωμένη στην επίτευξη ισοσκελισμένων προϋπολογισμών και είναι πιθανό ότι θα εμποδίσει οποιαδήποτε αλλαγή και σημαντική αύξηση των δημόσιων δαπανών για υποδομές.
Η εμμονή σε μια υποτιθέμενη «σώφρονα» δημοσιονομική πολιτική είναι λανθασμένη και επιβλαβής. Τα πραγματικά επιτόκια δανεισμού βρίσκονται σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα. Μία δεκαετία δημοσιονομικής λιτότητας έχει δημιουργήσει ένα μεγάλο έλλειμμα επενδύσεων σε υποδομές.
Και οι επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα είναι κάτω από τον μέσο όρο επί χρόνια. Η σημαντική αύξηση των δημοσίων επενδύσεων για δρόμους, σχολεία και πανεπιστήμια δεν θα είναι επωφελής μόνο για τη Γερμανία την ίδια. Θα συμβάλει και στην οικονομική ανακούφιση της Ευρωζώνης, η οποία φλερτάρει με τον αποπληθωρισμό. Ο αντικαγκελάριος Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, ο ηγέτης των Σοσιαλδημοκρατών (SPD), πρόσφατα ζήτησε από μια επιτροπή που αποτελείται από σημαντικές προσωπικότητες να προτείνει τρόπους ώστε να δώσει τέρμα στην επενδυτική «ξηρασία».
Ωστόσο, η επιτροπή είναι παγιδευμένη στους κοντόφθαλμους δημοσιονομικούς στόχους της κυβέρνησης. Τα δύο κόμματα που απαρτίζουν την κυβέρνηση έχουν συμφωνήσει σε δημοσιονομικούς στόχους που είναι ακόμη πιο αυστηροί από τις αυστηρές συνταγματικές προβλέψεις της Γερμανίας. Ο προϋπολογισμός του 2015 είναι ο πρώτος από το 1969 που δεν προβλέπει νέο χρέος. Η Μέρκελ δεν έχει κίνητρο να αλλάξει τις προτεραιότητές της. Η μεγάλη πλειονότητα των Γερμανών ψηφοφόρων υποστηρίζει την επιφυλακτική πολιτική της. Η μείωση του χρέους θεωρείται βασική συνεισφορά για ένα καλύτερο μέλλον. Ο υπέρμαχος της λιτότητας υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είναι ένας από τους λαοφιλέστερους πολιτικούς της Γερμανίας. Η δημοσιονομική εξυγίανση είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) της Μέρκελ. Η εγκατάλειψη αυτής της πολιτικής θα έπληττε την αξιοπιστία της καγκελαρίου. Δεδομένων αυτών των περιορισμών, η επιτροπή επενδύσεων του Γκάμπριελ θα επικεντρωθεί αντί στις δημόσιες, στις ιδιωτικές επενδύσεις. Για παράδειγμα, εξετάζει ποιες κανονιστικές μεταρρυθμίσεις μπορεί να παρεμποδίζουν ασφαλιστικές εταιρείες ή άλλους θεσμικούς επενδυτές από το να επενδύουν σε έργα υποδομής. Η κυβέρνηση ενδέχεται επίσης να προσφέρει περισσότερες εγγυήσεις για ορισμένους ιδιώτες επενδυτές. Ωστόσο, οι βασικοί λόγοι για τους οποίους ο ιδιωτικός τομέας δεν δαπανά αρκετά είναι ομιχλώδεις.
Στην καλύτερη των περιπτώσεων, τέτοιες πολιτικές θα εφαρμοστούν σε περίπου έναν χρόνο. Θα χρειαστεί να περάσει ακόμη περισσότερος χρόνος μέχρι να επιφέρουν -πιθανότατα- μικρά αποτελέσματα. Η αύξηση των δημοσίων δαπανών θα ήταν πιο άμεση. Ωστόσο προς το παρόν η Γερμανία επενδύει περισσότερο σε τζάμπα λόγια παρά σε σημαντική αύξηση των δαπανών.