Οι δρόμοι γύρω από την κεντρική πλατεία του Χαλανδρίου σφύζουν από κόσμο. Παρέες νεαρών κουβεντιάζουν στο πεζούλι του Αγίου Νικολάου, κουστουμαρισμένοι που μόλις σχόλασαν ψάχνουν να παρκάρουν, οικογένειες βγαίνουν βόλτα. Παρασκευή βράδυ. Οσοι συχνάζουμε στην περιοχή από παλιά γνωρίζουμε ότι η εικόνα της κοσμοσυρροής δεν θυμίζει ό,τι συνέβαινε πριν από τέσσερα χρόνια. Τότε, δηλαδή, που όλα σχεδόν ερήμωναν την ώρα που έκλειναν τα καταστήματα και τα λίγα στέκια που υπήρχαν κατέβαζαν τα ρολά τους νωρίς.
Ο κόσμος μάς οδηγεί στους πεζόδρομους πάνω από την πλατεία. Πλάτωνος, Θουκυδίδου, Σωκράτους… Καινούργια καφέ-μπαρ έχουν ανοίξει το ένα δίπλα στο άλλο, τα παλιά εκσυγχρονίζονται, παρέες περιμένουν να αδειάσει τραπέζι. Σε κάποια σημεία, βέβαια, η μουσική του ενός μπερδεύεται εκκωφαντικά με εκείνη των άλλων, ενώ μόνιμοι κάτοικοι κρατούν τα παράθυρα των σπιτιών τους κλειστά. Οι θαμώνες της περιοχής, όμως, δεν δείχνουν να ενοχλούνται από τα δυνατά ντεσιμπέλ – μάλλον τα επιζητούν.
Μέσα από μια στοά βγαίνουμε σε έναν κήπο, όπου πέρυσι ο 32χρονος Λευτέρης Γεωργόπουλος με τους «κολλητούς» του από το σχολείο Γιώργο Καίσαρη και Θανάση Τσουνάκα άνοιξαν το «Τheory» (Πλάτωνος 14), αγαπημένο μαγαζί της περιοχής. Το πρωί λειτουργεί ως καφέ και το βράδυ μετατρέπεται σε μοντέρνο μπαράκι, με κοκτέιλ από τον βραβευμένο bartender Θοδωρή Πυρίλλο. «Τα τελευταία χρόνια που οι κάτοικοι του Χαλανδρίου αυξήθηκαν, η αγορά με τα καταστήματα κατάφερε να διατηρηθεί αρκετά ζωντανή και η πρόσβαση έγινε ευκολότερη με το μετρό και την Αττική Οδό, δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για να γίνει εδώ μια νέα πιάτσα διασκέδασης», εξηγεί ο Λευτέρης. «Και μέσα στην κρίση, βέβαια, ήταν διέξοδος για κάποιους να ανοίξουν μαγαζί σε μια αναπτυσσόμενη -στον τομέα της ψυχαγωγίας- περιοχή».
Ακριβώς δίπλα, στο «Sixteen» (Πλάτωνος 16), στο ισόγειο εμπορικού κέντρου, ακούγεται παλιά ροκ μουσική. Ανάμεσα στο πλήθος συναντάω μια μητέρα που κουβεντιάζει με την παρέα της, ενώ ο τρίχρονος γιος της στο διπλανό σκαμπό παίζει στο ipad. «Το Χαλάνδρι προσφέρει πλέον δεκάδες επιλογές για διασκέδαση, είναι το κοντινότερο στέκι για όσους μένουμε από το κέντρο έως τα βόρεια προάστια και συνδυάζεις βόλτα για ψώνια με νυχτερινή έξοδο», λέει η 28χρονη δικηγόρος Εριέττα Αθανασοπούλου. Χαρακτηριστικό του μαγαζιού είναι και οι χαμηλές τιμές: ένα ποτήρι μπίρα κοστίζει 3 ευρώ, ενώ τα κοκτέιλ ξεκινούν από 6.
Τα καινούργια μπαράκια απλώνονται σιγά-σιγά και στους κεντρικούς δρόμους, που μέχρι πρόσφατα ήταν γεμάτοι από καταστήματα και γραφεία. Εκεί βρίσκεται το «Spiti» (Αν. Παπανδρέου 9), που ξεχωρίζει για το βιομηχανικό στυλ, τη μουσική ’70s και ’80s, την ελαφριά ιταλική κουζίνα, αλλά και bazaar με παλιούς δίσκους έως χειροποίητα κοσμήματα, παραστάσεις stand-up comedy, φεστιβάλ για παιδιά. Επιπλέον, για κάθε κοκτέιλ που καταναλώνεται, 1 ευρώ μπαίνει στην άκρη για φιλανθρωπικό σκοπό. «Μένω στη Ραφήνα, αλλά έρχομαι συχνά εδώ για να συναντήσω την παρέα μου», λέει η 29χρονη ιδιωτική υπάλληλος Eλενα Χριστοφή. «Το πάρκινγκ, βέβαια, με δυσκολεύει, αλλά αυτό είναι το μόνο μειονέκτημα της περιοχής».
Πέρα από τους κήπους, τα εμπορικά κέντρα και τους πολυσύχναστους δρόμους που αξιοποιούνται ολοένα και σε μεγαλύτερη ακτίνα από την πλατεία, τα τραπεζάκια στους πεζόδρομους διατηρούν τη δική τους γοητεία. Επόμενη στάση, λοιπόν, το «El Rey Alobar» (Θουκυδίδου 7), σημείο αναφοράς για τα υπέροχα κοκτέιλ του bartender ∆ιονύση Πολάτου. Αξίζει να δοκιμάσει κανείς το καινούργιο «Jitterbug Perfume» με ρούμι, μπαχάρια, γιασεμί και… παντζάρι, και το «Bingo Pajama», με bourbon, μαστίχα, κανέλα, ανανά και χαμομήλι. «Η περιοχή όμως έχει υπερκορεστεί», παραδέχεται ο ίδιος. «Τα μαγαζιά πλέον δεν επιβιώνουν όπως πριν και τα πράγματα έχουν δυσκολέψει για όλους». Ωστόσο, ο 31χρονος Παναγιώτης Λυτρίνης βλέπει το θέμα από διαφορετική σκοπιά. «Μέχρι πριν από τέσσερα χρόνια, τα στέκια ήταν λίγα, μαζεμένα σε ένα σημείο και σχεδόν άδεια το καλοκαίρι. Τώρα έχουν ανοίξει δεκάδες, γεμάτα κόσμο όλο το χρόνο. Βρίσκεις από το τέλειο κοκτέιλ έως την αγαπημένη σου μουσική».
Λίγο παραπάνω, στην οδό Αγ. Γεωργίου 17, ο 31χρονος Κωστής Μπαστιάς με τον αδελφό του ∆ιονύση ανακαίνισαν μια εγκαταλελειμμένη μονοκατοικία του 1902 και τη μετέτρεψαν στην «Κόκκινη σβούρα», ένα καφέ-μπαρ που θυμίζει παλιά Αθήνα. Στον κήπο πέφτω πάνω σε ένα πάρτι γενεθλίων, ενώ συναντάω και άλλη μια μητέρα με τον γιο της. «Το Χαλάνδρι είναι από τις λίγες περιοχές με τόσο άνετα και δροσερά μαγαζιά, όπου μπορώ να φέρνω τον μικρό χωρίς να ενοχλεί και να ενοχλείται από τον κόσμο», επισημαίνει. Στην «Κόκκινη σβούρα» διοργανώνονται τις Κυριακές live με swing, ενώ συχνά φιλοξενούνται και εκθέσεις φωτογραφίας.
Στο μεταξύ, ο 35χρονος Νίκος Καπιολδάσης μαζί με τους γονείς του, Φώτη και Αγγελική, αξιοποίησαν τον ανοιχτό χώρο ανάμεσα σε δύο πολυκατοικίες και έφτιαξαν το καφέ-μπαρ «Θίασος» (Αριστοφάνους 10-12), με χαμηλό φωτισμό και ήπια μουσική. Ανοίγει από τις 7.30 π.μ. για πρωινό, ενώ το βράδυ «έρχονται όσοι θέλουν να απολαύσουν χαλαρά το ποτό τους, μακριά από τον στριμωγμένο κόσμο και το θόρυβο», λέει η Ελευθερία Καπαρέλλη, μια 24χρονη φοιτήτρια από το Παιδαγωγικό.
Στο «9ΒΗΤΑ» (Θουκυδίδου 9Β) δοκιμάζουμε τα κοκτέιλ του βραβευμένου bartender Στέλιου Μαγουλά, ενώ με τον 29χρονο συνιδιοκτήτη του μαγαζιού ∆ημοσθένη Γεωργίου σχολιάζουμε ότι τα περισσότερα καινούργια καφέ-μπαρ έχουν ανοίξει από νέους σε ηλικία επιχειρηματίες. «Η κρίση και η ανεργία έκαναν πολλούς να στήσουν τη δική τους επιχείρηση», πιστεύει εκείνος. «Ανοιξαν βέβαια και μαγαζιά-πυροτεχνήματα που σύντομα έκλεισαν, καθώς προσπάθησαν να μπουν στον κλάδο και άνθρωποι που δεν γνώριζαν από αυτά τα πράγματα. Οσοι, όμως, σκοπεύουν να δουλέψουν σοβαρά είναι ευκαιρία να τολμήσουν». Και το κόστος; «Τα ενοίκια παραμένουν υψηλά λόγω της ζήτησης, αλλά το κατασκευαστικό είναι χαμηλότερο συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια».
∆ροσερές αυλές, πολυσύχναστες πλατείες, γευστικά κοκτέιλ, περατζάδα στους πεζόδρομους, όλα τα είδη μουσικής: εν μέσω μιας μουντής εποχής το Χαλάνδρι έχει μια ατμόσφαιρα απροσδόκητα ευχάριστη. Ομως τον κορεσμό τονίζει και ο Παναγιώτης Φούντας, υπεύθυνος του «Mona’s» (Σωκράτους 5), από τα πρώτα καφέ-μπαρ του Χαλανδρίου. «Πρόκειται πλέον για μία από τις περιοχές με τον μεγαλύτερο αριθμό μαγαζιών διασκέδασης αναλογικά με τους κατοίκους. Αυτά που θα επιβιώσουν είναι όσα έχουν κάτι διαφορετικό να προσφέρουν». «Εξάλλου», προσθέτει ο bartender ∆ιονύσης Πολάτος, «ο κόσμος πάντα θα πηγαίνει από περιέργεια σε κάθε καινούργιο στέκι που ανοίγει, αλλά και πάντα θα επιστρέφει σε αυτά που αγαπάει περισσότερο».
Από τα μπαρ στα… επιτραπέζια
Το Χαλάνδρι δεν διαθέτει εύρος επιλογών μόνο από καφέ-μπαρ. Στο εστιατόριο «Homey» (Εθν. Αντιστάσεως 39) μπορεί κανείς να βρει μεσογειακές συνταγές μαγειρεμένες σε ξυλόφουρνους, στο «Ρακοκάζανο» (Ηρακλείου 1) νόστιμους μεζέδες σε οικονομικές τιμές, στα «Τενεκεδάκια» (Αγ. Παρασκευής 8) το καλύτερο -ίσως- σουβλάκι της περιοχής, στο «Pink Elephant» (Σωκράτους 4Α) πρωτότυπη ινδική κουζίνα. Επιπλέον, το «Beer Academy» (Καρελλά 45) και το «Le Roi» (Παπανικολή 18) είναι από τις πιο παλιές και αγαπημένες μπιραρίες. Και για όσους ψάχνουν κάτι ακόμη πιο ξεχωριστό, το «Playlife» (Ιφικράτους 2) είναι γνωστό για τα επιτραπέζια παιχνίδια, το «DION» (Βασ. Γεωργίου 4) για το μπιλιάρδο και τα πινγκ πονγκ, το «Petite Fleur» (πλατεία Αγίου Νικολάου 2) για την παρισινή ατμόσφαιρα και την τζαζ μουσική από δίσκους βινυλίου, ενώ το θερινό σινεμά «Αβάνα» (Λυκούργου 3) κρατάει ακόμα ζωντανή την ατμόσφαιρα του καλοκαιριού.