Το εξοργιστικό και απαράδεκτο φαινόμενο μιας ελάχιστης μειοψηφίας φοιτητών που συστηματικά εμποδίζουν τις πρυτανικές αρχές του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου –αλλά και άλλων Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων– να ασκήσουν νομίμως τα καθήκοντά τους, δεν είναι δυστυχώς νέο. Είναι φαινόμενο της μεταπολίτευσης, που παραβιάζει κάθε έννοια Δημοκρατίας, ελεύθερης παραγωγής και διακίνησης των ιδεών, επιστημονικής αναζήτησης και έρευνας, αλλά και την πραγματική λειτουργία του ακαδημαϊκού ασύλου. Πρόκειται για παράνοια μερικών αφελών, αλλά και για κυνική πολιτική καπηλεία από τους υπόλοιπους, την οποία «χωρίς περίσκεψη και χωρίς αιδώ» εκμεταλλεύονται οι κομματικοί λαϊκιστές, αδιαφορώντας για την τεράστια κοινωνική, οικονομική και εθνική ζημιά που προκαλούν στην πατρίδα, στους πραγματικούς φοιτητές, στις οικογένειές τους, στην κοινωνία και, εν τέλει, και στους ίδιους τους εαυτούς τους.
Τα αιτήματα των φοιτητών, μερικά από τα οποία είναι δίκαια, δεν ανήκουν, συνήθως, ούτε στις δυνατότητες ούτε στις αρμοδιότητες των πρυτανικών αρχών ώστε να μπορούν εκείνες να δώσουν τη λύση που απαιτούν, με παράνομες, βίαιες και αποκρουστικές μεθόδους, οι δυναμικές μικρο-μειοψηφίες (κοινώς γκρουπούσκουλα). Υπάρχουν πολλοί τρόποι διεκδίκησης δίκαιων αιτημάτων, τα οποία συνήθως ικανοποιούνται, στο μέτρο του εφικτού, προκαλώντας μάλιστα τη συμπάθεια και τη συμπαράσταση της κοινής γνώμης και της κοινωνίας και όχι την αποστροφή της. Αυτό πολύ καλά το γνωρίζουν τα ακραία στοιχεία του λεγόμενου «φοιτητικού χώρου», αλλά το κίνητρό τους ούτε ακαδημαϊκό, ούτε επιστημονικό, ούτε κοινωνικό είναι. Δεν πρέπει άλλωστε να λησμονούν, όσοι σήμερα βιαιοπραγούν λεκτικά ή φυσικά κατά των δασκάλων τους, όσοι καταστρέφουν τη δημόσια περιουσία των πανεπιστημίων, όσοι «απαγορεύουν» τη διδασκαλία με τις καταλήψεις, εμποδίζοντας τη «διακίνηση» της επιστήμης, της γνώσης και των ιδεών, ότι καταπολεμούν έμπρακτα εκείνα τα οποία υποτίθεται ότι υπερασπίζονται. Οταν απεργούν οι εργαζόμενοι στρέφονται κατά των εργοδοτών ή του κράτους. Οταν απεργούν οι φοιτητές ή καταλαμβάνουν τους χώρους διδασκαλίας, στρέφονται κατά του εαυτού τους (και κατά της κοινωνίας συνολικά). Πρόκειται για ένα είδος πνευματικής αυτοκτονίας των υποκινητών και πνευματικής δολοφονίας εκείνων που πραγματικά επιζητούν την επιστημονική γνώση. Εκείνων, τελικά, των χιλιάδων κανονικών φοιτητών που ήρθαν στο πανεπιστήμιο γνωρίζοντας για ποιο λόγο ήρθαν και που αγωνίζονται να δικαιώσουν την επιλογή τους. Είναι τόσο απλό.
Αυτό που είναι νέο και παρήγορο είναι η σθεναρή απόφαση του νέου πρύτανη Θεόδωρου Φορτσάκη (και μερικών ακόμη συναδέλφων του) να αποκαταστήσει τη νομιμότητα και την ομαλή λειτουργία του πανεπιστημίου. Εγκριτος νομικός καθώς είναι ο ίδιος, δεν είναι δυνατό να δεχθεί την κατάλυση της νομιμότητας στο ακαδημαϊκό ίδρυμα που διευθύνει ούτε να προσφύγει σε μέτρα και διαδικασίες που προσβάλλουν το Δίκαιο που ο ίδιος διδάσκει.
Γι’ αυτό, η κοινωνία ολόκληρη, η κυβέρνηση, οι πολιτικές δυνάμεις, η Δικαιοσύνη, η Εκκλησία, η Ακαδημία, τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, αλλά και οι γονείς των φοιτητών, πρέπει όλοι από κοινού να απαιτήσουμε την αποκατάσταση της νομιμότητας και την κανονική και ανεμπόδιστη λειτουργία των εκπαιδευτικών μας ιδρυμάτων. Να απαιτήσουμε «εδώ και τώρα» την αποβολή από τον ακαδημαϊκό χώρο κάθε ξένου στοιχείου και, κυρίως, την αποβολή των πανάθλιων πρακτικών που έχουν επιβάλει ο κομματικός λαϊκισμός και μερικά ανεύθυνα ψευδοφοιτητικά μορφώματα. Η υπόθεση των πανεπιστημίων μας δεν είναι θέμα μόνο αυτής ή μόνο άλλης κυβέρνησης. Δεν είναι καν θέμα του πρύτανη, των καθηγητών και των φοιτητών αυτής της γενιάς. Είναι η μεγαλύτερη, διαχρονικότερη και σημαντικότερη εθνική υπόθεση. Ολοι όσοι, εν ονόματι άλλων, ιδιοτελέστατων, δε, συμφερόντων, προσποιούνται ότι το αγνοούν και με πράξεις ή παραλείψεις την υπονομεύουν, θα είναι υπόλογοι απέναντι στη ελληνική Ιστορία και απέναντι στις επόμενες γενεές.
Κύριε πρύτανη, κύριε Θεόδωρε Φορτσάκη, θερμά συγχαρητήρια! Μην κάνετε – και είναι βέβαιο ότι δεν θα κάνετε– πίσω. Ολοι όσοι ελπίζουμε σ’ ένα καλύτερο μέλλον αυτής της πολύπαθης χώρας είμαστε μαζί σας. Ευχόμαστε οι πρυτάνεις και πρόεδροι και κοσμήτορες και δάσκαλοι όλων των εκπαιδευτικών μας ιδρυμάτων να εμπνευστούν από το παράδειγμά σας.
* Ο κ. Λευτέρης Αυγενάκης είναι βουλευτής Ηρακλείου της Νέας Δημοκρατίας.