Το Σάββατο 15 Νοεμβρίου οι ηγέτες των χωρών του G20 θα έρθουν στην Αυστραλία προκειμένου να συμμετάσχουν στη Σύνοδο Κορυφής του Μπρίσμπεϊν.
Πριν από έξι χρόνια, οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης έγιναν αισθητές σε ολόκληρη την υφήλιο. Αν και η κρίση ανήκει πια στο παρελθόν, εξακολουθούμε να βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τα υψηλά χρέη και την ανεργία που μας κληροδότησε.
Ο στόχος για τους ηγέτες του G20 είναι σαφής: μεγαλύτερη ανάπτυξη, δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και ένα καλύτερα θωρακισμένο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Θα πρέπει να τονώσουμε τη ζήτηση προκειμένου να εξαλείψουμε το φαινόμενο του αποπληθωρισμού που απειλεί τις μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρώπης.
Η Διευθύνουσα Σύμβουλος του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ παρακίνησε όλους του ηγέτες να βρούμε τρόπους προκειμένου να έχουμε μεγαλύτερους ρυθμούς ανάπτυξης αλλά και περισσότερες (και καλύτερα αμειβόμενες) θέσεις εργασίας.
Κάτι τέτοιο προϋποθέτει την δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για τον ιδιωτικό τομέα. Προϋποθέτει επίσης την αύξηση των επενδύσεων σε έργα υποδομής προκειμένου να δώσουμε ώθηση στην ανάπτυξη.
Δεν έχουμε το περιθώριο να αφήσουμε την ανάπτυξη να γλιστρήσει μέσα από τα χέρια μας και για αυτό το λόγο θα ζητήσω από τους ηγέτες του G20 να κάνουν ακόμα περισσότερα.
Στη Σύνοδο Κορυφής του G20 το 2011, οι ηγέτες συζήτησαν εκτεταμένα για την αναγκαιότητα της ύπαρξης πολιτικής θέλησης προκειμένου να γίνουν ουσιαστικές αλλαγές. Κατανόησαν ότι το G20 γίνεται πιο αποτελεσματικό όταν δεσμευόμαστε επί κοινών δράσεων και έχουμε τη συλλογική θέληση προκειμένου να υλοποιήσουμε τις δεσμεύσεις μας.
Φέτος εργαστήκαμε σκληρά για την επίτευξη ενός φιλόδοξου κοινού στόχου – την αύξηση του ΑΕΠ των χωρών του G20 κατά τουλάχιστον 2% παραπάνω από το αναμενόμενο μέχρι το 2018. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, 1000 περίπου νέα μέτρα εντάχθηκαν στις εθνικές στρατηγικές ανάπτυξης των μελών του G20.
Καθ’ όλη τη διάρκεια του 2014, τα μέλη του G20 συνεργάστηκαν μεταξύ τους προκειμένου να συμφωνήσουν σε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις οι οποίες θα οδηγήσουν στα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη.
Τα κράτη του G20 θα πρέπει να προβούν σε διαρθρωτικές οικονομικές μεταρρυθμίσεις οι οποίες θα είναι καθοριστικές για την επίτευξη μακροπρόθεσμης ανάπτυξης. Οι συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις δεν είναι εύκολες αλλά οι οικονομίες που τις υιοθετούν (π.χ. Βρετανία και ΗΠΑ) σημειώνουν ήδη θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Η επεκτατική δημοσιονομική πολιτική που ασκήθηκε κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης απέτρεψε την κατάρρευση της παγκόσμιας οικονομίας. Σαν αποτέλεσμα ορισμένες κυβερνήσεις έχουν εξαντλήσει τη δυνατότητα τους για περαιτέρω δημοσιονομικές παρεμβάσεις. Θα πρέπει να βρεθούν άλλες πηγές επενδύσεων και ο ρόλος του ιδιωτικού τομέα σε αυτό το ζήτημα θα είναι καθοριστικός.
Η πραγματοποίηση περισσότερων επενδύσεων σε κάθε κράτος-μέλος του G20 είναι ουσιώδης προκειμένου να καλύψουμε το ετήσιο χάσμα σε έργα υποδομών που ανέρχεται σε 1 τρισεκατομμύριο δολάρια.
Το Σεπτέμβριο, τα κράτη-μέλη του G20 συμφώνησαν επί της Παγκόσμιας Πρωτοβουλίας Υποδομών – ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα για τη βελτίωση του επενδυτικού κλίματος, τον καλύτερο σχεδιασμό για τη δημιουργία έργων υποδομής αλλά και τη βελτίωση της μακροχρόνιας χρηματοδότησης αυτών των έργων.
Αναγνωρίζουμε ότι η αντιμετώπιση του φαινομένου της ανεργίας των νέων θα πρέπει να αντιμετωπιστεί και εργαζόμαστε για την ενίσχυση της συμμετοχής στην παραγωγική διαδικασία, καθώς τα δύο αυτά ζητήματα είναι καθοριστικά για την οικονομική ανάπτυξη. Αυτόν το μήνα στο Μπρίσμπεϊν, θα συζητήσουμε για τη μείωση του υπάρχοντος χάσματος ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες στην εργασία. Ο στόχος που θα προταθεί θα προβλέπει την μείωση του χάσματος της συμμετοχής των δύο φύλων στην παραγωγική διαδικασία κατά 25 τοις εκατό μέχρι το 2025. Αν επιτευχθεί αυτός ο στόχος, 100 εκατομμύρια επιπλέον γυναίκες θα ενταχθούν στο παγκόσμιο εργατικό δυναμικό.
Η οικονομική ανάπτυξη θα πρέπει να βασιστεί σε γερά θεμέλια. Η περαιτέρω θωράκιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος βρίσκεται στο επίκεντρο των εργασιών του G20 από την έναρξη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Ο λόγος ύπαρξης του G20 είναι να προστατεύει τους φορολογούμενους από τις διασώσεις μεγάλων τραπεζών, να καταστήσει ασφαλέστερες τις αγορές παραγώγων (derivative markets) και να βελτιώσει την επίβλεψη του σκιώδους τραπεζικού τομέα (shadow banking sector) – δηλαδή των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που λειτουργούν σαν τράπεζες χωρίς όμως να έχουν την ανάλογη επιτήρηση.
Τα αποτελέσματα του πρόσφατου stress test των Ευρωπαϊκών τραπεζών μας έδειξαν ότι βρισκόμαστε στο σωστό δρόμο και ότι οι αποφάσεις μας έχουν θετικό αντίκτυπο.
Τα μέλη του G20 αντιπροσωπεύουν περίπου το 85 τοις εκατό του παγκόσμιου ΑΕΠ και τα τρία τέταρτα του παγκόσμιου εμπορίου. Υπό την ιδιότητα αυτή μπορούν να διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο ώστε να αφήσουμε οριστικά πίσω μας τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης. Αλλά θα πετύχουμε το στόχο μας μόνο εάν οι ηγέτες λειτουργήσουν συλλογικά και υλοποιήσουν τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις στις χώρες τους.
Το G20 δημιουργήθηκε διότι μπορεί, σε αντίθεση με τα μεμονωμένα κράτη, να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις μεγάλες παγκόσμιες προκλήσεις.
Η επίτευξη συμφωνίας του G20 για την επίλυση αυτών των προκλήσεων αποτελεί το μεγάλο στοίχημα για την συνεκτικότητα του.
Όταν η Αυστραλία ανέλαβε την προεδρία του G20 πριν από ένα χρόνο, ο στόχος μας ήταν οι ηγέτες των κρατών-μελών που το αποτελούν να έρθουν προετοιμασμένοι προκειμένου στη Σύνοδο του Μπρίσμπεϊν να παρουσιάσουν πραγματικές δράσεις και οικονομικές μεταρρυθμίσεις που θα έχουν πραγματικό και μετρήσιμο αντίκτυπο στην παγκόσμια οικονομία και τους λαούς.
Όταν η Σύνοδος ολοκληρωθεί, αισιοδοξώ ότι οι ηγέτες χωρών του G20 θα έχουν συμφωνήσει επί ενός συνόλου δράσεων το οποίο θα οδηγήσει στην επίλυση των κεντρικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η παγκόσμια οικονομία και θα δεσμεύει τον καθένα από εμάς να υλοποιήσει τις αντίστοιχες δράσεις στη χώρα του.
* Ο κ. Τόνι Αμποτ είναι πρωθυπουργός της Αυστραλίας.