Μετά τις αντιφάσεις του, ο γενικός γραμματέας του Προεδρικού Μεγάρου αποκάλυψε ότι ο πρώην πρωθυπουργός Φρανσουά Φιγιόν τού ζήτησε να επισπεύσει τη δικαστική διαδικασία ενάντια στον Νικολά Σαρκοζί, προκειμένου να εμποδίσει την επιστροφή του. Οι αμερικανικές σειρές, όπως «Το σπίτι από τραπουλόχαρτα» (House of cards), οι οποίες φέρνουν στην επιφάνεια τα σκάνδαλα και τις πολιτικές συνωμοσίες της πολιτικής, δεν θα μπορούσαν να έχουν καλύτερο σενάριο από τα επαναλαμβανόμενα σκάνδαλα γύρω από τον Γάλλο πρόεδρο, Φρανσουά Ολάντ.
Μετά την αποκάλυψη για έναν υπουργό ο οποίος δεν δήλωνε ποτέ τους φόρους του και δεν πλήρωνε το ενοίκιό του λόγω «φοβίας», έναν άλλον ο οποίος έκρυβε τα χρήματά του στην Ελβετία, καθώς και μια πρώην σύντροφο, η οποία δημοσίευσε ένα φλέγον βιβλίο όπου ισχυρίζεται ότι ο Γάλλος πρόεδρος αποκαλούσε τους φτωχούς «φαφούτηδες», μια νέα υπόθεση έρχεται στο φως, για να αποδυναμώσει τη Δημοκρατία. Ολα ξεκινούν με τον πρόλογο του βιβλίου «Ο Σαρκοζί αυτοκτόνησε», το οποίο γράφτηκε από δύο δημοσιογράφους της εφημερίδας Le Monde.
Μαθαίνουμε, λοιπόν, ότι ο πρώην πρωθυπουργός της Δεξιάς και υποψήφιος για την προεδρία του δεξιού κόμματος UMP, Φιγιόν, γευμάτισε με τον Ζαν-Πιερ Ζουγιέ, τον γενικό γραμματέα του Προεδρικού Μεγάρου, προκειμένου να του ζητήσει να επιταχυνθεί η δικαστική διαδικασία κατά του Σαρκοζί, ο οποίος αποτελεί τον χειρότερο εχθρό του, ώστε να αποτρέψει την επιστροφή του στην πολιτική. Αυτό το γεγονός αποκαλύφθηκε από τον Ζουγιέ με πλήρη συνείδηση των λεγομένων του. Ωστόσο, μόλις δημοσιεύθηκε το βιβλίο, ο ίδιος αρνήθηκε το συμβάν, προτού μάθει όμως ότι οι δημοσιογράφοι είχαν στην κατοχή τους μία καταγραφή, η οποία πραγματοποιήθηκε εν γνώσει του.
Αυτή η ιστορία έχει προκαλέσει κατακραυγή τόσο στη δεξιά όσο και στην αριστερή πτέρυγα. Οι «λοχαγοί» του Σαρκοζί αγανάκτησαν με το σκάνδαλο και τη χειραγώγηση, ενώ η κοινή γνώμη ανακάλυψε ότι το πλησιέστερο πρόσωπο στον Ολάντ, ο Ζουγιέ, γευμάτισε με έναν από τους κορυφαίους υποψηφίους της αντιπολίτευσης. Περισσότερο από απογοήτευση, κάποιοι κάνουν λόγο για προδοσία και πολλοί ζητούν την παραίτησή του.
Ο Ζουγιέ ήταν ένας άνθρωπος αφανής μέχρι πρότινος. Ελάχιστα γνωστός στο ευρύ κοινό, αυτός ο άνθρωπος της Αριστεράς είναι ικανός να τεθεί στην υπηρεσία της Δεξιάς. Ανώτερος αξιωματούχος με αψεγάδιαστη καριέρα, πρώην πρόεδρος της Δημόσιας Τράπεζας Επενδύσεων (BPI France), υπήρξε μέλος του πολιτικού γραφείου του Λιονέλ Ζοσπέν, του πρώην σοσιαλιστή πρωθυπουργού και, κατόπιν, διορίστηκε υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της κυβέρνησης του Φρανσουά Φιγιόν υπό την προεδρία του Νικολά Σαρκοζί. Παντρεμένος με μια άμεση απόγονο της οικογένειας Τέτινγκερ, διάσημη παραγωγό σαμπάνιας, διαθέτει φίλους τόσο στη δεξιά πτέρυγα όσο και στην αριστερή, στους οίκους των μεγάλων αφεντικών και της ανώτερης γαλλικής αστικής τάξης.
Η φιλία του με τον Ολάντ είναι παλιά, όταν ήταν και οι δύο καθηγητές στην έγκριτη Σχολή Πολιτικών Επιστημών. Το δίδυμο αυτό αποτελούσε τη χαρά των μαθητών, οι οποίοι τους είχαν απονείμει το παρατσούκλι «Ο Χοντρός και ο Λιγνός», επειδή ήταν αχώριστοι και συνεργάτες. Το πρόβλημα του Ζουγιέ, ο οποίος είναι ένας πολύ συμπαθητικός άνθρωπος, είναι ο ελεύθερος λόγος του. Σύμφωνα με τους δημοσιογράφους της εφημερίδας Le Monde, οι οποίοι του πήραν συνέντευξη, «η πρόσβαση στον Ζουγιέ είναι επιτυχία για τους δημοσιογράφους, προκειμένου να αποσπάσει κανείς πληροφορίες, επειδή είναι φλύαρος». Βεβαίως, αυτή η υπόθεση θέτει, για άλλη μια φορά, τον Ολάντ σε αμηχανία, αφού τα ποσοστά δημοτικότητάς του παραμένουν χαμηλότερα από ποτέ. Ωστόσο, η κυβέρνηση αποφάσισε να μην απολύσει τον γενικό γραμματέα. Αλλά η ουσία της υπόθεσης και τα επανειλημμένα ψέματα συνεχίζουν να κινούν το ενδιαφέρον του Τύπου: Πρέπει να πιστέψουμε αυτό που δήλωσε ο Ζουγιέ στους δημοσιογράφους; Σε τι τόνο ειπώθηκε; Ή να δεχτούμε τα λεγόμενα του Φιγιόν, ο οποίος διαψεύδει οποιαδήποτε αξίωση έναντι του Σαρκοζί και προέβη σε μήνυση κατά της εφημερίδας Le Monde;