Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να έχει το δικαίωμα να ασκεί βέτο στους εθνικούς προϋπολογισμούς που παραβιάζουν τους ευρωπαϊκούς δημοσιονομικούς κανόνες, δήλωσε σε συνέντευξή του στο περιοδικό Focus ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Μια τέτοια μεταρρύθμιση θα στείλει «ισχυρό σήμα ότι σεβόμαστε τις δεσμεύσεις», μας είπε ο κ. Σόιμπλε επαναφέροντας στο προσκήνιο με εμφαντικό τρόπο την απαίτηση της Γερμανίας για δημοσιονομική πειθαρχία την ώρα που η Ευρωζώνη απειλείται με αποπληθωρισμό και ύφεση.
Ο Ευρωπαίος επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων «θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να ασκεί βέτο σε προϋπολογισμούς που παραβιάζουν τα κριτήρια σταθερότητας του ευρώ», δήλωσε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών. Πρόκειται για πρόταση που ο κ. Σόιμπλε είχε επαναλάβει το 2012, ωστόσο είχε απορριφθεί από τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης. Οχι εντελώς, όμως. Το 2013, τα κράτη-μέλη έδωσαν στην Κομισιόν το δικαίωμα να αναπέμπει όσους εθνικούς προϋπολογισμούς δεν κινούνται στην κατεύθυνση που έχουν συμφωνηθεί από κοινού στις Βρυξέλλες και να απαιτεί αναθεώρησή τους και την επιβολή προστίμου ίσου με το 0,2% του ΑΕΠ στην περίπτωση που δεν υπάρξει συμμόρφωση. Οπως και δεν υπάρχει συμμόρφωση, τουλάχιστον όχι από τη Γαλλία και την Ιταλία, που με τον προϋπολογισμό του 2015 αγνόησαν, ιδίως το Παρίσι, τους ευρωπαϊκούς δημοσιονομικούς κανόνες.
Αρχικά η Κομισιόν αντέδρασε, αλλά τελικά συμβιβάστηκε και αποδέχτηκε τις διακοσμητικού χαρακτήρα αλλαγές που έκανε η γαλλική κυβέρνηση μετά την προειδοποίηση των Βρυξελλών. Η Γερμανίδα καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ και ο ίδιος ο Σόιμπλε εξέφρασαν επανειλημμένως τις προηγούμενες εβδομάδες την ενόχλησή τους με τη στάση της γαλλικής κυβέρνησης. «Πρέπει να δείξουμε ότι θέλουμε από κοινού να προχωρήσουμε προς μια δημοσιονομική ένωση», είπε ο κ. Σόιμπλε, εκφράζοντας την ελπίδα πως οι Ευρωπαίοι ηγέτες στη σύνοδο κορυφής του Δεκεμβρίου «θα στείλουμε το αξιόπιστο μήνυμα ότι θα πάρουμε αυτό το μονοπάτι».
Δεν είναι ακόμη σαφές κατά πόσο η πρόταση Σόιμπλε υποστηρίζεται και από τη Μέρκελ. Θα μπορούσε όμως να αποτελέσει το αντάλλαγμα που θα ζητήσει το Βερολίνο προκειμένου να επιτρέψει την περαιτέρω χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία κινείται όλο και ταχύτερα προς τις αγορές κρατικών ομολόγων στην προσπάθειά της να αναζωογονήσει την ευρωπαϊκή οικονομία. Το πρόβλημα είναι ότι ο κ. Σόιμπλε συνδέει τη δημοσιονομική ένωση μόνο με τις υποχρεώσεις των κρατών-μελών προς αυτήν χωρίς τα στοιχεία που θα την καθιστούσαν ουσιαστική, όπως τα ευρωομόλογα και ο προϋπολογισμός της Ευρωζώνης. Δημοσιονομική ένωση, κατά τον κ. Σόιμπλε, σημαίνει ότι «τα κράτη της Ευρωζώνης δεσμεύονται να μειώσουν το χρέος. Πρέπει να είναι σαφές ότι θέλουμε να καταστήσουμε το ευρώ αμετάκλητο, μόνιμο».
Ο κ. Σόιμπλε υποστήριξε ότι «ένας ευρωπαϊκός οργανισμός θα πρέπει να επιβάλλει τους κανόνες», εν προκειμένω ο επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων, που σήμερα κατά ειρωνεία της τύχης είναι ο Πιερ Μοσκοβισί, πρώην υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας. Η πρόταση Σόιμπλε δεν θα είναι εύκολο να περάσει, δεδομένου ότι απαιτείται τροποποίηση των ευρωπαϊκών συνθηκών, δηλαδή ομοφωνία από τους «28». Ακόμη πιο δύσκολο θα είναι να πειστεί το Παρίσι να παραχωρήσει ένα τόσο σημαντικό κυριαρχικό δικαίωμα, παρά τη διαβεβαίωση Σόιμπλε ότι τα εθνικά Κοινοβούλια θα εξακολουθήσουν να ορίζουν τη δημοσιονομική πολιτική.