Κύριε διευθυντά
Τα έργα της από δεκαετίες ποθητής και λίαν απαραίτητης διαπλάτυνσης της εθνικής οδού Κορίνθου – Πατρών, αφάνισαν πρόσφατα το τελευταίο υπόλειμμα του πάλαι ποτέ σκιερού και ευρύχωρου κήπου της εντυπωσιακής μεγαλοαστικής μονοκατοικίας της περιόδου 1915-1925 που βρίσκεται στη διασταύρωση της εθνικής οδού με την υπερυψωμένη οδό που οδηγεί στη γέφυρα του Ρίου – Αντιρρίου, αχρηστεύοντας ουσιαστικά την όμορφη έπαυλη. Είναι λυπηρό που η προστασία των ελάχιστων αξιόλογων κτιρίων που τυχαίνει να βρίσκονται κατά μήκος των υπό διάνοιξη ή διαπλάτυνση οδών δεν αποτελεί παράμετρο των σχετικών μελετών που εκπονούν οι εταιρείες που αναλαμβάνουν τα δημόσια αυτά έργα. Πόσο μάλλον που το συγκεκριμένο σπίτι είναι το ένα από τα μόλις τρία αξιοπρόσεκτα κτίσματα σε ολόκληρη τη διαδρομή από τη Μονή Δαφνίου έως το Ρίο και την Πάτρα! Τα άλλα δύο, εξίσου απειλούμενα σημαντικά στο είδος τους κτίσματα, βρίσκονται το μεν πρώτο στο 172ο χιλιόμετρο –πρόκειται για μια απλή αγροικία του 1900– το δε δεύτερο, στο 125ο χιλιόμετρο, είναι το μόνο εναπομείναν δείγμα της παραδοσιακής οχυρής πελοποννησιακής κατοικίας της προ του νεοκλασικισμού περιόδου σε ολόκληρη τη νότια ακτή του Κορινθιακού Κόλπου.
Κωστας Μ. Σταματοπουλος – Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού