Δύο διάσημοι καλλιτέχνες παρενέβησαν τις τελευταίες ημέρες στα τεκταινόμενα με σημειώματά τους (posts) στον διαδικτυακό τόπο κοινωνικής δικτύωσης Facebook. Πρώτος ήταν ο κ. Δήμος Μούτσης, ο οποίος έγραψε: «Υπάρχει Νόμος, ο 2776 του ’99, που λέει ότι επιτρέπεται κρατούμενος να σπουδάζει. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, που είναι ο Ρωμανός, με αφορμή τη δραπέτευση του Ξηρού, η πολιτική εξουσία, δηλαδή η κυβέρνηση, ψήφισε νύχτα νέο Νόμο που λέει ότι έγκειται στην διακριτική ευχέρεια του εισαγγελέα να επιτρέψει ή όχι τον Νόμο 2776 του ’99! Αυτό όμως θεωρείται καθαρή παρέμβαση. Κι από τη στιγμή που η πολιτική εξουσία παρεμβαίνει στη δικαστική, 1ον) Δεν υπάρχει δικαιοσύνη 2ον) Δεν υπάρχει δικαιοσύνη 3ον) Δεν υπάρχει δικαιοσύνη, άρα 4ον) γ… τα!»
Ο δεύτερος ήταν ο κ. Κωστής Μαραβέγιας ο οποίος έγραψε: «Αγαπημένε μου συνάνθρωπε, πόση βία ν’ αντέξεις πια σ’ αυτό τον τόπο; Βία “κρατική”, βία “αντιεξουσιαστική”, βία “χρυσαυγίτικη”, όλες βίες φασίζουσες και εντέλει βαθιά εξουσιαστικές. Καταπονημένη και καταπατημένη από δαύτους της καρδιάς μας η μη βία. Κι αφού μου ζητάς να πάρω θέση επίμονα κι αφού σου πω το προφανές Πρόσβαση στη Γνώση και στη Μόρφωση για Ολους, θα σου τραγουδήσω το υπόλοιπο. (Σε Μι Ματζόρε). Καμία αλληλεγγύη στον κανιβαλισμό της απόγνωσης και σε όποιον εκφραστή και εμπνευστή της με οποιαδήποτε ψυχογενή “ιδεολογικά” προσχήματα. Καμία συμμετοχή στον πιθηκισμό της ιδιοτελούς συμπαράστασης σε άδικα “δίκαιους αγώνες” που φέρουν όπλα, φωτιές και δακρυγόνα. Τέλος, η ομορφιά θα μας σώσει, αγαπημένοι. Κι αν η φωτιά σού φαίνεται όμορφη, βούτα στα μέσα σου να πιεις λίγο νερό αγάπης. Κάπου θα ’χεις κι εσύ, συνάνθρωπε. Θα ξεδιψάσεις. ΥΓ.: Θερμή παράκληση να καθαριστούν τα παγκάκια της Αθήνας από τα χημικά και τις μολότοφ. Θέλω να βγω με το κορίτσι μου σήμερα που ’ναι Κυριακή, να τη φιλήσω σε παγκάκι».
Ο κ. Δήμος Μούτσης φιλοδωρήθηκε με 38 σχόλια κάτω από το σημείωμά του, η πλειονότητα των οποίων ήταν επαινετικά. Κάποια επικριτικά, αλλά δεν είδαμε κανένα χυδαίο. Κάτω από το σημείωμα του κ. Κωστή Μαραβέγια υπήρχαν 537 σχόλια, η πλειονότητα των οποίων δεν ήταν απλές επικρίσεις, αλλά ανθρωποφαγία. Υβρεις, χυδαιότητα, τζάμπα μαγκιά, ένθεν κακείθεν: υπήρχαν οι (με κεφαλαία) ύβρεις των χρυσαυγιτών, αλλά και χυδαίες εξυπνάδες των επαναστατημένων αριστεριστών.
Βεβαίως καθένας έχει δικαίωμα να πει το κοντό του και το μακρύ του. Δεν μπορούμε όμως να μη διακρίνουμε την ποιοτική διαφορά των αντιδράσεων στις δύο αναρτήσεις, τη διάχυση του χυδαίου λόγου στα social media. Κι όλα αυτά μάλιστα από το «προοδευτικό» κομμάτι τους, αυτό που λυπήθηκε (πολύ και ετεροχρονισμένα) επειδή «πέθανε ο Λουκάνικος», αλλά εύχεται «κακό ψόφο» σε όποιον διαφωνεί μαζί τους.
Δεν γνωρίζουμε αν αυτού του τύπου οι αντιδράσεις είναι «έκρηξη μίσους», όπως έγραψε ο συνάδελφος Μιχάλης Μητσός, ή απλώς μια αγωνιώδης προσπάθεια κάποιων να ξεχωρίσουν στην απεραντοσύνη του Διαδικτύου εκτοξεύοντας ύβρεις και χυδαιότητες.
Μπορεί να είναι και μια προσπάθεια να αποτρέψουν την έκφραση άλλου λόγου στα social media. Αυτού του τύπου οι επιθέσεις έκαναν κάποιους να σιωπήσουν. Ας ελπίσουμε ότι ο κ. Κωστής Μαραβέγιας θα συνηθίσει τις επιθέσεις αυτού του τύπου. Και θα συνεχίσει να λέει όσα θέλει να πει…
