Η αγγλοσαξονική έκφραση «get the ball rolling» (που σε ελεύθερη μετάφραση παραπέμπει στην έναρξη της τελικής ή της κύριας φάσης μιας αναμέτρησης ή διαδικασίας), ταιριάζει απόλυτα στην πολιτική κατάσταση, όπως αυτή διαμορφώθηκε από την πρόωρη έναρξη της διαδικασίας εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Στο επίπεδο της οικονομίας, είναι σίγουρο ότι η διαδικασία της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας μέσα στις χριστουγεννιάτικες διακοπές επιβραδύνει τον ρυθμό αύξησης της κατανάλωσης που παρατηρείται τους τελευταίους μήνες ή/και επηρεάζει αρνητικά την αγορά του χειμερινού τουρισμού.
Κατά τη γνώμη μου όμως, η επιλογή της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου αποτελεί την καλύτερη λύση για το σύνολο της οικονομίας. Κι αυτό γιατί τον Δεκέμβριο, η διεθνής οικονομία υπολειτουργεί, όχι μόνο στο επίπεδο της κεφαλαιαγοράς αλλά και των διεθνών εταιρειών της πραγματικής οικονομίας που σχεδιάζουν να επενδύσουν στην ελληνική οικονομία.
Από αυτή την άποψη, ανοίγεται ένα παράθυρο ευκαιρίας προς το ελληνικό πολιτικό σύστημα, έτσι ώστε να κλείσει όλες τις εσωτερικές εκκρεμότητές του, διευκολύνοντας τη δημιουργία μιας διαπραγματευτικής θέσης με βάθος χρόνου. Κι αυτό είναι εξαιρετικά θετικό για την ελληνική πλευρά στη διαπραγμάτευση με τους πιστωτές.
Η ανάλυση του πολιτικού σκηνικού φέρνει στην επιφάνεια, δύο αναντιστοιχίες.
Η πρώτη αναντιστοιχία μεταξύ πολιτικού συστήματος και οικονομίας/κοινωνίας αφορά το ότι ενώ οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το 60% των ψηφοφόρων είναι υπέρ της ψήφισης Προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή, οι συσχετισμοί στη Βουλή δείχνουν ότι οδηγούμαστε σε εμπλοκή (bottleneck) και πρόωρες εκλογές.
Κατά τη γνώμη μου, η επιθυμία της πλειοψηφίας των ψηφοφόρων να μην διεξαχθούν πρόωρες εκλογές πηγάζει από την αναγκαιότητα να διαφυλαχθεί η ασθενής ανάπτυξη που καταγράφεται στην οικονομία.
Πώς μπορεί ένα τμήμα του πολιτικού συστήματος να αγνοεί ότι η οικονομία έχει εισέλθει στον ενάρετο αναπτυξιακό κύκλο (για 3ο τρίμηνο στη σειρά) και ό,τι άλλο συνεπάγεται αυτό, όπως ότι υπάρχει σημαντικό πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, το οποίο πρέπει να διατηρηθεί για να αυξηθεί η απασχόληση;
Ταυτόχρονα όμως, παρατηρείται μία γενικότερη σκλήρυνση της φρασεολογίας των στελεχών της αντιπολίτευσης, τα οποία εάν υλοποιηθούν ουσιαστικά επαναφέρουν τα σενάρια γύρω από το Grexit.
Κι εδώ καταγράφεται η δεύτερη αναντιστοιχία μεταξύ πολιτικού συστήματος και οικονομίας/κοινωνίας. Αναφέρομαι στο οξύμωρο, που τα κόμματα της αντιπολίτευσης προωθούν ευρωσκεπτικιστική ατζέντα, ενώ η κοινωνία εξακολουθεί να είναι συντριπτικά υπέρ του ευρώ.
Αυτή η αναντιστοιχία μεταξύ τμήματος του πολιτικού συστήματος και της οικονομίας/κοινωνίας δικαιολογεί την αναγκαιότητα της αναδιάρθρωσης ή εκσυγχρονισμού του πολιτικού συστήματος.
* Οικονομολόγος