Το δημόσιο χρέος, όπως είναι διαρθρωμένο σήμερα, αποτελεί τροχοπέδη στην ανάπτυξη της χώρας. Επομένως η αναδιάρθρωσή του είναι ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα τα οποία θα πρέπει να διαπραγματευτεί η επόμενη κυβέρνηση με τα υπόλοιπα μέλη της Ευρωζώνης. Ακόμη και πριν από λίγο καιρό, κάποιοι πρότειναν το «ονομαστικό “κούρεμα” του μεγαλύτερου μέρους του». Επρόκειτο για μια ανέξοδη παλικαριά, για να το θέσω κομψά, που θα οδηγούσε σε ανώφελη ρήξη και ήττα μας με τα κράτη-εταίρους που μας έχουν δανείσει. Μια πρόταση που θα έφερνε τη χώρα σε αδιέξοδη αντιπαράθεση με τα Κοινοβούλια και τους λαούς της υπόλοιπης Ευρώπης, όπως δείχνει και η τελευταία αντίδραση του Φινλανδού πρωθυπουργού. Τώρα βέβαια τα περί «κουρέματος» έχουν αποσυρθεί στην προσπάθεια των «αριστερών διεκδικητών» της εξουσίας να δείξουν και λίγο ρεαλιστές. Βεβαίως ο κόσμος περιμένει την επόμενη μέρα των εκλογών ονομαστικό «κούρεμα», αλλά αυτό είναι ένα πρόβλημα που θα αντιμετωπίσουν (!) μετά τις εκλογές όταν οι προσδοκίες η μία μετά την άλλη θα διαψεύδονται.
Το δημόσιο χρέος της χώρας είναι τεράστιο και ως απόλυτος αριθμός, αλλά και ως λόγος προς το ΑΕΠ. Εχει όμως μια θετική ιδιομορφία. Οφείλουμε το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του σε κράτη-οικονομικούς και πολιτικούς εταίρους μας ή σε οργανισμούς στους οποίους συμμετέχουμε μαζί με αυτούς.
Στο «Ποτάμι» πιστεύουμε ότι η διαπραγμάτευση για το χρέος θα πρέπει να οδηγήσει σε δραστική απομείωσή του σε παρούσες αξίες, μέσω της δραστικής παράτασης των λήξεων και της υιοθέτησης χαμηλών σταθερών επιτοκίων. Στο πλαίσιο της ίδιας διαπραγμάτευσης θα πρέπει να συμφωνήσουμε τη δραστική μείωση των εξωφρενικών πρωτογενών πλεονασμάτων από 4,5% σε κάτω από 2%. Είναι ίσως το πιο κρίσιμο ζήτημα διότι, όπως γνωρίζετε, το ύψος του συσχετίζεται άμεσα με την ανάγκη αναδιάρθρωσης του χρέους, αφού προορίζονται κυρίως για την εξυπηρέτησή του. Η απαλλαγή από αυτή την υποχρέωση θα απελευθερώσει κρίσιμους πόρους στην παραγωγική χρηματοδότηση της οικονομίας. Προϋπόθεση για τη λύση στο θέμα του χρέους, αλλά και την αλλαγή πορείας της χώρας, θα είναι να διαμορφωθούν, μέσα από τις επερχόμενες εκλογές, συσχετισμοί που θα διασφαλίζουν την ασφαλή ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Το πόσο δυνατό θα αναδειχθεί το «Ποτάμι» σε αυτές θα παίξει καθοριστικό ρόλο, γεγονός που συνειδητοποιεί ημέρα με την ημέρα όλο και μεγαλύτερο τμήμα της κοινωνίας. Το ζητούμενο λοιπόν είναι να είμαστε μέσα και αξιόπιστα μέλη της Ευρωζώνης η οποία –γρήγορα πιστεύουμε– θα προχωρήσει σε μεγάλες αλλαγές που θα αφορούν και τη συλλογική διαχείριση των κρατικών χρεών. Αλλαγές οι οποίες θα ευνοήσουν και την Ελλάδα.