H γερμανική κυβέρνηση εκτιμά πως η οικονομία θα αναπτυχθεί κατά 1,5% μέσα στο 2015, φθάνοντας τις επιδόσεις που σημειώθηκαν στη διάρκεια του περυσινού έτους, σύμφωνα με πληροφορίες του ειδησεογραφικού πρακτορείου Reuters. Πρόκειται για μία ακόμη πιο αισιόδοξη πρόβλεψη συγκριτικά με την εκτίμηση για ανάπτυξη 1,3% που είχε διατυπωθεί τον Οκτώβριο. Αναμένεται, επίσης, αύξηση του αριθμού των απασχολουμένων στα 4,28 εκατ. άτομα, γεγονός που θα αυξήσει τα έσοδα του κράτους, όπως τόνισε η ανώνυμη πηγή του Reuters. Η γερμανική οικονομία αποτελεί την εξαίρεση του κανόνα εάν αναλογιστεί κανείς την υποτονική ανάπτυξη και την υψηλή ανεργία που επικρατούν στα περισσότερα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης.
Το Βερολίνο κατάφερε, επίσης, να παρουσιάσει ισοσκελισμένο προϋπολογισμό στα τέλη Νοεμβρίου για πρώτη φορά μετά το 1969. Στο σχέδιο του προϋπολογισμού για το 2015, μάλιστα, προβλέπονται κρατικές δαπάνες 300 δισ. ευρώ, δηλαδή λίγο υψηλότερες από τα αντίστοιχα 269,5 δισ. ευρώ που είχαν σημειωθεί το 2013. Αν και σημαντικά χαμηλότερο από τον ευρωπαϊκό Νότο, το γερμανικό χρέος υπερβαίνει το 60% του ΑΕΠ, που είναι το ανώτατο όριο στις Βρυξέλλες. Στα τέλη του 2014, το χρέος της Γερμανίας ανερχόταν στο 76,91% του ΑΕΠ της Γερμανίας, με τον υπουργό Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, να στοχεύει σε μείωση έως το επίσημο πλαφόν του 60% έως το 2024. Οπως διαπιστώνουν οικονομικοί παρατηρητές, η Γερμανία έχει καταφέρει να μειώσει αισθητά το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους κατά τη διάρκεια της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη διότι τα ομόλογά της αποτελούν επενδυτικό καταφύγιο. Οι αποδόσεις στα γερμανικά ομόλογα έχουν περάσει σε αρνητικό πρόσημο όσο επανέρχονται συνθήκες αβεβαιότητας στην Ευρωζώνη. Οι επενδυτές είναι διατεθειμένοι να συμβιβαστούν με σχεδόν μηδενικές ή ακόμη και αρνητικές αποδόσεις, χάνοντας ένα μικρό κομμάτι των χρημάτων που επένδυσαν σε βραχυπρόθεσμα ομόλογα των ισχυρότερων οικονομιών από τους «19».
Συν τοις άλλοις, η οικονομία παρουσίασε τη μεγαλύτερη αύξηση των πραγματικών μισθών της τελευταίας τριετίας στο διάστημα του τρίτου τριμήνου του 2014 σε σχέση με ένα χρόνο πριν. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 έως και το 2009, ουσιαστικά, οι Γερμανοί εργοδότες σε συνεργασία με την κυβέρνηση κατάφεραν να «παγώσουν» τους μισθούς, με αποτέλεσμα ο πληθωρισμός να διατηρείται χαμηλότερα από το πλαφόν του 2% της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας όταν οι τάσεις στην υπόλοιπη Ευρωζώνη ήταν ανοδικές. Δεδομένης της αύξησης των πραγματικών μισθών κατά 1,8% στον μέσο όρο των 3.541 ευρώ, οικονομικοί παρατηρητές σχολιάζουν πως είναι η κατάλληλη συγκυρία για αύξηση της κατανάλωσης στην εγχώρια οικονομία. Η Γερμανία έχει δεχτεί δριμεία κριτική για ανισορροπίες στη δημοσιονομική κατάστασή της επειδή είναι δυσανάλογα εξαρτώμενη από τις εξαγωγές της, παρουσιάζοντας ένα υπερμέγεθες πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών. Εχει δεχτεί συστάσεις κατά καιρούς και από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, για να δώσει μεγαλύτερο βάρος στην εγχώρια κατανάλωση και στις επενδύσεις στην οικονομία. Η ανάπτυξη, τέλος, των ασιατικών οικονομιών έχει λίγο έως πολύ καλύψει το κενό από την ύφεση του ευρωπαϊκού Νότου στο διάστημα των τελευταίων ετών.