Για την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ
Κύριε διευθυντά
Διετέλεσα πρόεδρος του ΟΛΠ από το 1977 έως τον Μάιο του 1980. Συμφωνώ απόλυτα με την απόφαση του νέου υπουργού Ναυτιλίας να σταματήσει την ιδιωτικοποίησή του, με πώληση των μετοχών του. Θα αποτελούσε και περιέλευση της ιδιοκτησίας και του εδάφους του σε ιδιώτες. Oλα τα μεγάλα λιμάνια στην Ευρώπη αλλά και τα περισσότερα στον κόσμο είναι δημόσια ιδιοκτησία ή του κράτους ή των δήμων τους. Ακόμα και αν έχουν τη μορφή ανωνύμων εταιρειών, ο πλειοψηφικός έλεγχός τους παραμένει στο Δημόσιο. Αυτό δεν σημαίνει ότι η λειτουργία του λιμένος, όπως κυρίως η φορτοεκφόρτωση και οι άλλες λιμενικές εξυπηρετήσεις, πρέπει να είναι και αυτές δημόσιες. Αντιθέτως, η ανωδομή του εδάφους και ειδικότερα των προβλητών του θα πρέπει να μισθώνεται ή να παραχωρείται με πολυετείς ειδικές συμβάσεις ή με τον θεσμό της επιφανείας σε ιδιώτες. Αυτό υποστήριζα από τότε που ήμουν πρόεδρός του και χάρηκα ιδιαίτερα όταν ο Πειραιάς φιλοξένησε τη μεγάλη επένδυση της Cosco. Τον ανέδειξε όπως του άξιζε ως ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια της Μεσογείου.
Στρατης Στρατηγης – Δικηγόρος Δ.Ν., τ. Βουλευτής Επικρατείας
Charlie Hebdo
Κύριε διευθυντά
Tα πρόσφατα γεγονότα του Παρισιού και η προκληθείσα απ’ αυτά παγκόσμια συγκίνηση στάθηκαν αφορμή για να τεθεί πάλιν επί τάπητος το κατά πόσον η μουσουλμανική θρησκεία είναι συμβατή με τον δυτικό πολιτισμό και κατά πόσον οι μειονότητες που την πρεσβεύουν, μπορούν να ενταχθούν στις δυτικές κοινωνίες μέσα στις οποίες ζουν, να δεχθούν τις αρχές και τις αξίες τους και να τις αφομοιώσουν. Αναδεικνύεται έτσι καίριο το ερώτημα αν το πολιτισμικό μοντέλο εξακολουθεί να έχει την προωθητική του δύναμη και αξία στις δυτικές κοινωνίες ή βρισκόμαστε μπροστά στην αρχή ενός πολέμου ανάμεσα στο Ισλάμ και τη Δύση, όπως ισχυρίζονται μερικοί. Η απάντηση που δίνεται στο ερώτημα αυτό είναι κρίσιμη για πολλά θέματα πρακτικής πολιτικής όπως η εκπαίδευση, η εθνική ταυτότητα, το μεταναστευτικό, η άδεια ανέγερσης μουσουλμανικών οίκων προσευχής, τα δικαιώματα και η θέση των γυναικών στην κοινωνία κ.λπ.
Για ορισμένους η ιδιότητα του μουσουλμάνου είναι μέρος της πολιτισμικής ταυτότητας του πολίτη των δυτικών κοινωνιών όπως των οπαδών άλλων θρησκειών, τη συμβατότητα όμως αυτή, υπό το βάρος της καθημερινής εμπειρίας, τείνει να αμφισβητεί όλο και μεγαλύτερο μέρος της κοινής γνώμης των κοινωνιών αυτών. Το μυθιστόρημα πολιτικής φαντασίας με τίτλο «Υποταγή» του Γάλλου συγγραφέα Michel Houellebecq, παγκόσμιο Νο 1 best seller τη στιγμή αυτή, καθώς και η έκκληση του Αιγύπτιου προέδρου Abdel Fattah el-Sisi στους σοφούς του κορυφαίου Ισλαμικού Πανεπιστημίου / Ιεροδιδασκαλείου του Καΐρου al Azhar να προβληματιστούν πάνω στην έννοια της Umma, της παγκόσμιας ισλαμικής κοινότητας, του τρόπου με τον οποίο αυτή προσλαμβάνεται στη Δύση και να κάνουν περισσότερα για τη διάλυση του φόβου και των ανησυχιών που προκαλεί, υπογραμμίζουν την κρισιμότητα της χρονικής συγκυρίας.
Τέλος, ίσως δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι, ενώ από επίσημης μουσουλμανικής πλευράς γενική και σχεδόν ομόφωνη υπήρξε η καταδίκη του ειδεχθούς εγκλήματος που διεπράχθη εις βάρος της εκδοτικής ομάδος του περιοδικού Charlie Hebdo, δεν υπήρξαν λίγοι εκείνοι από την πλευρά αυτή που εξέφρασαν τις επιφυλάξεις τους για την εκδοτική γραμμή του πληγέντος σατιρικού εντύπου.
Ηλιας Κατσαρεας – πρέσβης ε.τ.
Για τον Ζαν Μωρεάς
Κύριε διευθυντά
Εις τα όσα εξέθεσε ο κ. Ν. Βατόπουλος πρόσφατα στην «Κ» για τον Ελληνογάλλο ποιητή Ζαν Μωρεάς (1856-1910) ή Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλο, τον κατ’ εξοχήν εκπρόσωπο του Συμβολισμού, θα ήθελα να προσθέσω και τα επόμενα. Κατά πρώτον η απώτερη καταγωγή του ήταν από τα Κατσανοχώρια Ιωαννίνων, όπου στο χωριό Πλαίσια εφημέρευε ο πρόγονός του Παπαδιαμάντης. Την προτομή του στην Αθήνα φιλοτέχνησε πράγματι ο Γάλλος γλύπτης Αντουάν Μπουρντέλ (1861-1929), από τους κορυφαίους γλύπτες του κόσμου, μαθητής του επίσης μεγάλου γλύπτη Ωγκίστ Ροντέν (1870-1917), του αποκαλουμένου «το χέρι του Θεού». Κάτι που μάλλον είναι άγνωστο στην Ελλάδα είναι ότι ο Αντουάν Μπουρντέλ ήταν έγγαμος με Ελληνίδα από την Κωνσταντινούπολη, επώνυμο Σεβαστού, και η μονάκριβη κόρη τους έτυχε και γαλλικής και ελληνικής παιδείας και ωμίλει απταίστως την ελληνική.
Ξεφυλλίζοντας όμως στην φιλόξενη Παπαχαραλάμπειο Βιβλιοθήκη την ημερήσια εφημερίδα «Νέα Εφημερίς» βρήκα στο φύλλο αυτής της 28.5.1888 τον αβροπρεπή στιχουργό των «τρυγόνων και των εχιδνών» να μονομαχεί με Γάλλο και μάλιστα να τον τραυματίζει. Ετσι:
«Νέα Εφημερίς». 28.5.1888 – Συνεπεία ζωηράς συζητήσεως εν τω τύπω ο Jean Moreas – ο ημέτερος εν Παρισίοις φίλος ποιητής (Ιω. Παπαδιαμαντόπουλος) έστειλε δύο μάρτυρας προς τον Cellarius. Μονομαχία επηκολούθησεν. Κατά το τρίτον πυρ (;) επληγώθη ο κ. Cellarius εις τον δεξιόν βραχίονα. Εν τούτοις η μονομαχία εξηκολούθησε. Κατά το όγδοον πυρ επειδή ο Cellarius εφάνη λίαν εξασθενημένος, οι ιατροί επεμβάντες διέκοψαν την μονομαχίαν.
Αντωνης Ν. Βενετης – Μοναστηράκι Δωρίδος
Η φαιδρά πορτοκαλέα και η τρομοκρατία
Κύριε διευθυντά
Οι παλιότεροι πρέπει να θυμούνται το ποίημα του Aγγελου Βλάχου «Η γη της Ελλάδος», που ξεκινάει ως εξής:
Ξεύρεις την γη που ανθεί
φαιδρά πορτοκαλέα
και κοκκινίζει η σταφυλή
και θάλλει η ελαία;
Ω! δεν την αγνοεί κανείς,
είναι η γη η Eλληνίς.
Στη σύγχρονη Ελλάδα από το 1975, δηλαδή επί σαράντα ολόκληρα χρόνια, εκτός από τις πορτοκαλιές ανθεί και η τρομοκρατία με διάφορα ονόματα, που είναι περιττό να υπενθυμίσω. Είναι η μακροβιότερη παρουσία ενεργούς τρομοκρατίας σε οποιαδήποτε χώρα του δυτικού κόσμου, για να μην προχωρήσω παραπέρα. Αν αναρωτιέστε για τον λόγο, ανακαλέστε στη μνήμη σας τα λόγια του Χριστόδουλου Ξηρού κατά την προσαγωγή του στον ανακριτή. Φώναζε: «Κάτω η τρόικα». Στην Ελλάδα, δημοκράτες, τρομοκράτες, χρυσαυγίτες, κουκουλοφόροι, όλοι φωνάζουν εν χορώ: «Κάτω η τρόικα». Παιδιά μας είναι λοιπόν οι τρομοκράτες, σαρξ εκ της σαρκός μας. Oπως δήλωσε πρόσφατα κάποιο πολιτικό στέλεχος: «Στους στόχους συμφωνούμε, τα μέσα είναι διαφορετικά».
Στο μαγνητοσκοπημένο διάγγελμά του προς τον ελληνικό λαό στις 20/1/2014, ο δραπέτης Χριστόδουλος Ξηρός διεκήρυσσε ότι «όλα κατακτήθηκαν με αγώνες και ποταμούς αίματος», έχοντας πίσω του τις φωτογραφίες του Aρη Βελουχιώτη και του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Το ποίημα του Aγγελου Βλάχου που παρέθεσα στην αρχή συνεχίζει ως εξής:
Ξεύρεις την γη, ήτις παντού
με αίματα εβάφη,
οπού κοιλάδες και βουνά
είναι τυράννων τάφοι;
Ω! δεν την αγνοεί κανείς,
είναι η γη η Eλληνίς.
Δικά μας παιδιά είναι, λοιπόν, οι τρομοκράτες, σαρξ εκ της σαρκός μας.
Mιχαηλ Πασχαλης – Kαθηγητής Kλασικής Φιλολογίας Πανεπιστημίου Kρήτης
Ενημέρωση παιδευτικού χαρακτήρα
Κύριε διευθυντά
Εξαιρετικό το άρθρο που έγραψαν ο κ. Νίκας και ο κ. Παπαδογιάννης. Αν είναι δυνατόν, αυξήστε περισσότερο τα άρθρα παιδευτικού – τεχνικού χαρακτήρα ώστε να μαθαίνουμε τις βάσεις -όσο αυτό είναι εφικτό- του οικονομικού-τραπεζικού συστήματος. Aλλωστε, η απλή παράθεση γεγονότων σήμερα -τι είπε ο τάδε, τι εννοούσε ο δείνα- γίνεται από όλα τα ΜΜΕ και τελικώς χάνεται στον ορυμαγδό των ειδήσεων. Αντιθέτως, άρθρα σαν το σημερινό έχουν αξία γιατί εξηγούν μηχανισμούς και διαδικασίες λήψης αποφάσεων που διαρκούν, δεν αφορούν μόνο το σήμερα. Ποιος αρνείται ότι άρθρα αυτού του επιπέδου δεν αποτελούν ενημέρωση και μάλιστα παιδευτικού χαρακτήρα;
Θεωρώ ότι όσο περισσότερα άρθρα τέτοιου είδους θα γράφονται τόσο καλύτερες συζητήσεις θα γίνονται, είτε στα κανάλια είτε στις παρέες, ενώ ίσως να απαλλαγούμε εν μέρει από βλακείες τύπου «θα κόψουμε 100 δισ.».
Και πάλι συγχαρητήρια
Κλεοβουλος Τσουρκας
Πολιτισμός και ελευθερία
Κύριε διευθυντά
Ηαλληλεγγύη είναι ένας παγκόσμιος δείκτης γονιμότητας, ελευθερίας και ισότητας. («Φιλοφρονήσασθαι αλλήλους», Πλάτωνας Πολιτεία). Ο Ζαν Ζακ Ρουσό είναι εκείνος που αποδοκιμάζοντας τον πολιτισμό της εποχής του φανέρωσε πως η πολιτισμική εξέλιξη εξολοθρεύει την ανθρώπινη φύση και τόνισε ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι και ίσοι. Η ηθική δικαιοσύνη εξυψώνει τον πολιτισμό μας. Προάγει σε πνευματικό και ηθικό επίπεδο την κοινωνία. «Oλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, δεν είναι η καταγωγή, αλλά η αρετή που τους κάνει τη διαφορά» (Βολταίρος). Η οίηση φέρνει τον όλεθρο τον πνευματικό, την ανελευθερία και την ανισότητα. Θερίζει προκλητικά η αλλοτρίωση του ανθρώπου και η ηδονή του χρήματος γεννάει συμφορές. Η αλόγιστη διαφθορά γίνεται ουραγός της έπαρσης με στόχο τον ίδιο τον άνθρωπο. Οι υπερφίαλοι κομπασμοί του ανθρώπου απαγχονίζουν τα προτερήματα και τις δυνάμεις του.
Οι οφθαλμοί έχουν κουραστεί από τα μεγαλουργήματα της ανθρωπότητας. Η απανθρωπιά και η χαμέρπεια φωτίζουν ανελέητα το ψέμα. Το έγκλημα καταστρέφει με την επιβολή του την αλήθεια και την εντιμότητα. Οι έριδες και ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός έχουν καλλιεργήσει τη βία και την αναρχία. Σήμερα ο άνθρωπος εκτρέφει κάποιες καταστάσεις χωρίς να τις ξεριζώνει. Eφτασε στο σημείο να χάσει την ελευθερία του. Eγινε δέσμιος σε καταστάσεις, αντιλήψεις, στερεότυπα, πάθη, θεωρίες, συμφέροντα, που τρέφονται μέσα στη δήθεν εκπολιτισμένη εποχή μας, η οποία αντί να μας ελευθερώνει εσωτερικά μας δεσμεύει ηθικά και μας καταδικάζει σε ανελευθερία. Μια κατάσταση που παρωθεί τον άνθρωπο στη βία και στο έγκλημα. Και η πλεονεξία του ξεσηκώνει τη νέμεση. Η πανίσχυρη βασίλισσα (Ορφικός Yμνος 61 στη Νέμεσι), η οποία μαζί με τον πήχυ της και το χαλινάρι της θα αποκαλύψει το δίκαιο.
Ρανια Γατου