Νταρκ: Λοιπόν, τι νέα από τον κόσμο της τέχνης;
Ζαν: Τις προάλλες έκοψαν τη βασιλόπιτα στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
– Πες μου ότι έκοψαν κομμάτι και στην Αννα Καφέτση.
– Μα τι λες; Ούτε στον Χριστό έκοψαν, γιατί μετά την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ, η βασιλόπιτα είναι πολιτική. Δεν είδες τι έγινε στη Βουλή με την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης;
– Του σπιτιού έκοψαν;
– Τώρα, εδώ υπάρχει ένα θέμα. Οπως ξέρεις, 15 χρόνια περιμένουμε τα εγκαίνια και ακόμη το κτίριο δεν έχει παραδοθεί επισήμως. Οπότε σε ποιο σπίτι να κόψουν; Εχει παγώσει το θέμα.
– Απολύτως λογικό.
– Πού το είδες το λογικό;
– Η Φιξ έχει μεγάλη παράδοση στο… πάγωμα. Το 1920 ήταν η πρώτη επιχείρηση στην Ελλάδα που δημιούργησε τεχνητό πάγο. Ασε που δεν συμφωνώ απολύτως, έχουν γίνει πράγματα. Ακόμη και εγκαίνια έχουν γίνει.
– Τι εγκαινιάστηκε;
– Το παρακείμενο γκαράζ. Το 2005, επί Γεωργίου Σουφλιά. Λίγο το ’χεις;
– Μα κάπου τώρα δεν ήταν να κόψουν την κορδέλα των εγκαινίων, στις αρχές του 2015;
– Ετσι είχε πει πέρυσι η τότε διευθύντρια Αννα Καφέτση, αλλά στο μεταξύ αντικαταστάθηκε και μαζί της όλο το διοικητικό συμβούλιο, με το οποίο είχε έρθει βέβαια σε ρήξη.
– Και τώρα πότε θα ανοίξει το μουσείο;
– Κύριος οίδε. Εκκρεμεί η επίλυση οικονομικών και νομικών θεμάτων από ενάρξεως του έργου.
– Τέλος πάντων. Το φλουρί τελικά σε ποιον έπεσε;
– Ακουσα πως έπεσε στον Λουκά Σαμαρά, που είναι ένας από τους αγαπημένους εικαστικούς της νέας διευθύντριας, της Κατερίνας Κοσκινά.
– Σωστά. Κάθε διευθυντής έχει τις δικές του προτιμήσεις. Και τι θα απογίνουν τα έργα που είχε αγοράσει η Αννα Καφέτση για τη μόνιμη συλλογή;
– Φαντάζομαι ότι θα τοποθετηθούν στις αίθουσες όταν ανοίξει επισήμως το μουσείο. Το μεγαλύτερο από αυτά είναι η εγκατάσταση του Ιλια Καμπάκοφ, που άρεσε στην Αννα Καφέτση. Ονομάζεται «Το καράβι της ζωής μου» και νομίζω είναι γύρω στα 20 μέτρα.
– Και πού θα χωρέσει;
– Του έχουν αφιερώσει ειδικό χώρο για μόνιμη έκθεση. Αλλωστε, από κάτω περνάει ο Ιλισός.
– Μα καλά, κάτι δεν θα παρουσίαζε και η γυναίκα του Βαρουφάκη στο ΕΜΣΤ;
– Η Δανάη Στράτου; Ναι, υποτίθεται ότι σύμφωνα με τον σχεδιασμό της Αννας Καφέτση, στην παρθενική έκθεση του μουσείου, θα γέμιζε τον χώρο του υπογείου με χώματα, σε ένα έργο που θα ονομαζόταν, αν δεν κάνω λάθος, «Ανάσα της ερήμου».
– Και τα χώματα πού θα τα βρίσκανε;
– Θα τα έστελνε η Κατερίνα Περιστέρη απ’ την Αμφίπολη. Το ’χε κανονίσει ο προηγούμενος υπουργός Πολιτισμού, Κώστας Τασούλας, σε μια προσπάθεια να γεφυρώσει τη σύγχρονη εικαστική δημιουργία με την αρχαιολογία.
– Ωραία ιδέα…
– Ο στόχος ήταν να ανοίξει το μουσείο ο Αντώνης Σαμαράς, πέρυσι, κατά τη διάρκεια της ελληνικής προεδρίας στην Ε.Ε. Για να το δουν οι ξένοι φίλοι μας. Τελικά, το είδε μόνο ο Μπαρόζο. Του έκανε ξενάγηση ο Πάνος Παναγιωτόπουλος.
– Αλλος ένας υπουργός Πολιτισμού που νόμιζε ότι θα κάνει τα εγκαίνια. Ευάγγελος Βενιζέλος, Κώστας Καραμανλής, Πέτρος Τατούλης, Γιώργος Βουλγαράκης, Μιχάλης Λιάπης, Παύλος Γερουλάνος, Αντώνης Σαμαράς, Κώστας Τασούλας…
– Να, αυτό φταίει.
– Ποιο;
– Ολοι άντρες.
– Εγώ δεν νομίζω ότι είναι θέμα προσώπου, πόσο μάλλον φύλου.
– Αλλά τι;
– Χρειάζεται μια ανώτερη δύναμη, κάτι υπερβατικό, ένας άγγελος εξ ουρανού.
– Μήπως έπρεπε να κόψουν φανουρόπιτα τελικά;
– Καλά, ας δούμε και τη θετική πλευρά της κατάστασης.
– Υπάρχει;
– Φυσικά. Κάπου είχα διαβάσει ότι ένας πίνακας σε ένα μουσείο πιθανόν να έχει ακούσει περισσότερα ηλίθια σχόλια σε σχέση με οποιονδήποτε άλλον στον κόσμο. Καλά περνάνε λοιπόν τα έργα στην αποθήκη…