Η υποδομή που έχει αναπτυχθεί στο εσωτερικό της Κίνας αποτελεί κακό προηγούμενο: έχει χρηματοδοτηθεί κυρίως από τις κρατικές τράπεζες, όταν στη χώρα το κυβερνών κόμμα μπορεί να δρα χωρίς τους περιορισμούς ενός νομικού πλαισίου ή αδιακρίτως των αντιρρήσεων της τοπικής κοινωνίας.
Οι παλαιότερες προσπάθειες της Κίνας για επέκταση της επιρροής της στο εξωτερικό μέσω των επενδύσεών της δεν ήταν πάντα επιτυχείς. Η κατάρρευση των τιμών των εμπορευμάτων έχει θέσει εν αμφιβόλω μεγάλης κλίμακας δάνεια σε αναπτυσσόμενες χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής, ενώ η νέα κυβέρνηση της Σρι Λάνκα αναθεωρεί τα σχέδια που έχει χρηματοδοτήσει η Κίνα. Είναι πιθανόν η Κίνα να ετοιμάζεται για νέα προσέγγιση. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αναγνωρίζουν ότι δεν έχει νόημα να αγνοούν την αυξανόμενη οικονομική επιρροή της Κίνας στο εξωτερικό. Εμπλεκόμενες έτσι στον σχεδιασμό της ΑΙΙΒ, έχουν περισσότερες πιθανότητες να θέσουν τη νέα τράπεζα σε πιο υπεύθυνη βάση. Στο μεταξύ, οι ΗΠΑ δεν έχουν βάση να διαμαρτύρονται. Η απροθυμία του Πεκίνου να υιοθετήσει υφιστάμενους χρηματοπιστωτικούς θεσμούς όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ είναι εν μέρει ο λόγος που η Κίνα χαράσσει δική της πορεία. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η ΑΙΙΒ αποτελεί διπλωματικό πραξικόπημα. Το μεγαλύτερο θέμα είναι κατά πόσον μπορεί να βελτιώσει την υποδομή της Ασίας και να λειτουργήσει με θεμιτό τρόπο, διαφάνεια και χρηματοπιστωτική πειθαρχία. Αν κρίνουν από την πρόσφατη ιστορία της Κίνας, τα θεμέλια της νέας τράπεζας φαίνονται αδύναμα.
Τα πολυμερή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα όπως η ΑΙΙΒ πρέπει να μπορούν να βοηθήσουν παρέχοντας επίσημη έγκριση σε σχέδια και διαμορφώνοντας συμμαχίες ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Αυτό κάνουν η Παγκόσμια Τράπεζα και η Ασιατική Αναπτυξιακή Τράπεζα. Είναι αλήθεια πως τα δύο αυτά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα κινούνται αργά και με γραφειοκρατικές διαδικασίες. Δεν έχουμε, πάντως, καμία εγγύηση πως η ΑΙΙΒ θα είναι καλύτερη τράπεζα χάρη στην ταχύτητά της.