Παρά τις αντιδράσεις των εμπορικών κύκλων της χώρας ψηφίστηκε τελικά η διάταξη που αφορά στην επιβάρυνση με ποσοστό 26% όλων των δαπανών για τη λήψη υπηρεσιών και την αγορά αγαθών από προμηθευτές εγκατεστημένους σε προνομιακά ή μη συνεργάσιμα κράτη.
Μειώθηκε, ωστόσο, σε σχέση με το κατατεθέν νομοσχέδιο, ο χρόνος επιστροφής της σχετικής επιβάρυνσης από δωδεκάμηνο σε τρίμηνο, αν αποδειχθεί ότι η συναλλαγή είναι συνηθισμένη και σε τιμή αγοράς.
Η αναπληρώτρια υπουργός Οικονομικών διευκρίνισε στη Βουλή ότι με την υπουργική απόφαση που θα εκδοθεί «θα υπάρχουν αναλυτικά τα κριτήρια με τα οποία αυτοί που είναι προφανές ότι έχουν συνήθεις και όχι τριγωνικές συναλλαγές δεν θα χρειάζεται να προκαταβάλλουν τίποτα. Στον αντίποδα, οι υπόλοιποι, αυτοί που από τον φάκελο που θα φέρουν θα είναι φανερό ότι υπάρχει πρόβλημα ή ότι υπάρχει γκρίζα ζώνη, θα προκαταβάλλουν το 26%».
Σύμφωνα με το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, ο φόρος που παρακρατήθηκε στην αλλοδαπή αφαιρείται τελευταίος από την ετήσια φορολογική υποχρέωση του φορολογουμένου, μετά δηλαδή τον παρακρατούμενο φόρο ημεδαπής και τον προκαταβλητέο φόρο.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι δυνατόν ο φορολογούμενος να υποστεί νομική διπλή φορολογία, αφού σε αρκετές περιπτώσεις αδυνατεί να συμψηφίσει τον φόρο αλλοδαπής που έχει ήδη καταβάλει.
Εάν η σειρά συμψηφισμού ήταν η αντίστροφη, ο φορολογούμενος θα είχε δικαίωμα επιστροφής του φόρου που είχε παρακρατηθεί ή προκαταβληθεί στην Ελλάδα.
Το προϊόν της εκκαθάρισης, στον βαθμό που υπερβαίνει το καταβεβλημένο κεφάλαιο, θεωρείται διανομή κέρδους και υπόκειται σε 10% παρακράτηση φόρου ως μέρισμα. Ο φόρος που παρακρατήθηκε αποδίδεται στο τέλος του δεύτερου μήνα από την καταβολή του προϊόντος της εκκαθάρισης.
Η απαλλαγή από την παρακράτηση φόρου στη διανομή ενδοομιλικών μερισμάτων δεν ισχύει σε περίπτωση διανομής του προϊόντος της εκκαθάρισης, σύμφωνα και με τα οριζόμενα στην οδηγία για τις διανομές κερδών από θυγατρικές σε μητρικές εταιρείες.
Σε περίπτωση που μια, υπό εκκαθάριση, εταιρεία προβεί σε αυτούσια διανομή τίτλων (μετοχών, μεριδίων εταιρειών κ.ά.) στους μετόχους ή εταίρους της, εφόσον βεβαίως κάτι τέτοιο προβλέπεται από τις οικείες διατάξεις, η διανομή ισοδυναμεί με πώληση και η υπεραξία φορολογείται στο όνομα της υπό εκκαθάριση εταιρείας.
Για τα νομικά πρόσωπα και τις νομικές οντότητες που έχουν τεθεί υπό εκκαθάριση, καθώς και για όσα διαλύονται δίχως να επιβάλλεται εκκαθάριση από τον νόμο, η καταβολή του φόρου γίνεται εφάπαξ με την υποβολή της εμπρόθεσμης δήλωσης και όχι σε 8 ισόποσες μηνιαίες δόσεις.
Στην εφάπαξ καταβολή του φόρου, δεν παρέχεται επιπλέον έκπτωση, ως μη προβλεπόμενη η έκπτωση αυτή από τον νόμο.
Ο μειωμένος, κατά 40%, συντελεστής φόρου εισοδήματος, που εφαρμόζεται στα νομικά πρόσωπα και στις νομικές οντότητες που έχουν την έδρα τους ή διατηρούν υποκατάστημα σε νησιά με πληθυσμό κάτω των 3.100 κατοίκων, ισχύει μόνο για τα κέρδη που προκύπτουν στα νησιά αυτά.
Οταν το νομικό πρόσωπο ή η νομική οντότητα ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα και στη λοιπή Ελλάδα, θα πρέπει να τηρεί τα λογιστικά αρχεία και στοιχεία με τέτοιο τρόπο ώστε να προσδιορίζονται ευχερώς τα κέρδη ανά περιοχή.
Ως, υποκείμενο σε φόρο, εισόδημα των αστικών μη κερδοσκοπικών εταιρειών θεωρείται μόνο αυτό που προέρχεται από επιχειρηματική δραστηριότητα (π.χ. τέλεση δημοσίων θεαμάτων, έκδοση εφημερίδων, ενοίκια, τόκοι καταθέσεων κ.λπ.). Αντίθετα, οι συνδρομές και εγγραφές των μελών, καθώς και οι χορηγίες ή δωρεές προς αυτές, δεν εμπίπτουν στην έννοια των προς φορολόγηση ακαθάριστων εσόδων. Τέλος, οι χορηγίες που δίνονται για την τέλεση των δραστηριοτήτων που εκτελούν οι υπόψη φορείς μειώνουν το κόστος των δραστηριοτήτων αυτών και δεν προσαυξάνουν τα κέρδη τους.
Από 01.01.2014 δεν εφαρμόζεται η ελάχιστη ετήσια αντικειμενική δαπάνη εφόσον ο φορολογούμενος ή τα εξαρτώμενα μέλη του αποκτούν εισόδημα μόνο από τόκους και ακίνητα.
Εφόσον τα χρέη προς το Δημόσιο, συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων, δεν υπερβαίνει τις 50.000 ευτρώ, δεν ασκείται πλέον ποινική δίωξη.
Πηγή : Grant Thornton