10 π.μ.
Ξυπνάω στις 10. Το ξέρω ότι είναι αργά, αλλά κοιμάμαι και σχετικά αργά οπότε δεν γίνεται αλλιώς. Μιλάμε πάντα για την περίοδο που δεν έχω γύρισμα, βέβαια, και ασχολούμαι κυρίως με τη μουσική, διαφορετικά δεν υπάρχουν ωράρια και προγραμματισμός. Είμαι «junky» του καφέ, οπότε φτιάχνω τον διπλό μου εσπρέσο και τρώω ελαφρύ πρωινό.
10.30 π.μ.
Οπως όλοι «καίγομαι» ένα μισάωρο στο Ιντερνετ. Προσπαθώ να το περιορίσω, αλλά άρχισα να ασχολούμαι με το Facebook αναγκαστικά λόγω της ταινίας (σ.σ. Πρόκειται για τη «Νορβηγία», την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, στην οποία είχε τη σκηνοθεσία και τη σκηνογραφία, ενώ έγραψε ακόμη το σενάριο και τη μουσική) και το scroll-down είναι πολύ εθιστικό.
11 π.μ.
Από τις 11 έως τις 4 περίπου είναι οι πιο παραγωγικές μου ώρες. Παλιά, που η πολυκατοικία μου είχε μόνο γραφεία, δούλευα και πιο «περίεργες» ώρες, 12-1 το βράδυ, όμως πλέον προσέχω. Η κίνηση και ο θόρυβος της Κηφισίας, πάντως, είναι σύμμαχός μου. Σε αυτό το διάστημα θα κάνω είτε δουλειές γραφείου είτε γράψιμο για το σινεμά (σενάριο) ή θα κλειδωθώ στο στούντιο (σ.σ. το οποίο βρίσκεται στο σπίτι του) για να ασχοληθώ με τη μουσική. Πηγαίνω και σε εξωτερικά στούντιο, όμως πιο σπάνια πλέον. Γενικά είμαι φαν του εξοπλισμού, όχι μόνο λόγω ποιότητας ήχου αλλά και γιατί σε βάζει σε μια διαδικασία να παίζεις με τα πλήκτρα, τα όργανα κτλ. αντί να βρίσκεσαι συνέχεια κολλημένος μπροστά από την οθόνη. Ως εκ τούτου, έχω μαζέψει –σταδιακά– αρκετά vintage και καινούργια κομμάτια στο στούντιό μου και ψάχνω συνεχώς ευκαιρίες στο Διαδίκτυο. Synth-porn λέγεται αυτή η συνήθεια…
4 μ.μ.
Αυτή την ώρα περίπου τρώω για μεσημέρι. Μαγειρεύω εγώ συνήθως· μου αρέσει και είμαι αρκετά καλός, ειδικά στα ελληνικά φαγητά.
5.30 – 6 μ.μ.
Ξεκινά ένα μικρό σερί δουλειάς έως τις 8 το βράδυ. Αυτόν τον καιρό ολοκληρώνω τη μουσική για την ταινία «Suntan» του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου κι ετοιμάζω την επόμενη δική μου ταινία. Γενικά θεωρώ τον εαυτό μου σκηνοθέτη, αυτές είναι και οι σπουδές μου. Η μουσική ήρθε ώστε να γράφω για τις δικές μου μικρού μήκους ταινίες και στη συνέχεια επεκτάθηκε, αφού είναι πιο «εύκολη» από τον κινηματογράφο και πιο αποδοτική σε επίπεδο βιοπορισμού. Οσο κάνω ταινίες περιορίζεται το μουσικό κομμάτι, στο μυαλό μου τουλάχιστον. Τα τελευταία 5 – 7 χρόνια, πάντως, νομίζω πως έχω βρει μια ισορροπία.
8 μ.μ.
Μετά τις 8 προσπαθώ να είμαι ελεύθερος για να πάω μια βόλτα ή σινεμά (σίγουρα μια με δύο φορές την εβδομάδα). Μένω στους Αμπελοκήπους κι ένας λόγος που διάλεξα τη συγκεκριμένη περιοχή εξαρχής, είναι τα πολλά σινεμά που μπορείς να φτάσεις με τα πόδια. Κάποιες Παρασκευές και Σάββατα παίζω λάιβ, είτε μόνος με τα δικά μου μηχανήματα είτε ως Felizol and the Boy μαζί με τον Αλέξανδρο Βούλγαρη. Δεν έχω δικό μου μέσο κι έτσι για τις μετακινήσεις μου χρησιμοποιώ πολύ τα ταξί. Είναι λίγο σαν τις αμερικανικές ταινίες: Βγάζεις το χέρι σου στην Κηφισίας και σταματάνε πέντε. Οταν βγαίνω με φίλους συνήθως πάω κάπου ήρεμα για ποτό. Η διάθεσή μου για πάρτι εκτονώνεται στα λάιβ, δημόσια ή ιδιωτικά, σε σπίτια φίλων. Ετσι η δουλειά συνδυάζεται με τη διασκέδαση.
11 μ.μ.
Πριν από τον ύπνο βλέπω απαραιτήτως μία ταινία, μπορεί και δεύτερη. Υπάρχουν πάντως και φορές που βλέπω και ταινίες στο πλαίσιο της δουλειάς για να τις μελετάω, οπότε αυτό μπορεί να γίνει στις 11-12 το πρωί. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, πως δεν το απολαμβάνεις να δεις μια ταινία ακόμη και για δουλειά.
2 – 3 π.μ.
Συνήθως διαβάζω 3-4 σελίδες από ένα βιβλίο για να χαλαρώσω. Οι ταινίες πολλές φορές φέρνουν κάποια σχετική υπερδιέγερση. Περισσότερο διαβάζω όταν καλοκαιριάζει, τον χειμώνα δεν μπορώ…
Ο Γιάννης Βεσλεμές ή Felizol είναι σκηνοθέτης και μουσικός. Η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία με τίτλο «Νορβηγία» απέσπασε 4 βραβεία (ανάμεσά τους κι εκείνο για τον καλύτερο πρωτοεμφανιζόμενο σκηνοθέτη) στην πρόσφατη απονομή της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.