Πολλοί άνθρωποι καταναλώνουν ζάχαρη προκειμένου να κατανικήσουν το στρες που νιώθουν. Τώρα οι επιστήμονες μπορούν να απαντήσουν γιατί συμβαίνει αυτό. Η ζάχαρη, όπως αποδείχθηκε, περιορίζει τα επίπεδα της κορτιζόλης, της ορμόνης του στρες.
Για να καταλήξουν σε αυτό το συμπέρασμα οι ερευνητές, ζήτησαν από 19 γυναίκες να συμμετέχουν στο πείραμά τους. Επί δώδεκα ημέρες, οι οκτώ από τις εθελόντριες κατανάλωναν αναψυκτικά με γλυκαντικές ουσίες όπως είναι η ασπαρτάμη. Οι υπόλοιπες έπιναν ακριβώς το ίδιο αναψυκτικό, το οποίο ωστόσο περιελάμβανε 25% ζάχαρη.
Πριν αλλά και μετά το πείραμα, οι ερευνητές μέτρησαν την κορτιζόλη στο σάλιο των εθελοντριών, ενώ τις υπέβαλλαν σε λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI) τη στιγμή που οι γυναίκες κοίταζαν κάποια αριθμητικά τεστ, τα οποία είχαν σχεδιαστεί έτσι ώστε να υπερβαίνουν τις ικανότητές τους. Πρόκειται για συνηθισμένη πρακτική, η οποία ανεβάζει τα επίπεδα της κορτιζόλης.
Η μελέτη δεν διαπίστωσε καμία διαφορά στις δύο ομάδες πριν από τη 12ήμερη περίοδο της δίαιτας. Ομως στις εξετάσεις που έγιναν μετά από αυτήν διαπιστώθηκε ότι τα επίπεδα κορτιζόλης ήταν χαμηλότερα στις γυναίκες που κατανάλωναν ζάχαρη και υψηλότερα στην ομάδα των γυναικών που κατανάλωνε το αναψυκτικό με την ασπαρτάμη. Η μαγνητική τομογραφία που πραγματοποιήθηκε μετά τη δίαιτα διαπίστωσε στις γυναίκες που έπιναν αναψυκτικά με ζάχαρη αυξημένη δραστηριότητα στις περιοχές του εγκεφάλου που ελέγχουν τον φόβο και το στρες. Αντιθέτως στην ομάδα της ασπαρτάμης η δραστηριότητα ήταν μειωμένη σε αυτές τις περιοχές. Ο βασικός συντάκτης της έρευνας, Κέβιν Ντ. Λαουτζέρο, διατροφολόγος, του ομοσπονδιακού Υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ επισημαίνει ότι κανείς δεν πρέπει να υποθέσει ότι η ζάχαρη είναι ένας αποδεκτός τρόπος για να χαλιναγωγήσει κανείς το στρες. Ωστόσο «τα συμπεράσματα της έρευνας είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα, διότι υποδεικνύουν ότι υπάρχει ένα μεταβολικό μονοπάτι, το οποίο είναι ευαίσθητο στη ζάχαρη, έξω από τον εγκέφαλο, γεγονός που πιθανώς να αποκαλύψει νέους στόχους για τη θεραπεία προβλημάτων νευρολογίας και συμπεριφοράς όπως, εξάλλου, και άλλων καταστάσεων που συνδέονται με το στρες. Αλλά η ζάχαρη μπορεί να αποβεί εξαιρετικά επικίνδυνη εφόσον προκαλέσει σακχαρώδη διαβήτη, ο οποίος καταστρέφει όλους τους ιστούς του ανθρωπίνου σώματος από τον εγκέφαλο μέχρι τις άκρες των δακτύλων των ποδιών. Τα υψηλά επίπεδα ζάχαρης επιφέρουν χάος στα αιμοφόρα αγγεία. Οπως είναι λογικό, ο έλεγχος του σακχάρου του αίματος προλαμβάνει την καταστροφή που επιφέρει ο διαβήτης. Το μέγα ερώτημα, όμως, είναι πόσο χαμηλά είναι αρκετά χαμηλά; Oπως επισημαίνει ο δρ Ντέιβιντ Νέιθαν, καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, ο αυστηρός έλεγχος της ζάχαρης σηματοδοτεί τη «νέα εποχή» στη θεραπεία του διαβήτη.
Η φρουκτόζη οδηγεί σε παχυντικά φαγητά
Μπορεί να μην το γνωρίζετε, αλλά ο τύπος της γλυκαντικής ουσίας που καταναλώνετε, επηρεάζει τη λαχτάρα που έχετε για πολυθερμιδικά τρόφιμα. Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση PNAS, διαπίστωσε ότι η κατανάλωση φρουκτόζης παρήγαγε μεγαλύτερες αντιδράσεις στα ερεθίσματα των τροφίμων στον μετωπιαίο φλοιό, μία περιοχή η οποία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην απόδοση της ανταμοιβής. Το ποτό φρουκτόζης επίσης παρήγαγε μεγαλύτερη δραστηριότητα στον οπτικό φλοιό, όταν οι εθελοντές κοιτούσαν φωτογραφίες τροφίμων, γεγονός που υποδεικνύει μεγαλύτερη λαχτάρα για τρόφιμα συγκριτικά με αυτή που προκαλεί η γλυκόζη. Οταν είχαν να επιλέξουν ανάμεσα σε μία μικρή οικονομική ανταμοιβή ή πολυθερμιδικό φαγητό, όσοι έπιναν φρουκτόζη είχαν περισσότερες πιθανότητες να επιλέξουν το φαγητό. Ωστόσο δεν καταγράφηκε καμία διαφορά στα επίπεδα γκρελίνης και λεπτίνης μεταξύ των ποτών φρουκτόζης και γλυκόζης. Η ινσουλίνη πλάσματος ήταν σαφώς χαμηλότερη στους καταναλωτές φρουκτόζης. Tέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι οι τεχνητές γλυκαντικές ουσίες είναι δυνατόν να προκαλέσουν βλάβες σε διάφορα σημεία του ανθρώπινου οργανισμού, όπως π.χ. στο μάτι.
