ΠΑΡΙΣΙ. Χάκερς και τρομοκράτες του κυβερνοχώρου αποτελούν πραγματική και ολοένα ενισχυόμενη απειλή για τις αεροπορικές εταιρείες, με τους ειδικούς να ερευνούν για την ύπαρξη νέων κινδύνων, όπως η χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών για την κατάρριψη ή την αλλαγή πορείας επιβατικών αεροπλάνων.
Παρότι οι περισσότεροι επαΐοντες υποστηρίζουν ότι η παρεμβολή χάκερ στα ηλεκτρονικά συστήματα σύγχρονων επιβατικών αεροσκαφών είναι ουσιαστικά αδύνατη, κάποιοι επαγγελματίες χάκερ ισχυρίζονται ότι το λογισμικό των αεροπορικών εταιρειών βρίθει ελλείψεων και προβλημάτων, που επιτρέπουν τη διείσδυση σε αυτά, ακόμη και μέσω του συστήματος εν πτήσει ψυχαγωγίας.
Ο ειδικός της ασφάλειας των υπολογιστών, Κρις Ρόμπερτς, υποστήριξε πρόσφατα ότι διείσδυσε στα συστήματα πτήσης αεροσκάφους μέσω της κονσόλας ταινιών και μουσικής, δίνοντας εντολή «απότομης ανόδου» στο αεροσκάφος.
Μιλώντας, όμως, στο Σαλόνι Αεροναυπηγικής στο Παρίσι, ο Αλέν Ρομπίκ της Deloitte Consulting απέρριψε τους ισχυρισμούς του Ρόμπερτς, ως αβάσιμους και μη αληθείς.
«Επαναστατική στιγμή»
Το 2005, ο Ρομπίκ εργαζόταν στην κατασκευή του Airbus A380, όταν χάκερ έδειξε στην ομάδα σχεδιασμού πώς μπόρεσε να διεισδύσει στο σύστημα πλοήγησης από το κάθισμα του επιβάτη. «Τα αφεντικά ανησύχησαν σφόδρα. Επρόκειτο για μια επαναστατική στιγμή. Σχεδίασαν εκ νέου τα πάντα, ώστε αυτό να μην επαναλαμβανόταν», είπε ο Ρομπίκ.
Ο καθηγητής Ηλεκτρολογίας Ντέιβιντ Σταπλς, του Πανεπιστημίου City του Λονδίνου, λέει ότι ερευνά τους τρόπους με τους οποίους μη επανδρωμένο αεροσκάφος -drone- θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την αποστολή ραδιοφωνικού σήματος σε αεροσκάφος, προκαλώντας δυσλειτουργία ή παρεμβολές στα ηλεκτρονικά του συστήματα. «Αν μπορούσα να στείλω σήμα στο αεροσκάφος προκαλώντας παρεμβολές ή “μπερδεύοντας” τους αισθητήρες του κατά τη διάρκεια της τελικής προσέγγισης, θα μπορούσα να προκαλέσω ατύχημα; Η γνώμη μου είναι ναι», λέει ο δρ Σταπλς, που προσθέτει ότι ένα drone, σε κοντινή απόσταση από ένα αεροσκάφος σε πτήση, θα μπορούσε να παρεμβληθεί σε ηλεκτρονικά σήματα που προέρχονται από το έδαφος.
Η πρόληψη ενός τέτοιου κινδύνου σημαίνει ότι η πτήση των drones πρέπει να απαγορευθεί κοντά σε αεροδρόμια, κάτι που έχει πλέον καταστεί δυνατό χάρη στα νέα εξελιγμένα ραντάρ, ικανά να εντοπίζουν ακόμη και πολύ μικρά ιπτάμενα αντικείμενα.
Ο δρ Σταπλς εξηγεί, όμως, ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος προέρχεται από κάποιον κακόβουλο εργαζόμενο, ο οποίος θα έχει πρόσβαση στις κεντρικές μονάδες υπολογιστών. Ενας τέτοιος «άνθρωπος εκ των έσω» θα μπορούσε να «ανεβάσει» κακόβουλο λογισμικό στα ηλεκτρονικά συστήματα ενός αεροσκάφους. «Θα μπορούσε να είναι δυσαρεστημένος υπάλληλος, κάποιος που χρηματίσθηκε ή κάποιος με ιδεολογικό κίνητρο. Η περιπλοκότητα των συστημάτων αυτών, όμως, είναι τέτοια, που οι πιθανότητες εντοπισμού του κατάλληλου λογισμικού είναι απειροελάχιστη», λέει ο καθηγητής του City University.
Παρότι οι ανησυχίες του κοινού τείνουν να εστιάζονται στους τρομοκράτες, οι εταιρείες ανησυχούν κυρίως για τους χάκερ που θα ήθελαν να κλέψουν το λογισμικό τους με οικονομικά κίνητρα.
Μια τέτοια διείσδυση χάκερ μπορεί να κοστίσει δεκάδες εκατομμύρια δολάρια, καθώς θα απαιτήσει τον πλήρη επανασχεδιασμό λογισμικού.