Η παγκόσμια οικονομία ισορροπεί την ώρα τούτη πάνω σε τεντωμένο σχοινί. Οι εκπρόσωποι των μεγάλων επενδυτικών κεφαλαίων, της Αμερικής και της Ευρώπης, ανησυχούν βαθιά σήμερα για την πορεία της κινεζικής οικονομίας και τη σημαντική κάμψη που φαίνεται ότι θα εμφανίσει ο ρυθμός ανάπτυξης της κολοσσιαίας αυτής αγοράς. Η κατάσταση περιγράφεται από όλους ως εξαιρετικά εύθραυστη. Το κρίσιμο ερώτημα είναι εάν θα είναι η πτώση ελεγχόμενη ή θα είναι μεγαλύτερη και απότομη, πράγμα που θα έχει βαριές επιπτώσεις στην οικονομία του πλανήτη ολόκληρου. Από τη μία άκρη της Ασίας, την Ευρώπη επίσης και την Ελλάδα ειδικότερα, έως βεβαίως και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Συρρίκνωση του ρυθμού ανάπτυξης της Κίνας, μεταφράζεται σε απώλειες της τάξης τρισεκατομμυρίων δολαρίων σωρευτικά, με καταστροφικές συνέπειες για πολλούς κλάδους και σημαντικές αγορές. Με άλλα λόγια, σημαίνει έναν νέο κύκλο ύφεσης στην παγκόσμια οικονομία… Αυτός είναι ο μεγάλος κίνδυνος, η νέα απειλή.
Ενας από τους εγκυρότερους αναλυτές της κινεζικής οικονομίας, ο Στιβ Ρόουτς, μιλώντας στη Νέα Υόρκη τις προηγούμενες ημέρες, ήταν σχετικά καθησυχαστικός. Δεν αμφισβητεί τη θέση της επίσημης Κίνας ότι ο ρυθμός ανάπτυξης θα κινηθεί στο 7% ή εν πάση περιπτώσει κοντά εκεί. Τον προβληματίζει ωστόσο ότι το κέντρο βάρους της ανάπτυξης μετατοπίζεται από τη βιομηχανική παραγωγή στην εσωτερική κατανάλωση.
Την καθιστά αναμφίβολα πιο ευάλωτη. Πάντως, την επίσημη κινεζική θέση για μικρή κάμψη δεν την ασπάζονται οι περισσότεροι διεθνείς επενδυτικοί οίκοι. Εμφανίζονται -τουλάχιστον- επιφυλακτικοί. Υπάρχει περίπτωση, υποστηρίζουν, τα στοιχεία να μην ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Ο ρυθμός αύξησης της ασιατικής υπερδύναμης μπορεί να πέσει στο 4% ή στο 3% ή και κάτω από αυτό… Μία τέτοια εξέλιξη θα επηρέαζε καθοριστικά την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας, θα προκαλούσε όμως πολλά κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα και στην ίδια την Κίνα. Το πρόβλημα θα ανατροφοδοτούνταν. Χωρίς έναν ετήσιο ρυθμό ανόδου του ΑΕΠ, τουλάχιστον κατά 7%, η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να συγκρατήσει την ογκώδη μετακίνηση των αγροτικών πληθυσμών προς τα αστικά κέντρα, όπου δεν υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές.
Η πορεία της Κίνας, θετική ή αρνητική, επηρεάζει ουσιαστικά πλέον την ευρωπαϊκή (ίσως περισσότερο) και την αμερικανική οικονομία. Εξ ου και το θέμα αναδεικνύεται στο νούμερο ένα σήμερα παγκοσμίως. Μία σημαντική πτώση του ρυθμού ανάπτυξης θα είχε άμεσες επιπτώσεις στη βιομηχανική παραγωγή και την οικονομική κατάσταση της Ευρώπης, καθώς για παράδειγμα μεγάλο μέρος των εξαγωγών της απορροφά η αγορά της Κίνας. Θα είχε επίσης μεγάλη μείωση της ζήτησης σιδηρομεταλλευμάτων και άνθρακα, πρώτων υλών που μεταφέρονται στην Κίνα από τις νέες αγορές και τροφοδοτούσαν τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Το ίδιο θα συμβεί και με το πετρέλαιο. Συνεπακόλουθα, από την πτώση της ζήτησης και των μεταφορών λογικό είναι ότι θα πληγεί σοβαρά και η ελληνική ναυτιλία. Οπως γενικότερα, επίσης, είναι γεγονός ότι η δραματική μείωση των κινητών αξιών στην Κίνα πιέζει γενικότερα τις διεθνείς αγορές και απειλεί να περιορίσει την πολυπόθητη αναθέρμανση (προεκλογικά) της αμερικανικής οικονομίας. Μία διεθνής οικονομική αναταραχή είναι επίσης φανερό ότι θα επιβράδυνε πολύ και τις προοπτικές εξόδου της ελληνικής οικονομίας από την άγρια κρίση.