Στις 15 Δεκεμβρίου του 1965, σε συνέντευξή του στην γαλλική τηλεόραση, ο στρατηγός Ντε Γκωλ δήλωσε: «Η Γαλλία είναι ένα σύνολο, είναι όλοι οι Γάλλοι. Η Γαλλία, δεν είναι μόνο η αριστερά. Η Γαλλία, δεν είναι μόνο η δεξιά! Όπως είναι φυσικό, οι Γάλλοι αισθάνονται μέσα τους τα δύο πολιτικά ρεύματα».
Αυτή η μικρή φράση αντικατοπτρίζει αναμφιβόλως την συμπεριφορά και την πρόσφατη παραδοχή του Φρανσουά Ολάντ. Σε ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε αυτήν την εβδομάδα, με την υπογραφή της δημοσιογράφου της εφημερίδας Λε Μοντ, Φρανσουάζ Φρεσό, ο Γάλλος πρόεδρος παραδέχεται ότι προχώρησε παραπάνω από όσο έπρεπε, καταργώντας, κατά τους πρώτους μήνες της θητείας του, την αύξηση του ΦΠΑ που είχε σχεδιάσει ο Νικολά Σαρκοζί. Λέει συγκεκριμένα: «Αν επρόκειτο να το ξανακάνω από την αρχή, δεν θα προχωρούσα τόσο, θα είχα διατηρήσει την αύξηση του ΦΠΑ που αποφάσισε ο Νικολά Σαρκοζί προκειμένου να ισοσκελίσω τον προϋπολογισμό που μας άφησε».
Ο σοσιαλιστής πρόεδρος, ο οποίος υποσχέθηκε να αναβιώσει τις αξίες της αριστεράς στην Γαλλία, και ο οποίος δεν διστάζει να επικρίνει την δεξιά, σχετικοποιεί με αυτόν τον τρόπο και παραδέχεται ειλικρινά ότι «δρομολόγησε μεταρρυθμίσεις που δεν προέρχονταν από την αριστερά αλλά εξυπηρετούσαν το γενικό συμφέρον». Η γαλλική δεξιά δεν θα μπορούσε να είχε ονειρευτεί μια καλύτερη προώθηση.
Πέρα από κομματικές συγκρούσεις, αποτελεί γεγονός ότι ο Φρανσουά Ολάντ, στο ήμισυ της θητείας του, πλέει σε ταραγμένα νερά. Δεν παρέλειψε να εξηγήσει στους Γάλλους ποια ήταν η πορεία του, ποιο ήταν το πραγματικό του σχέδιο, ενώ έδωσε και μια παρωχημένη εικόνα του κόμματος. Ως συνέπεια, οι σοσιαλιστές βρίσκονται σε κρίση, μια βαθιά κρίση που έγινε αισθητή κατά την διάρκεια της επανόδου το Σαββατοκύριακο στην Λα Ροσέλ, στην νότια Γαλλία.
Αυτό που το κόμμα αποκαλεί «θερινά πανεπιστήμια» αποσκοπεί στην σύγκληση των μελών του, όμως αυτήν την φορά επρόκειτο για ένα άνευ προηγουμένου λεκτικό γρονθοκόπημα. Τώρα είναι επίσημο, από τότε που βρίσκεται στην εξουσία το σοσιαλιστικό κόμμα δεν έχει συμμάχους. Μετά από την άκρααριστερά, είναι η σειρά των πράσινων-οικολόγων να κατηγορήσουν τον πρόεδρο για προδοσία όσον αφορά το πρόγραμμα του 2012.
Ακόμη και στο εσωτερικό του κόμματος, υπάρχει διαίρεση σε σημαντικό βαθμό. Η σοσιαλιστική νεολαία δεν βρίσκει πλέον αναγνώριση στην πολιτική που εφαρμόζεται από τον Πρόεδρο και υποδέχτηκε τον Μανιουέλ Βαλ, τον πρωθυπουργό, με επιφωνήματα αποδοκιμασίας, φωνάζοντας ρυθμικά «παραιτήσου».
Ο Εμμανιουέλ Μακρόν, υπουργός οικονομικών, είναι πάρα πολύ φιλελεύθερος για τους στρατευμένους αριστερούς, αλλά αρέσει στον πρόεδρο. Όταν, όμως, ο Φρανσουά Ολάντ ανακοίνωσε τηνμείωση των δημοσίων υπαλλήλων, καθώς και το ποσοστό ανεργίας, συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Από την 1η Σεπτεμβρίου, 35.000 εκπαιδευτικοί προσλήφθηκανστην δημόσια διοίκηση και ο αριθμός των ανέργων έφτασε τα 9 εκατομμύρια.
Αντιμέτωποι με αυτά τα στοιχεία, οι Γάλλοι μόνο σκληροί μπορούν να είναι απέναντι στο σοσιαλιστικό κόμμα, το οποίο θεωρούν κατά ποσοστό 27% ότι βρίσκεται «πολύ λιγότερο κοντά στον πολίτη» και κατά 69% ότι είναι «οικονομικά αναποτελεσματικό». Εν τω μεταξύ, ο Γάλλος Πρόεδρος περηφανεύεται να λέει ότι συμβουλεύει πολιτικά τον Αλέξη Τσίπρα, και ότι ο ρόλος του ήταν καταλυτικός όσον αφορά την έκβαση της ελληνικής κρίσης. Είναι αναμφίβολα ευκολότερο να συμβουλεύει τους άλλους …
