Γράφαμε προ ημερών ότι το τυπικό στέλεχος της Αριστεράς στη Μεταπολίτευση «είναι ο τύπος του καφενείου που κάθεται σε διπλή καρέκλα και φιλοσοφεί μετ’ ευτελείας» («Η Καθημερινή», 30.8.2015). Δεν έχει δουλέψει ποτέ στη ζωή του και όταν ήρθε η ώρα να διαχειριστεί σύνθετες καταστάσεις, ως μέλος της κυβέρνησης, τα έκανε θάλασσα χρησιμοποιώντας το έσχατο επιχείρημα «έλα, μωρέ, τώρα…»
Το πιστοποίησε γλαφυρά ο κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης στο ντιμπέιτ των πολιτικών αρχηγών (9.9.2015), όταν ρωτήθηκε αν έχει σχέδιο για μετάβαση στη δραχμή. Ως τυπικό στέλεχος της Αριστεράς απάντησε: «Η μετάβαση από το ευρώ στο εθνικό νόμισμα δεν είναι τίποτε το παράξενο και τίποτε το περίεργο, το οποίο θέλει, υποτίθεται, μια ειδική μελέτη. Η μετάβαση αυτή μπορεί να εξασφαλιστεί με την εκτύπωση χρήματος και να περάσουμε σε μια νέα κοινωνικο-οικονομική κατάσταση».
Μπορεί να μας εντυπωσιάζει η ελαφρότητα με την οποία ο κ. Λαφαζάνης αντιμετωπίζει ένα τέτοιο κορυφαίο θέμα –τυπώστε, στεγνώστε, τελειώσατε– αλλά κάπως έτσι δεν έγινε η «μεγαλειώδης διαπραγμάτευση» με τα πουκάμισα έξω; Πρόχειρα δεν προκηρύχθηκε το δημοψήφισμα της μιας βδομάδας, διά του οποίου εκλήθη να απαντήσει ο ελληνικός λαός αν συμφωνεί με την «Preliminary Debt Sustainability Analysis»; Υπήρξε ο παραμικρός σχεδιασμός για να επιβληθούν οι κεφαλαιακοί έλεγχοι; Ανεύθυνα δεν δήλωσε ο κ. Νίκος Βούτσης ότι «τα capital controls ήταν οριακές και ακραίες μορφές ισχυρής διαπραγμάτευσης» («Σκάι», 31.7.2015), οδηγώντας χιλιάδες ηλικιωμένους στις ουρές των ΑΤΜs; Σκέφθηκε κάποιος από τους ευαίσθητους της προόδου τη ζημιά που έκαναν στην ελληνική οικονομία με τις μπαρούφες που εξαπέλυαν στο εξάμηνο της ρητορικής τους διακυβέρνησης· οι υπουργοί δεν έκαναν τίποτε άλλο, στα τηλεκαφενεία ξημεροβραδιάζονταν. Το ίδιο ανεύθυνα –και βαριά προσβλητικά για τους μέλλοντες ψηφοφόρους τους– δεν εξαπολύουν σήμερα τα ψεύδη τους ότι «δεν θα συνεργαστούμε με κανέναν» και, ταυτοχρόνως, «δεν θα γίνουν άλλες εκλογές σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας»; Ανερυθρίαστα δεν προπαγανδίζουν ότι η συμφωνία είναι σωτήρια και καταστροφική συνάμα;
Ολοι οι πολιτικοί έχουν πει κατά καιρούς ψέματα. Πρώτη φορά όμως εκστομίζονται τόσο χοντροκομμένα και χωρίς καν να τηρούνται τα προσχήματα. Πρώτη φορά τα πιο κρίσιμα ζητήματα της χώρας αντιμετωπίζονται με τέτοια ανευθυνότητα. Ισως επειδή «βρίσκουν (χρήσιμους ηλίθιους) και κάνουν»…
