Επειδή θέλω να πιστεύω ότι εξαντλήθηκαν τα παραμύθια, τα ψέματα και οι αυταπάτες, επειδή ελπίζω ότι η φωτιά που μας καίει εδώ και χρόνια άφησε πίσω ζωή σε παλιούς υγιείς κορμούς και σπόρους που θα αναπτυχθούν, επειδή βρισκόμαστε με την πλάτη στον γκρεμό και οι Ελληνες μάχονται σκληρότερα όταν όλα φαίνονται χαμένα, επειδή πιστεύω ότι ο λαός κατάλαβε την κρισιμότητα των ημερών και θα αναγκάσει τους ηγέτες του να ανταποκριθούν, αισιοδοξώ ότι αυτές οι εκλογές θα σηματοδοτήσουν την αρχή μιας νέας εποχής.
Ο τέως πρωθυπουργός δεν άντεξε το βάρος της ευθύνης και άφησε τη χώρα να πέσει στο δίχτυ ασφαλείας, που είναι οι δημοκρατικές διαδικασίες των εκλογών. Ετσι, παρά τη δύσκολη και επικίνδυνη συγκυρία, η χώρα προχωρεί με ασφάλεια πάνω στην πεπατημένη των θεσμών, αναζητώντας νέους συσχετισμούς δυνάμεων που θα της επιτρέψουν να αντιμετωπίσει προκλήσεις που την ταλαιπωρούν χρόνια τώρα. Σε αυτές τις εκλογές μπορούμε να ελπίζουμε ότι, ίσως αυτή τη φορά, τα κόμματα που διεκδικούν την ψήφο μας βρίσκονται πιο κοντά στις ανάγκες των πολιτών για το τέλος της αβεβαιότητας και της ανασφάλειας, για τη διαβεβαίωση ότι τα χειρότερα πέρασαν. Αισιοδοξώ επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ υπέστη δεινά που δεν φανταζόταν πριν από λίγους μήνες, όταν η ηγεσία του προτιμούσε να κρατάει το κόμμα ενωμένο λέγοντας ψέματα στον εαυτό της και στους ψηφοφόρους, όταν πίστευε ότι μπορούσε να επιβάλει τη θέλησή της σε ξένες κυβερνήσεις, να μεταβάλει την πραγματικότητα κατά τη βούλησή της. Τώρα ο αρχηγός και τα στελέχη εκτέθηκαν, πόνεσαν, διχάστηκαν, ταπεινώθηκαν, έμαθαν. Η απαλλαγή τους από την απαίδευτη αλαζονεία μόνο καλό μπορεί να φέρει στον ΣΥΡΙΖΑ και ίσως και στον τόπο, επιτρέποντας στους Ιακωβίνους του γλυκού νερού να συνεργαστούν με άλλες δυνάμεις για το καλό όλων. Χωρίς να παραβλέψουμε τις βαθιές πληγές που άφησε η επτάμηνη ημιδιακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ (και οι περιορισμοί στη διακίνηση κεφαλαίου είναι καταστροφή πρώτου μεγέθους), αναγνωρίζουμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας έδειξε ευθύνη την τελευταία στιγμή και η χώρα βρίσκεται σε πολύ καλύτερη θέση απ’ ό,τι θα ήταν εάν ο κ. Τσίπρας συνέχιζε να υπακούει στους ανεύθυνους μαξιμαλιστές – οι περισσότεροι εκ των οποίων βρίσκονται σε άλλο κόμμα σήμερα.
Η Νέα Δημοκρατία, από την άλλη, από κραταιό κόμμα των χρόνων του δικομματισμού, έχει υποστεί και τις δικές της ταπεινώσεις αλλά, μέσω συνεργασιών, άντεξε. Ο αρχηγός της, Βαγγέλης Μεϊμαράκης, γνωρίζει ότι απανωτές καραμπόλες της τύχης τον έφεραν να κρατάει τα ηνία σήμερα και δείχνει διατεθειμένος να επιδιώξει τη συναίνεση και τη συνεργασία. Αλλος ένας θετικός οιωνός.
Ενώ οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν τη ναζιστική Χρυσή Αυγή σταθερά στην τρίτη θέση, δεν φαίνεται να αυξάνεται το ποσοστό της και ίσως έχει φθάσει στο ταβάνι της επιρροής της, μεταξύ 6,5-7%, λίγο-πολύ όσο πέτυχε και τον Ιανουάριο. Η Χ.Α. δεν πρόκειται να συνεργαστεί με κανένα άλλο κόμμα, ελπίζοντας να αποκτήσει μεγαλύτερη επιρροή ως «γνήσια αντιμνημονιακή δύναμη». Το ίδιο ισχύει και για το Κομμουνιστικό Κόμμα, με τη διαφορά ότι το ΚΚΕ ίσως κερδίσει ψήφους από απογοητευμένους από το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικούς φάσματος, ενώ της Χ.Α. η δεξαμενή είναι πιο περιορισμένη.
Αλλη σημαντική παράμετρος είναι εάν η Λαϊκή Ενότητα (αποτέλεσμα απόσχισης από τον ΣΥΡΙΖΑ) καταγράψει χαμηλό ποσοστό, ίσως η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να απαλλαγεί από το σύμπλεγμα της καταγγελτικής εμμονής που στελέχη της ΛΑΕ κατέχουν καλύτερα και συνεργαστεί με ειλικρινή διάθεση με άλλες δυνάμεις ώστε να φέρουν εις πέρας το δύσκολο έργο των επόμενων ετών.
Οσο λείπουν νέες πολιτικές δυνάμεις, το καλύτερο που μπορεί να ελπίζει κανείς είναι στην αλλαγή νοοτροπίας των νυν – και αυτό τον καιρό βρισκόμαστε πιο κοντά σε αυτό το σημείο όσο ποτέ άλλοτε. Το Ποτάμι και το σημερινό ΠΑΣΟΚ, επίσης, αποτελούν θετικά κομμάτια ενός μετριοπαθούς κέντρου.
Ο σοβαρότερος λόγος για να ελπίζουμε, πάντως, είναι ότι πολλοί πολίτες φαίνεται να απαλλάσσονται από την ομίχλη που για χρόνια τούς άφηνε έρμαια λαοπλάνων. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αφήσουμε τη χώρα στον αυτόματο πιλότο, απλώς να εφαρμόζουμε τις επιταγές της τρόικας και των εταίρων. Το αντίθετο: λαός που είναι ενημερωμένος, που του προσφέρονται εφικτές προτάσεις, μπορεί να εξουσιοδοτήσει την ηγεσία του να διαπραγματευτεί με πειθώ και σοβαρότητα και να επιτύχει αυτά που άλλοι δεν μπόρεσαν όταν τα επιχειρήματά τους ήταν φαντασιώσεις.
Αισιοδοξώ επειδή όλοι οι Ελληνες θέλουν κάτι καλύτερο απ’ αυτό που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια. Επειδή, μετά τα παραμύθια και τις απογοητεύσεις, γνωρίζουν ότι μόνο όταν αντικρίζουν το αληθινό μπορούν να ελπίζουν.
