Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος διατηρεί υψηλά τους τόνους προς την κυβέρνηση όσο παραμένουν ανοιχτά κρίσιμα ζητήματα για την Εκκλησία, όπως η διδασκαλία των Θρησκευτικών στα σχολεία. Χθες, κατά την έναρξη της τακτικής ετήσιας συνεδρίασης της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο κ. Ιερώνυμος ζήτησε διάλογο με την Πολιτεία, αλλά με προφανή στόχο να εκφράσει και τις σκληροπυρηνικές φωνές εντός της Ιεραρχίας για το ζήτημα των Θρησκευτικών ανέφερε τα εξής: «Το τραγικό είναι ότι οι εχθροί μας δεν είναι πλέον πέρα και μακριά, είναι εντός των τειχών μας. Το βλέπουμε, το οσφραινόμαστε».
Ειδικότερα, ο κ. Ιερώνυμος υπενθύμισε το σημαντικό κοινωνικό έργο της Εκκλησίας -«η Εκκλησία μας έκανε, κάνει και θα κάνει το καθήκον της», είπε- και έκανε έκκληση: «Εκκλησία και Πολιτεία να συνεργαστούμε με ειλικρίνεια και συνέπεια και να δώσουμε το παράδειγμα στον λαό μας για συνεργασία και ενότητα. Να ξεφύγουμε από τις αγκυλώσεις και τις ιδεοληψίες και να τα αντιμετωπίσουμε [τα προβλήματα] με σταθερότητα, ψυχραιμία και επιμονή».
Τόνισε πως φοβάται ότι «φαινόμενα όπως το πρόσφατο επεισόδιο του μαθήματος των Θρησκευτικών είναι η αιχμή του δόρατος. Φαίνεται ότι οι φίλοι μας οι εδώ και οι Ευρωπαίοι, εκμεταλλευόμενοι τη δεινή μας οικονομική κατάσταση, στο πλαίσιο της ρυθμίσεως των οικονομικών μας σχέσεων, δεν θα παραλείψουν, αλλά αντιθέτως θα επιδιώξουν με κάθε τρόπο την αλλοίωση της ελληνικής κοινωνίας μας αρχίζοντας από τη σχολική μας εκπαίδευση. Το τραγικό είναι ότι οι εχθροί μας δεν είναι πλέον πέρα και μακριά, είναι εντός των τειχών μας. Το βλέπουμε, το οσφραινόμαστε». Κλείνοντας ο Αρχιεπίσκοπος δήλωσε: «Εάν όμως υπάρχουν δεσμεύσεις και σχεδιασμοί που αποσκοπούν, όπως ψιθυρίζεται ζωηρά, στην αλλοίωση της μορφής της κοινωνίας μας και μάλιστα στην υποτίμηση της ιστορίας και των παραδόσεών μας, το ξεθεμελίωμα του θεσμού της οικογένειας και την επιβολή της διαστροφής, την περαιτέρω υποβάθμιση της γλώσσας μας και την περιφρόνηση του από αιώνες πολιτισμού μας, της πατρίδος μας, των οσίων και των ιερών μας· αν όλα αυτά είναι μέσα στα “προαπαιτούμενα” (πράγμα ακατανόητο), τότε η Ιεραρχία, ο κλήρος, ο ευσεβής και πιστός ελληνικός λαός θα γίνουμε ανάχωμα, τείχη οχυρά».