Ας απαντήσουμε ειλικρινά σε ένα ερώτημα: Υπάρχει οποιαδήποτε χώρα στον πλανήτη, στην οποία ένας βουλευτής της θα είχε δαρθεί ανηλεώς μπροστά σε διμοιρία αστυνομικών και δεν θα είχαν συλληφθεί επί τόπου οι δράστες; Κι όμως. Εμελλε να το ζήσουμε και αυτό, με τον κ. Γιώργο Κουμουτσάκο να δέρνεται ανυπεράσπιστος στο Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη.
Το ασύλληπτο, όμως, δεν ήταν μόνον το γεγονός, αλλά και όσα ακολούθησαν. Υπήρξαν δηλώσεις ακόμη και υπουργών που όχι μόνον δεν εξέφρασαν την αυτονόητη οργή που ένιωσε κάθε σώφρων πολίτης για τη στάση της Αστυνομίας, αλλά έφτασαν στο σημείο να υπαινιχθούν το «ηθελέστα και παθέστα»! Γιατί στη πραγματικότητα έτσι ερμηνεύεται το κρυφό νόημα των διαρροών του Μαξίμου ότι η Ν.Δ. ήταν που έριξε νερό στον μύλο της Χ.Α. ποινικοποιώντας τις προσωπικές απόψεις του κ. Φίλη.
Και αν για τα στελέχη της Αριστεράς μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι είναι ακόμη και ερμηνεύσιμη η αμηχανία τους μπροστά στην ωμή βία –λόγω του αφελέστατου τρόπου με τον οποίο την ανέχθηκαν τα τελευταία χρόνια–, εξακολουθεί να είναι δυσερμήνευτη η τοποθέτηση στελέχους της Ν.Δ., λίγες ώρες μετά τον ξυλοδαρμό Κουμουτσάκου. Μια κυρία, μιλώντας σε τηλεοπτικό παράθυρο, με την ιδιότητα του «μέλους της Π.Ε. της Ν.Δ.», όπως έγραφε, διαμαρτυρόταν πως «είναι κρίμα να ασχολούμαστε με ένα μεμονωμένο συμβάν που κράτησε μόλις 10 λεπτά, όταν η μεγαλειώδης Παμποντιακή συγκέντρωση δόνησε το Σύνταγμα επί δύο ώρες»!
Μιθριδατισμός
Τον μιθριδατισμό που μοιάζουμε ως χώρα να έχουμε υποστεί ακόμη και έναντι της ωμής βίας αποδεικνύει άλλωστε το γεγονός ότι ουδείς έχει ασχοληθεί να πληροφορηθεί έστω την απόληξη του προ 5ετίας αντίστοιχου περιστατικού με αυτό του κ. Κουμουτσάκου. Μοιάζει απίστευτο, αλλά για τον ξυλοδαρμό του Κωστή Χατζιδάκη δεν υπήρξε μέχρι σήμερα καμία απολύτως καταδίκη ή ποινή, καίτοι τα πρόσωπα που τον χτυπούσαν με μπουνιές και ομπρέλες (!) είχαν καταγραφεί και πάλι σε φωτογραφίες και βίντεο. Σημειωτέον, δε, ότι και τότε η αστυνομία βρισκόταν λίγα μόλις μέτρα από το σημείο όπου ο βουλευτής της Ν.Δ. ξυλοφορτώθηκε αγρίως και, παρ’ όλα αυτά, ουδέποτε αποδόθηκε οποιαδήποτε ευθύνη, ακόμη και σε επιχειρησιακό επίπεδο. Το πώς αντέδρασε και η Δικαιοσύνη είναι εξίσου απογοητευτικό. Χρειάστηκαν δύο ολόκληρα χρόνια να οριστεί δικάσιμος στον μοναδικό δράστη που ταυτοποιήθηκε (ήταν ένας συνταξιούχος του ΟΤΕ), κι ο Κωστής Χατζιδάκης δεν εκλήθη καν ως μάρτυρας. «Δεν έκανα μήνυση, διότι ούτως ή άλλως η δίωξη ήταν αυτεπάγγελτη», λέει στην «Κ», και θυμάται ένα τηλεφώνημα από τον τότε υπουργό Δημ. Τάξεως Χρ. Παπουτσή, ο οποίος απλά τον ενημέρωσε ότι «δυστυχώς δεν ταυτοποιήθηκαν οι άλλοι που τον χτύπησαν».
Πιθανώς κάποιος θα αναρωτηθεί: Ο «νταής» με τη φόρμα που είδαμε όλοι μπροστά στα μάτια μας να επιτίθεται στον Γ.Κουμουτσάκο δεν έχει συλληφθεί; «Οχι, μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές», είναι η απάντηση, διότι η Αστυνομία «επείσθη», λέει, από κάποιες μαρτυρίες φίλων του ότι «ο δράστης ήταν κάποιος που του έμοιαζε».
Και κάπως έτσι, τις τελευταίες ώρες ξανάνοιξε και η συζήτηση για το γεγονός ότι η Αστυνομία έχει στις τάξεις και Χρυσαυγίτες. Αλλά και για το γεγονός ότι κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει εκ των υστέρων αν οι δυνάμεις φύλαξης του χώρου εκείνη την ώρα είχαν σαφείς εντολές για το τι έπρεπε να πράξουν και πώς.