Κτηνίατροι, επιστήμονες και τεχνικοί εργαστηρίων παρακολουθούσαν με κομμένη την ανάσα τη μικρή σκυλίτσα, παρένθετη μητέρα στη συγκεκριμένη περίπτωση, ενώ γεννούσε τα επτά χαριτωμένα κουταβάκια της.
Τι παράξενο είχε αυτός ο τοκετός; Τα κουτάβια που γεννήθηκαν είναι τα πρώτα «κουτάβια του σωλήνα».
«Ανασηκώσαμε ο καθένας από ένα μωρό και αρχίσαμε να τα τρίβουμε με κάτι μικρές πετσέτες. Αμέσως τα μικρά πήραν ανάσα και αρχίσαν να κουνιούνται και να κλαίνε», λέει ο δρ Αλεξάντερ Τράβις, επικεφαλής του εργαστηρίου στο Ινστιτούτο Κτηνιατρικής Μπέικερ της κτηνιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου Κορνέλ. «Τα μάτια τους ήταν κλειστά. Αλλά ήταν πολύ γλυκά, πραγματικά τρισχαριτωμένα. Αμέσως τα εξετάσαμε για να δούμε ότι είναι καλά και ότι αναπνέουν».
Τα κουταβάκια γεννήθηκαν στις 10 Ιουλίου. Σήμερα είναι πέντε μηνών και παραμένουν υγιέστατα, άτακτα και πολύ παιχνιδιάρικα. Στην πραγματικότητα, είναι ημίαιμα, αφού προέρχονται από λαμπραντόρ, μπιγκλ και κόκερ σπάνιελ. Τα έξι υιοθετήθηκαν αμέσως και ζουν με τις οικογένειές τους, ενώ ένα θηλυκό παρέμεινε στο εργαστήριο, προκειμένου να αποκτήσει τα δικά του κουτάβια.
Η γέννηση σκύλου με τεχνητή γονιμοποίηση αποτέλεσε τον στόχο πολλών επιστημόνων, αλλά επί χρόνια οι προσπάθειες αποτύγχαναν. «Η βιολογία του σκύλου είναι πραγματικά πολύ διαφορετική από του ανθρώπου», εξηγεί ο δρ Πιερ Κομιζόλι, φυσιολόγος. Η εγκυμοσύνη του σκύλου διαρκεί δύο μήνες, και τα θηλυκά βρίσκονται σε οίστρο μία ή δύο φορές τον χρόνο, περίοδο κατά την οποία απελευθερώνονται ανώριμα ωάρια αντί για τα ώριμα ωάρια που απαιτούνται για την τεχνητή γονιμοποίηση. Η μελέτη για τη γέννηση των επτά «κουταβιών του σωλήνα» δημοσιεύθηκε την εβδομάδα που πέρασε στην επιθεώρηση PLOS ΟΝΕ. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η μέθοδος μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά χρήσιμη στην προσπάθεια διατήρησης ειδών που κινδυνεύουν με εξαφάνιση, αλλά και στην αφαίρεση κάποιων δυσμενών χαρακτηριστικών από ορισμένες ράτσες σκύλου, καθώς και στη δημιουργία πειραματόζωων κατάλληλων για τη μελέτη συγκεκριμένων ανθρώπινων νοσημάτων.
