Η αλλαγή πολιτικής του Γάλλου προέδρου Φρανσουά Ολάντ, ώστε να λάβει θέση φίλα προσκείμενη προς τις επιχειρήσεις με ανάλογες μεταρρυθμίσεις δεκαοκτώ μήνες μετά την εκλογή του, φαίνεται να χάνει τη δυναμική της ενόψει των εκλογών του 2017.
Σημειωτέον πως ένα από τα προεκλογικά συνθήματα του κ. Ολάντ ήταν και η επιβολή φόρου στους πλούσιους Γάλλους. Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς έκανε λόγο για «κατάσταση εκτάκτου ανάγκης» όσον αφορά την αντιμετώπιση της υψηλής ανεργίας και την αναθέρμανση της βραδείας ανάπτυξης. Αυτά φαίνονται ως απόηχος των εκτάκτων μέτρων ασφάλειας στο Παρίσι μετά τις επιθέσεις της 13ης Νοεμβρίου. Οι αντίπαλες ομάδες εντός του κυβερνητικού σχήματος επιθυμούν αυτή η έκτακτη κατάσταση να σημάνει περαιτέρω κινητοποίηση. Οι μεταρρυθμιστές, με επικεφαλής τον υπουργό Οικονομίας, Εμανουέλ Μακρόν, ζητούν επίσπευση μεταρρυθμίσεων. Οι «αντάρτες» της αριστερής πτέρυγας, εν τω μεταξύ, ζητούν στροφή 180 μοιρών της οικονομικής πολιτικής, προκειμένου να εξευμενίσουν τους ψηφοφόρους της εργατικής τάξης. Αναλυτές και οικονομολόγοι εκτιμούν πως ο Γάλλος πρόεδρος ανησυχεί μήπως με τις μεταρρυθμίσεις εξοργιστούν τα συνδικάτα, οι εργαζόμενοι και οι αριστεροί πολιτικοί ενόψει εκλογών.
Στις αρχές της εβδομάδας, αποχώρησε από τη θέση της ως ανώτατη οικονομική σύμβουλος του προέδρου το πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος της Bank fo America Merrill Lynch, Λοράνς Μπουν. Την προσέγγισε η ασφαλιστική ΑΧΑ, η οποία και την προσέλαβε. Ορισμένοι θεωρούν πως η εξέλιξη αυτή δηλώνει και την αναδίπλωση της μεταρρυθμιστικής πορείας. «Μετά τη στροφή του σε πολιτικές φιλικές προς το επιχειρείν κατά τη διάρκεια του δεύτερου έτους της θητείας του, σήμερα διαπιστώνουμε ελαφρά κλίση προς τα αριστερά», παρατηρεί ο Νικολά Μπουζού, επικεφαλής της εταιρείας οικονομικών συμβούλων Αsteres. Η κλίση αυτή έρχεται να κατευνάσει όσους θορυβήθηκαν με τα αυστηρά μέτρα ασφαλείας του Νοεμβρίου. Ετσι ο κ. Ολάντ κάνει αναφορά σε αόριστες ιδέες για ενίσχυση της επαγγελματικής κατάρτισης και των δαπανών σε υποδομές. Αν και οι αναλυτές πιστεύουν πως ο Γάλλος πρόεδρος θα προωθήσει μεταρρυθμίσεις στην αυστηρή εργατική νομοθεσία, δεν αποκλείουν η όλη αναθεώρησή τους να υποβαθμιστεί και να επιβραδυνθεί ο ρυθμός των αλλαγών.
Ο Φρανσουά Ολάντ ανέλαβε την προεδρία το 2012 με ρητορική κατά της λιτότητας και έχοντας διακηρύξει πως «ο κόσμος των χρηματοπιστωτικών ομίλων είναι ο εχθρός του». Παράλληλα, είχε υποσχεθεί να επιβάλει φόρο 75% στους εκατομμυριούχους, ώστε να χρηματοδοτηθεί η δημιουργία θέσεων εργασίας για τους νέους. Ωστόσο, αφότου η ανάπτυξη δεν ενδυναμώθηκε και η ανεργία εξακολούθησε την ανοδική πορεία της, επέλεξε να κάνει στροφή 180 μοιρών και να προσεταιριστεί τις επιχειρήσεις στα τέλη του 2013. Εκτοτε τους προσέφερε φοροαπαλλαγές 40 δισ. ευρώ, περιόρισε τις κρατικές δαπάνες και χαλάρωσε τους ρυθμιστικούς κανόνες, οι οποίοι διέπουν διάφορα επαγγέλματα, όπως εκείνα των δικηγόρων και των οδηγών λεωφορείου. Η κυβέρνηση Ολάντ επιδιώκει ευρεία αναθεώρηση της εργατικής νομοθεσίας για μεγαλύτερη ευελιξία στους εργοδότες, πρόβλεψη ανωτάτου ορίου στις αποζημιώσεις μετά μια άδικη απόλυση και άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Λεπτομέρειες, πάντως, δεν έχουν δοθεί για τα επιμέρους μέτρα αυτά και οι αναλυτές προβλέπουν να αμβλυνθούν –λόγου χάριν, το ανώτατο όριο αποζημίωσης– λόγω πιέσεων της αριστερής πτέρυγας και των συνδικάτων. Ο ελληνικής καταγωγής επικεφαλής του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού Κόμματος, Ζαν–Κριστόφ Καμπαντελίς, τάσσεται υπέρ της μεγαλύτερης ευελιξίας των εργοδοτών, χωρίς να αγνοηθεί «η ασφάλεια των συμπολιτών μας». Μία ένδειξη πως οι μεταρρυθμίσεις ίσως επιβραδυνθούν είναι και η αναφορά του ότι «το 2016 δεν θα έχει φόρτο εργασίας η Βουλή».
