Ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζεις. Το γνωστό αυτό ποδοσφαιρικό ρητό επικράτησε στην επιλογή του κ. Βασίλη Λεβέντη να αθετήσει την προεκλογική δέσμευσή του ότι θα άλλαζε το σύνολο των βουλευτών του εντός εξαμήνου, για να δώσει και σε άλλα στελέχη του το βάπτισμα του πυρός στο Κοινοβούλιο.
«Δεν είχα κάνει και συμβόλαιο με κανέναν», είπε ευθαρσώς σε μία από τις τελευταίες συνεντεύξεις του, και ως επιχείρημα της υπαναχώρησής του επικαλέστηκε τις δημοσκοπήσεις. «Η Ενωση Κεντρώων έχει μεγάλη άνοδο, κι αν άλλαζα τους βουλευτές μου, πιθανότατα θα την υπονόμευα», είπε, χωρίς να τον πολυαπασχολεί ότι δεν ακούστηκε και πολύ πειστικός στο άλλο επιχείρημά του. Οτι, δηλαδή, «οι βουλευτές θέλουν χρόνο για να μάθουν τη λειτουργία του Κοινοβουλίου και θα ήταν λάθος να τους αλλάξω με εντελώς άπειρους», κάτι που προφανώς γνώριζε και πριν από τις εκλογές. Οταν, δηλαδή, για να συμπληρώσει τα ψηφοδέλτιά του μοίραζε φρούδες ελπίδες ότι θα γίνουν όλοι βουλευτές, όπως του καταλογίζουν σήμερα κάποιοι πολιτευτές του, ακόμη και με εξώδικα.
Αν κάτι, ωστόσο, είναι αδιαμφισβήτητο –και για πολλούς παράδοξο– είναι ότι όντως οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν την Ενωση Κεντρώων να κερδίζει πόντους. Στην εκλογική πρόβλεψη του ποσοστού της οι περισσότερες έρευνες δείχνουν ότι ο κ. Λεβέντης θα συγκέντρωνε σήμερα άνετα 5% (από 3,4% που πήρε τον Σεπτέμβριο), εν αντιθέσει, μάλιστα, με τα άλλα μικρά κόμματα –και κυρίως τους ΑΝΕΛ και το Ποτάμι– που μοιάζουν να μην εξασφαλίζουν την επάνοδό τους στη Βουλή.
Το γεγονός αυτό εξηγεί και τη νέα τακτική του κ. Λεβέντη. Από το αρχικό φλερτ με τον ΣΥΡΙΖΑ έχει πλέον περάσει στην κατά μέτωπον κριτική στον κ. Τσίπρα. Με το ίδιο σκεπτικό επαναλαμβάνει διαρκώς μέτρα και προτάσεις που ξέρει ότι ακούγονται ευχάριστα στους περισσότερους πολίτες. Και ισχυρίζεται (μάλλον αυθαιρέτως) ότι «θα απέφεραν 2 δισ. ευρώ στο κράτος κατ’ έτος», ενώ τα επικαλείται και ως όρους του για να μπει σε μια κυβέρνηση. Εσχάτως, μάλιστα, δεν την αποκαλεί «οικουμενική», αλλά «ευρέως πέλματος». «Μόνον έτσι οι Ευρωπαίοι θα μας πάρουν, επιτέλους, στα σοβαρά», λέει και ξαναλέει ο κ. Λεβέντης, κι αν το σκεφτεί κανείς, είναι πολιτικά πανούργος ο τρόπος που πολιτεύεται. Διότι γνωρίζει, βέβαια, ότι μια τέτοια κυβέρνηση, λόγω των διαφορών που έχουν ΣΥΡΙΖΑ – Ν.Δ., είναι αδύνατον να προκύψει, αλλά καθώς η πρότασή του ακούγεται ιδανική σε ένα μέρος εύπιστων ψηφοφόρων, μέχρι στιγμής –δημοσκοπικά τουλάχιστον– του βγαίνει.