Αρχαία, αρχαιότατη η προσφυγή στα βότανα. Και ώς τις μέρες μας. Το Διαδίκτυο βρίθει αναφορών για τις θρεπτικές, θεραπευτικές και άλλες ιδιότητές τους. Από το μαϊντανό μέχρι τα πιο απίθανα αφεψήματα εξωτικής χλωρίδας. «Μάγισσες, φέρτε βότανα / τον πόνο μου να γιάνω», λέει ένα παλαιό λαϊκό τραγουδάκι. Αλλοτε τα βότανα ή τα μυστικά τους τα πρόσφεραν οι θεοί. Οπως η Αθηνά, που παρουσιάστηκε στο όνειρο του Περικλή και «συνέταξε θεραπείαν» με το βοτάνι παρθένιον -το ανεμόχορτο- που φύεται περί την Ακρόπολη, ώστε ο Αθηναίος ηγέτης να θεραπεύσει τον αρχιτεχνίτη Σπλαγχνόπτη, ο οποίος είχε πέσει και τσακιστεί από τις σκαλωσιές των Προπυλαίων και δεν προχωρούσε η ανέγερσή τους. Κι αν η θεραπεία του τσακισμένου μαρμαρά του Περικλή ήταν αίτημα δημόσιο, αφορούσε τον δήμο, για τον αισθητή Καβάφη ένα απόσταγμα από βότανα «κατά τες συνταγές αρχαίων Ελληνοσύρων μάγων καμωμένο» ήταν αίτημα προσωπικό που μεταλλάχθηκε σε αγαθό δημόσιο, καθώς ο καημός του έγινε ποίηση εξαίσια, κτήμα, δυνητικά, όλων μας.
Λέει ο Αλεξανδρινός: «Ποιο απόσταγμα να βρίσκεται από βότανα / γητεύματος», είπ’ ένας αισθητής, / «ποιο απόσταγμα […] / που για μια μέρα (αν περισσότερο / δεν φθάν’ η δύναμίς του), ή και για λίγην ώρα / τα είκοσι τρία χρόνια να με φέρει / ξανά· τον φίλον μου στα είκοσι δυό του χρόνια / να με φέρει ξανά – την εμορφιά του, την αγάπη του. / […].»
Και θα ρωτήσει κανείς: «Και η ντοματοσαλάτα του τίτλου πού κολλάει;». Και όμως.
Μία από τις «Τριάντα παρωδίες ποιημάτων του Κ. Π. Καβάφη» από τον Ξ. Α. Κοκόλη (εκδόσεις Καστανιώτη) συστοιχείται στο «Κατά τες συνταγές αρχαίων Ελληνοσύρων μάγων» ποίημα. Παρωδεί, ευφαντάστως, τον Καβάφη, αλλά και τον λόγο ενίων εδωδιμογράφων ο Κοκόλης:
«Ποιο απόσταγμα να βρίσκεται από βότανα / βιολογικής καλλιέργειας», είπ’ ένας αισθητής, / «ποιο μαγικόν απόσταγμα κατά τες αυστηρές / επιταγές των ειδημόνων καμωμένο / που για ένα απόγευμα (αν περισσότερο / δεν φθάν’ η δύναμίς του) ή και για λίγην ώρα / την παιδική μου ντοματοσαλάτα να με φέρει / ξανά· την ευωδιά της και την πλήρη γεύση / της δροσερής και τραγανής της σάρκας / που τόσο ταίριαζε με το κρεμμύδι και τη φέτα / […].»
Λείπει βέβαια μια παγωμένη μπίρα. Αλλά δεν «κάνει καλό» στα παιδιά.