Να υποβαθμίσουν τη σημασία της σύγχυσης που μετέδωσε το Ποτάμι στην ψηφοφορία του εκλογικού νόμου επιχειρούσαν χθες όχι μόνον οι συνεργάτες του κ. Στ. Θεοδωράκη, αλλά και οι ίδιοι οι βουλευτές που διαφοροποιήθηκαν από την αρχική γραμμή του κόμματος, η οποία ήταν «όχι σε όλα». Η μεν Σεβαστουπόλεως τόνιζε ότι κανείς εκ των βουλευτών δεν υπερψήφισε ούτε ένα άρθρο του νομοσχεδίου, οι δε 6 βουλευτές που ψήφισαν «παρών» είτε στην ψήφο στα 17 (Γ. Αμυράς, Γ. Μαυρωτάς, Ιλχάν Αχμέτ) είτε στην κατάργηση του μπόνους (Σπ. Δανέλλης, Σπ. Λυκούδης, Γρ. Ψαριανός και Ιλχάν Αχμέτ) υποστήριζαν ότι η επιλογή τους ήταν συνειδησιακή, αποκρύβοντας βέβαια ότι εκείνοι επέβαλαν την ψήφο κατά συνείδηση στην Κ.Ο. που προηγήθηκε της ψηφοφορίας.
Οι διαφοροποιήσεις αυτές δεν μπορούν, βέβαια, να κρύψουν και το εσωτερικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει το Ποτάμι ενόψει της συνένωσής του με το ΠΑΣΟΚ. Και κυρίως τη στάση των κ. Λυκούδη, Δανέλλη και Ψαριανού, οι οποίοι, επιλέγοντας να ταυτισθούν με τη γραμμή «παρών» της κ. Γεννηματά και όχι με αυτήν του κ. Θεοδωράκη που ψήφισε «όχι σε όλα», θέλησαν εμφανώς να στείλουν ένα μήνυμα στον επικεφαλής του κόμματός τους. Και αυτό με απλά λόγια είναι όχι μόνον να μην υπαναχωρήσει, αλλά να επισπεύσει τη διαδικασία συνένωσης των δύο κομμάτων, μετά και την ανακοίνωση των κοινών θέσεων ΠΑΣΟΚ και Ποταμιού που ανακοίνωσε η διακομματική τους επιτροπή.
Σημειωτέον, δε, ότι οι προαναφερθέντες κατ’ ιδίαν έλεγαν και κάτι ακόμη. Οτι όπως η Φώφη Γεννηματά, έτσι και ο κ. Θεοδωράκης οφείλει να δεσμευθεί το συντομότερον πως, αν ηττηθεί στις κάλπες της αρχηγίας του νέου φορέα που δρομολογούνται για τον Νοέμβριο, πρέπει να αποδεχθεί το αποτέλεσμα και να γίνει ένας καλός στρατιώτης του νέου εγχειρήματος και όχι να πάει σπίτι του, όπως συχνά υπαινίσσεται.
Ολα τούτα, βέβαια, μάλλον θα μπουν πρόσκαιρα στο κλίμα της θερινής ραστώνης, ενόψει του κλεισίματος της Βουλής. Αλλά σε κάθε περίπτωση προϊδεάζουν για τις αμέσως επόμενες εξελίξεις, όταν δηλαδή η κ. Γεννηματά και ο κ. Θεοδωράκης –θέλοντας και μη– θα κληθούν να διαπραγματευθούν τις διαδικασίες που θα ακολουθηθούν για τη σύμπραξή τους και να συμφωνήσουν σε έναν κοινό δρόμο που από μόνος του, προφανώς, θα οδηγεί στην αυτοδιάλυση των κομμάτων τους. Σημειωτέον, δε, ότι ο κ. Θεοδωράκης είναι αυτός που δέχεται ήδη και τις περισσότερες εσωτερικές πιέσεις για προφανείς δημοσκοπικούς λόγους.