Η Ελεάννα Βλαστού γεννήθηκε στην Αθήνα. Εχει γράψει τη συλλογή διηγημάτων «Εξαφανίσεις» και τη νουβέλα «Ο βιογράφος». Και τα δύο βιβλία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Πόλις.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Βρίσκονται στοιβαγμένα διαβασμένα και αδιάβαστα παρέα: η «Μπέττυ» του Σιμενόν, o «Αριθμός 11» του Κόου, ο «Yπουργός νύχτας» του Σκαμπαρδώνη, το «Confiteor» του Καμπρέ, το «Νεαρό άσπρο ελάφι» του Χωμενίδη.
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Ειλικρινά κανένας και θα εξηγήσω τον λόγο: έχω την εντύπωση ότι οι συγγραφείς περνούν στους ήρωές τους πολλά θετικά και αξιόλογα χαρακτηριστικά, αλλά είμαι πεπεισμένη ότι μαζί μεταγγίζονται και κάμποσες νευρώσεις και εμμονές. Από αυτές διαθέτω πολλές και δεν χρειάζομαι άλλες έστω κι αν ανήκουν σε κάποιον ήρωα ή ηρωίδα της λογοτεχνίας.
Με ποιον συγγραφέα θα θέλατε να δειπνήσετε;
Με όλους, με τις εξής προϋποθέσεις: ότι είναι ζωντανοί, ότι διαθέτουμε κοινή γλώσσα επικοινωνίας και ότι διακατέχονται αυτή την περίοδο από μια κοινωνική διάθεση (ειδάλλως το ρίσκο να τρως στη σιωπή είναι μεγάλο). Θα προετοίμαζα πάντως με χαρά το γεύμα για τις ομόφυλές μου: Τζίλιαν Φλιν, Ντόνα Ταρτ και Αλις Μονρό.
Ποιο ήταν το τελευταίο βιβλίο που σας έκανε να θυμώσετε;
Ο εαυτός μου με θυμώνει που τον υποβάλλω στο μαρτύριο της ανάγνωσης μέχρι τελευταίας σελίδας βιβλίων που θα έπρεπε να παραμείνουν αδιάβαστα.
Και το τελευταίο που σας συγκίνησε;
Το «Ομαδικό πορτρέτο με μια κυρία» του Χάινριχ Μπελ. Αριστούργημα.
Ποιο κλασικό βιβλίο δεν έχετε διαβάσει και ντρέπεστε γι’ αυτό;
Τον «Οδυσσέα» του Τζόις, το χειρότερο είναι ότι το άφησα στη μέση και αυτό σημαίνει ότι όταν το ξαναπιάσω θα πρέπει να το διαβάσω ξανά από την αρχή. Ντρέπομαι γι’ αυτό που μόλις έγραψα.
Ποιος είναι ο Βιογράφος και τη ζωή ποιου ακριβώς γράφει;
Βιογράφος είναι ο Θωμάς Καμπέρης, ένας πολιτικός συντάκτης που μόλις έχει απολυθεί και προσλαμβάνεται από την οικογένεια Χριστοδούλου, μια οικογένεια βιομηχάνων με ισχυρή εκπροσώπηση στα ΜΜΕ και την πολιτική, προκειμένου να συγγράψει το χρονικό τους. Εχει εντολή να αποσιωπήσει διακριτικά τα μελανά τους σημεία και να αναδείξει τα επιτεύγματά τους. Ο Βιογράφος καλείται να γνωρίσει και να γράψει στην ουσία γι’ αυτούς που επιβίωσαν και κυριάρχησαν με τις βρώμικες συναλλαγές τους και τις ικανότητές τους.
Εχετε Facebook, Twitter κ.λπ.; Εάν ναι, εμποδίζουν ή εμπλουτίζουν το γράψιμο και το διάβασμα;
Δεν είμαι ενεργή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά κάθε επικοινωνία ευκταία μου φαίνεται.