Οι εξελισσόμενες διαπραγματεύσεις ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και στο Ποτάμι, με στόχο τη δημιουργία ενός νέου ενιαίου φορέα στον χώρο της Κεντροαριστεράς και του ευρύτερου Κέντρου, βρίσκονται λίγο πριν από την ώρα της αλήθειας. Στην τελευταία, προχθεσινή συνάντησή τους, τα τέσσερα, επιφορτισμένα με αυτές τις συζητήσεις, στελέχη του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού (Στ. Ξεκαλάκης, Χρ. Πρωτόπαπας και Π. Αβραμίδης, Δ. Τσιόδρας) δεν συμφώνησαν σε όλα, ωστόσο συνέκλιναν στην άποψη ότι οι επαφές θα πρέπει να μην επεκταθούν χρονικά πέρα από κάποιο όριο. Οπότε, με βάση αυτήν τη γενική παραδοχή, η συνάντηση της κ. Φώφης Γεννηματά και του κ. Σταύρου Θεοδωράκη, θα πρέπει να μη γίνει πολύ μετά τα μέσα Σεπτεμβρίου. Και τούτο, προκειμένου να διασφαλισθεί ότι θα ακολουθήσει ένα τρίμηνο που θα αξιοποιηθεί ως προεκλογική περίοδος και θα οδηγήσει περί τις αρχές Δεκεμβρίου (και σίγουρα πριν από το τέλος του 2016) στην ανάδειξη ενός νέου προέδρου από τη βάση. Σημειώνεται ότι στα έως τώρα συμφωνηθέντα, περιλαμβάνεται η πραγματοποίηση πολλαπλών, κατά τόπους, «ντιμπέιτ» εντός του προεκλογικού τριμήνου.
Πέρα από τους τρεις δεδομένους ως υποψηφίους και δη την κ. Γεννηματά, τον κ. Θεοδωράκη και τον κ. Θ. Θεοχαρόπουλο της ΔΗΜΑΡ, η διαδικασία θα μπορούσε να συμπεριλάβει πολύ περισσότερους παίκτες, ωστόσο μέχρι εκείνη τη στιγμή θα πρέπει να λυθούν πολύ πιο βασικά προβλήματα. Και από τις δύο πλευρές εκπέμπεται θετικό κλίμα για την πρόοδο των διαπραγματεύσεων. Ωστόσο, φαίνεται ότι παραμένουν κάποιες αποκλίσεις σε επίπεδο όχι μόνο διαδικαστικό αλλά και βαθιά πολιτικό. Το κυρίαρχο ερώτημα είναι αν οι δύο αρχηγοί καταφέρουν τελικά να συναντηθούν εντός του επόμενου δεκαημέρου. Μεγάλη καθυστέρηση θεωρείται και από τις δύο πλευρές ως μη παραγωγική. Ωστόσο, στο Ποτάμι φαίνεται να υπάρχει μια ισχυρή άποψη, βάσει της οποίας η Σεβαστουπόλεως δεν έχει απολύτως κανένα λόγο να επιθυμεί την επίσπευση μιας συνάντησης προτού σημειωθεί συμφωνία σε καθεμία λεπτομέρεια των διαπραγματεύσεων ανάμεσα στα δύο κόμματα. Στη Χαρ. Τρικούπη δεν συμμερίζονται αυτή την άποψη και τονίζουν ότι δίχως γρήγορα βήματα, η διαδικασία θα μπορούσε να «βαλτώσει» και, τελικά, να ακυρωθεί.
Στις κρίσιμες ευρισκόμενες υπό συζήτηση λεπτομέρειες περιλαμβάνεται η περίοδος που θα ακολουθήσει από την ανάδειξη προέδρου του νέου φορέα από τη βάση, μέχρι τη στιγμή που θα προκηρυχθούν οι επόμενες εθνικές εκλογές. Εως αυτή τη στιγμή έχει συμφωνηθεί ότι οι Κοινοβουλευτικές Ομάδες των δύο κομμάτων (ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι) θα παραμείνουν στη Βουλή ως έχουν, με την υποχρέωση, βεβαίως, να λειτουργούν ενιαία υπό τον νέο πρόεδρο. Σε αυτό το χρονικό διάστημα, θα δημιουργηθεί, επίσης, μια οργανωτική επιτροπή, με σκοπό τη δρομολόγηση συνεδρίου στο οποίο θα αποφασισθούν οι λεπτομέρειες για τη συγκρότηση του νέου φορέα. Αρκετοί, ιδίως από την πλευρά του Ποταμιού θεωρούν ότι αυτή η χρονική σειρά συγκρούεται με την πολιτική λογική και θα προτιμούσαν την αντιστροφή της. Μια άλλη ένσταση που εγείρεται από το Ποτάμι και εντοπίζεται ακριβώς σε αυτή τη διαδικασία είναι ότι στην πραγματικότητα, για ένα απροσδιόριστο χρονικό διάστημα ο νέος φορέας θα είναι μια «ομοσπονδία» λίγο-πολύ αυτόνομων κομμάτων. Μια διαφορά ανάμεσα στις δύο πλευρές εντοπίζεται, ακόμη, στον ίδιο τον προσδιορισμό του νέου φορέα. Από το Ποτάμι απορρίπτουν τον όρο Κεντροαριστερά που χρησιμοποιείται κατά κόρον από το ΠΑΣΟΚ και τονίζουν ότι ο νέος φορέας θα πρέπει να περιλαμβάνει όλο το πολιτικό «οικοσύστημα» του Κέντρου, από τη φιλελεύθερη έκφανσή του, μέχρι το ριζοσπαστικό σκέλος του και τις δυνάμεις της Οικολογίας.