Η μαζική εισροή μεταναστών από τη Συρία προς τη Γερμανία μπορεί να έχει περιοριστεί σοβαρά, ωστόσο η επιρροή της Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD) δεν μοιάζει να φθίνει, έγραψε σε πρόσφατο άρθρο του στους Financial Times ο αναπληρωτής διευθυντής της γερμανικής εφημερίδας Bild, Νίκολας Μπλόμε, θέτοντας την καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ ενώπιον του διλήμματος να αντιμετωπίσει το ξενοφοβικό κόμμα.
Το κρατίδιο του Μεκλεμβούργου-Δ. Πομερανίας είναι τόσο ήσυχο και απομονωμένο, ώστε ο Οτο φον Μπίσμαρκ έλεγε ότι αν έρθει η συντέλεια του κόσμου, θα μετακομίσει εκεί γιατί η Αποκάλυψη θα χρειαστεί άλλο μισόν αιώνα για να φτάσει.
Ωστόσο, οι εκλογές στο συγκεκριμένο κρατίδιο αποδείχθηκαν σημείο καμπής για την πολιτική της Μέρκελ, ειδικά απέναντι στην AfD. Κατά τον Μπλόμε, η δυσκολία έγκειται στο ότι πολλοί από τους συνήθεις κανόνες που έχουν εφαρμογή στη γερμανική πολιτική σκηνή δεν μοιάζει να ισχύουν γι’ αυτό το κόμμα.
Συνήθως, π.χ., οι ψηφοφόροι αδιαφορούν για κόμμα των οποίων οι ηγέτες μαλώνουν μεταξύ τους. Και όμως στην περίπτωση της AfD, οι δημόσιες αντιπαραθέσεις μεταξύ των ηγετών του φαίνεται πως δεν ενοχλούν το εκλογικό σώμα. Επιπλέον, οι ψηφοφόροι παραδοσιακά εγκαταλείπουν τα αντισυστημικά κόμματα μόλις επιλυθεί ένα συγκεκριμένο πρόβλημα ή σταματήσει να βρίσκεται στην κορυφή της πολιτικής ατζέντας. Αυτό συνέβη στις αρχές του καλοκαιριού του 2015, όταν επιλύθηκε η κρίση της Ευρωζώνης, για την ώρα τουλάχιστον με ένα τρίτο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα. Αμέσως τα ποσοστά της AfD έπεσαν. Δεν συνέβη αυτό όμως το 2016. Το κύμα προσφύγων σταμάτησε, αλλά η Εναλλακτική παραμένει ισχυρή. Αυτό αποτελεί κακό νέο για τη Μέρκελ. Το στυλ της είναι περισσότερο ρεαλιστικό παρά συναισθηματικό ή χαρισματικό.
Αυτά όμως που πυροδοτούν την άνοδο της AfD είναι το θυμικό και ο φόβος, και η καγκελάριος μοιάζει να μην έχει απαντήσεις σε όλα αυτά. Παρ’ όλα αυτά δεν θα υποχωρήσει. Την περασμένη εβδομάδα, επιβεβαίωσε την προσφυγική πολιτική της. «Δεν μετανιώνω για κάτι», είπε σε συνέντευξή της στην Bild. Μετά την τρίτη θέση των Χριστιανοδημοκρατών στο Μεκλεμβούργο, στελέχη του κόμματός της αναρωτιούνται αν μπορούν ακόμη να κερδίσουν εκλογές με τη Μέρκελ επικεφαλής.
Ταυτόχρονα όμως, επιτείνοντας την αίσθηση του αδιεξόδου, δεν υπάρχει κάποια προφανής ή πιθανή εναλλακτική στη Μέρκελ. Είτε κερδίσει είτε χάσει, το κόμμα μοιάζει προσδεδεμένο στη Μέρκελ, η οποία ζητάει από συναδέλφους και υποστηρικτές να έχουν υπομονή έως τον Δεκέμβριο για να ανοίξει τα χαρτιά της. Με άλλα λόγια, ούτε η AfD θα εξαφανιστεί, ούτε όμως και η Μέρκελ.
Γι’ αυτό οι Χριστιανοδημοκράτες θα πρέπει να πάρουν θέση σε ένα ζήτημα-ταμπού: Κατά πόσον η σύναψη συμμαχιών με το ξενοφοβικό κόμμα θα συνεχίσει να είναι αδιανόητη. Η συζήτηση στο κόμμα θα είναι οδυνηρή, όπως συνέβη και με την αντίστοιχη στους κόλπους των Σοσιαλδημοκρατών όταν κλήθηκαν να αποφασίσουν αν θα συνεργαστούν με τους πρώην κομμουνιστές του Die Linke, που δεν αφανίστηκε μετά την επανένωση των δύο Γερμανιών το 1990.
Η ενσωμάτωση της AfD θα μπορούσε να είναι η λύση για την αντιμετώπιση του λαϊκιστικού κινήματος, που είναι σαφώς αντισυστημικό και ξενοφοβικό. Αξιωματούχοι του κόμματος λένε δημοσίως ότι δεν θέλουν να συμμετάσχουν στην κυβέρνηση, χωρίς να εξηγούν γιατί. Η άσκηση πιέσεων σε αυτό το θέμα μπορεί να είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για τη μείωση της επιρροής της AfD, εκτιμά ο Μπλόμε και καταλήγει: «Δυστυχώς, η Μέρκελ δεν είναι ιδιαίτερα τολμηρή πολιτικός. Πιθανότατα θα συνεχίσει να παριστάνει ότι δεν τρέχει κάτι αντί να θίξει το ευαίσθητο ζήτημα των συμμαχιών ή της συνεργασίας με την AfD».