Η ιστορία ξεκινάει από παλιά. Μόνο η δικαιοσύνη του Θεού είναι αλάθητη. Αρκεί τα λάθη να οφείλονται στο ατελές της φύσης του ανθρώπου. «Ανθρώπινο το σφάλλειν». Λίγο δύσκολο να διακρίνεις αν προέρχεται από πρόθεση. Εκτός αν ο δικαστής έχει θέσει εαυτόν στη δοκιμασία πολιτικού συστήματος, στην κρίση εξωτερικών παραγόντων και μηχανισμών, και όχι σ’ αυτήν των οργάνων της Δικαιοσύνης και της συνείδησής του.
Τι γίνεται σ’ αυτήν την περίπτωση και ποιο είναι το δέλεαρ; Κάποια προαγωγή, κάποια τακτοποίηση μετά την αποχώρηση ή και κάτι άλλο, όπως μια θέση σε κάποιο ψηφοδέλτιο σε περίοπτη θέση ή και διορισμός σε υπουργική θέση ή ακόμη και κάποια οικογενειακή αποκατάσταση. Δύσκολο να πει κάποιος όχι, σε μια χώρα όπου η κοινωνική καταξίωση μετριέται με πολιτικά αξιώματα και με τα προνόμια που αυτά παρέχουν.
Κυρίως δημοσιότητα, προβολή από τα ΜΜΕ, ελληνικού τύπου καταξίωση, άλλοι πλέον την ονομάζουν απαξίωση.
«Σε θέλω κοντά μου, δίπλα μου». «Ναι», είναι η αυθόρμητη απάντηση, και εισέρχεται στο παιχνίδι των εντυπώσεων. Γιατί από σήμερα είναι στην πολιτική. Παρουσιάζεται και ως μεγάλη επιτυχία, αποδίδοντας εύσημα και πλέκοντας εγκώμια μέσω των οικείων εντύπων και όλοι φεύγουν συγκινημένοι και έτοιμοι να πατάξουν το τέρας της διαφθοράς. Μέσω των μηχανισμών της Δικαιοσύνης που μέχρι τώρα υπήρξαν ανενεργοί, όπως ισχυρίζονται. Αυτό ακριβώς είναι και το βασικό επιχείρημα για να δικαιολογηθούν παρεκτροπές, για τη δημιουργία νέου κατεστημένου και τη σταδιακή εμπέδωση ενός κλίματος διαφορετικού, ακόμη νοσηρότερου αλλά κυρίαρχου στον χώρο. Ηγεμονικού. «Οσοι πιστοί προσέλθετε».
Οι πυλώνες έχουν, πλέον, σταθεροποιηθεί και πρέπει να φαίνονται από την πρώτη στιγμή. Δεν χωρούν παρανοήσεις. Αλλωστε οι πρώτες κινήσεις είναι ενδεικτικές για τη νέα κατάσταση των πραγμάτων. Για την αλλαγή του status. Εχουν ήδη ριχθεί οι γέφυρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές με τον αναμενόμενο νικητή και Μεσσία. Ολα έχουν προετοιμασθεί. Τα προκαταρκτικά είναι η επιλογή στην ανώτατη δικαστική ηγεσία, των προέδρων, των ηγητόρων της Δικαιοσύνης. Ολοι πλέον γνωρίζουν τους νικητές. Απλώς τα φίλια ΜΜΕ προσθέτουν και κάποια άλλα ονόματα για «ξεκάρφωμα» κατά τη λαϊκή έκφραση.
Αφού έλθει η πρώτη επιτυχία και συγχαρούν αλλήλους, έρχεται η συνέχεια. Οι κομματικές προτιμήσεις έχουν παραχωρήσει τη θέση τους σ’ αυτές των «συνεργάσιμων». Και είναι συνήθως συνεργάσιμοι, γι’ αυτό και κανείς δεν χάνεται μόλις ολοκληρώνει τη θητεία του. Οι θέσεις είναι έτοιμες και τους περιμένουν. Μια ματιά σε διάφορους διορισμούς και ορισμούς σε θέσεις του Δημοσίου είναι αρκετή για του λόγου το ασφαλές.
Πάντα και παντού οι «δικοί μας άνθρωποι». Δεν χρειάζεται να είναι οι αξιολογότεροι, οι ικανότεροι, οι αφοσιωμένοι στο καθήκον. Αυτά έρχονται δεύτερα. Αν όμως συμπέσουν, τόσο το καλύτερο για την έξωθεν καλή μαρτυρία. Για το καλό της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης, στην ποδιά της οποίας σφάζονται παλικάρια… Μόνο που αυτή, υβριζόμενη και λοιδορούμενη, όταν δεν υποκύπτει, αδυνατεί να υψώσει τη φωνή της, να αντισταθεί. Περίλυπη παρακολουθεί τα όσα συμβαίνουν στο όνομά της, ερήμην της.
Με την κυβέρνηση να διατείνεται ότι επιτέλους μπαίνει μια τάξη στα της Δικαιοσύνης της ανεξάρτητης, εφόσον δεν συγκρούεται μαζί της και ενεργεί κατά την εικαζόμενη βούλησή της. Γι’ αυτό και ο πρωθυπουργός σπεύδει να προκαταλάβει και την απόφαση του ΣτΕ για τις τηλεοπτικές άδειες.
Ο αγώνας όμως συνεχίζεται με αμείωτη ένταση και η αντίληψη ότι όποιος ελέγχει τη Δικαιοσύνη ελέγχει τον τόπο φαίνεται να επικρατεί στις τάξεις του κυβερνητικού στρατοπέδου. Προκαταρκτική για την υποβοηθούμενη ή μη ευθανασία και εκταφή της σορού του Αλ. Βέλιου. Ταφή της καταγγελίας του Πάνου Καμμένου περί διακίνησης «μαύρου» χρήματος από τον νέο καναλάρχη. Υπάρχουν προφανώς δύο ειδών διεφθαρμένοι, οι καλοί και οι κακοί…
Η παρούσα κατάσταση φαίνεται να ξεπερνάει τα όρια, όπως συμβαίνει σε χώρες όπου η Δημοκρατία χωλαίνει. Μερικοί μιλούν για προγραφές, άλλοι για αποκατάσταση της τάξης. Οι προαγωγές των αντιπροέδρων στα ανώτατα δικαστήρια, μέχρι και την Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου, έναρξη του δικαστικού έτους, δεν έχουν συντελεστεί.
Μετά την καρατόμηση του προϊσταμένου της Εισαγγελίας Εφετών, είναι ανοιχτός ο δρόμος για την επιλογή τους στον Αρειο Πάγο. «Βουλωμένο γράμμα διαβάζεις», που ’λεγε και ο Βασίλης Αυλωνίτης στην ταινία
«Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός»… Ο πομπώδης, κακοσκηνοθετημένος τρόπος εφόδου στα γραφεία της συζύγου του κ. Στουρνάρα, με στόχο τον κεντρικό τραπεζίτη, παραπέμπει σε σκηνές από ασπρόμαυρες ταινίες στην εποχή της ποτοαπαγόρευσης ή και στην Μπογκοτά, στη μάχη κατά των ναρκωτικών. Ελειπε μόνο η επένδυση με πιστόλια και κουκούλες, για ακόμη μεγαλύτερο θέαμα. Την επόμενη φορά.
Ο κ. Στουρνάρας ισχυροποιήθηκε στη συνείδηση των πολιτών ότι πράττει κατά καθήκον. Εκαστος εφ’ ω ετάχθη…
Συμπερασματικά: Τρεις κατά το Σύνταγμα οι εξουσίες του κράτους. Οι εξής δύο. Η εκτελεστική με τις παραφυάδες της. Είδος πυραμίδας.
*Ο κ. Δημήτρης Χ. Παξινός είναι πρώην πρόεδρος του ΔΣΑ.