Οι λέξεις που δεν λες…

2' 16" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

​​«Φαντάσου ότι βρίσκεσαι ξαφνικά σε έναν άλλο πλανήτη όπου οι άνθρωποι μιλάνε πάρα πολύ δυνατά ή πάρα πολύ σιγά και δεν τους καταλαβαίνεις. Δεν καταλαβαίνεις γιατί αγκαλιάζονται, γιατί τσακώνονται, δεν καταλαβαίνεις πώς λειτουργεί όλο αυτό το πράγμα. Ο αυτισμός δεν είναι νοητική υστέρηση. Δεν είναι μια αρρώστια με την κλασική έννοια του όρου. Απλώς ο εγκέφαλος αυτών των ανθρώπων λειτουργεί διαφορετικά και δυστυχώς ο κόσμος μας είναι φτιαγμένος από ανθρώπους σαν κι εμάς για ανθρώπους σαν εμάς. Τι θα έκανες εσύ εάν βρισκόσουν σε έναν τέτοιο πλανήτη; Το πιο πιθανό είναι να έψαχνες κάτι που θα σε έκανε να νιώσεις ασφάλεια. Αυτό είναι η μουσική για τον Παυλή. Κάτι που τον κάνει να αισθάνεται ασφαλής σε έναν κόσμο που τον τρομάζει».

Παρακολουθώντας τον μονόλογο του «γιατρού» σε ένα από τα τελευταία επεισόδια της σειράς «Η λέξη που δε λες» (Alpha), μια ακριβή αλλά κατανοητή περιγραφή του αυτισμού, ήταν δύσκολο να μη συγκινηθείς. Οχι μόνο από το ύφος που είχε πάρει ακούγοντάς τον η μάνα (Μαρία Πρωτόπαππα), το ύφος αυτού που για πρώτη φορά ακούει με απλά λόγια τι συμβαίνει στο μυαλό του παιδιού του για να ψελλίσει μετά ένα συγκλονιστικό και μητρικό «υποφέρει;» («ναι κάποιες φορές ίσως να υποφέρει», η αφτιασίδωτη απάντηση του γιατρού που υποδύεται ο Νίκος Ορφανός), αλλά γιατί βλέπαμε για τι είναι ικανή η τηλεόραση.

Μέσα σε μόλις 5-6 επεισόδια, η σειρά που υπογράφει ο Θοδωρής Παπαδουλάκης έχει καταφέρει να κάνει τη «δουλειά» που δεν έχουν κάνει όλες οι «ειδικές» εκπομπές ή ακόμα και δεκάδες σχετικά ρεπορτάζ μέχρι σήμερα: να ενημερώσει, χωρίς υστερίες και υπερβολές, για το φάσμα του αυτισμού, μέσα από την ιστορία μιας καθημερινής οικογένειας που προσπαθεί να ανταποκριθεί στη διάγνωση. Ισως η μόνη «υπερβολή» της σειράς να είναι το πόσο γρήγορη ήταν η διαδικασία της διάγνωσης – στην Ελλάδα οι οικογένειες περνούν των παθών τους τον τάραχο για να την εξασφαλίσουν, η λέξη «αυτισμός» είναι πράγματι λέξη που δεν λέγεται εύκολα. Ομως το πέπλο της σιωπής σηκώθηκε στην prime time ζώνη.

Σε άλλη μια καλή στιγμή της τηλεόρασης, την προηγούμενη εβδομάδα η σατιρική εκπομπή «Οτιναναι» του ΣΚΑΪ «έπιασε» ένα θέμα μακριά από τη συνήθη θεματολογία της: τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία στις μετακινήσεις τους. Ο «ρεπόρτερ Πασσάς» έκανε μια συνέντευξη «εφ’ όλης της ύλης» με τον παραολυμπιονίκη Αντώνη Τσαπατάκη στους δρόμους της Αθήνας, μόνο που ο τελευταίος δεν μπορούσε να ελιχθεί με το αμαξίδιό του ανάμεσα στα σταθμευμένα αυτοκίνητα, τα σκαλοπάτια, τις κακοτεχνίες, τα κάθε είδους εμπόδια στα πεζοδρόμια, με αποτέλεσμα να μένει συνεχώς πίσω, να μην ακούει τις ερωτήσεις και τελικά να μην ειπωθεί τίποτα, αλλά ταυτόχρονα όλα. Το θέμα έβγαλε (και) γέλιο, το βίντεο κοινοποιήθηκε κατά κόρον, η συζήτηση αναζωπυρώθηκε.

Το «Οτιναναι» και η «Λέξη που δε λες» προβάλλονται κάθε Τρίτη βράδυ «απέναντι».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή