Κριτική για τις πολιτικές της υπερφορολόγησης και της υπερρύθμισης, που ακολουθεί η κυβέρνηση άσκει ο ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο δελτίο οικονομικών εξελίξεων.
Όπως αναφέρει ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων, η αναδιανομή του εισοδήματος που παράγεται αποκλειστικά από τους άλλους, χωρίς δανεικά, έχει πάντα ημερομηνία λήξης.
«Το μέσο νοικοκυριό δεν τα βγάζει πια πέρα χωρίς ρευστοποίηση περιουσίας ή κοινωνικά βοηθήματα. Σε κάθε περίπτωση, η αποταμίευση και η αποθησαύριση περιουσίας είναι πλέον ένα μακρινό όνειρο για ένα πολύ μεγάλο τμήμα του πληθυσμού, και, συνεπώς, το σημερινό status quo δεν είναι βιώσιμο γιατί τα έτοιμα κάποτε θα τελειώσουν.», υπογραμμίζει στο εβδομαδιαίο δελτίο του ο ΣΕΒ.
Ο ΣΕΒ επικαλούμενος ανάλυση των Rafael Di Tella και Robert Mac Culloch επισημαίνει μεταξύ άλλων πως οι περιορισμοί στην επιχειρηματικότητα και η κρατική παρέμβαση στην οικονομία, σε συνδυασμό με μία επικυριαρχία της αριστερής ιδεοληψίας συνυπάρχουν, συνήθως, με εκτεταμένη διαφθορά που ωθεί τα άτομα να επιζητούν περιορισμούς στην οικονομική δραστηριότητα, παρόλο που αναγνωρίζεται ότι η υπερρύθμιση της οικονομίας μπορεί να οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερη διαφθορά.
Αναφέρει ακόμα πως σε περιόδους όξυνσης της διαφθοράς, παρατηρείται αύξηση του αισθήματος της οργής που νιώθουν οι ψηφοφόροι, και στροφή του εκλογικού σώματος προς ακραία πολιτικά κόμματα
Ο ΣΕΒ, με βάση τις παραπάνω μελέτες καταλήγει πως η θεωρία που προβάλλουν φαίνεται να ισχύει και στην Ελλάδα, ιδίως μετά την φτωχοποίηση που έφερε η παρατεταμένη και υψηλού κοινωνικού κόστους ύφεση στη διάρκεια της δημοσιονομικής προσαρμογής των Μνημονίων.
Επικαλούμενος ακόμα εργασία, των Manuel Funke, Moritz Schularick και Christoph Trebesch ο ΣΕΒ προσθέτει ότι κόμματα της άκρας δεξιάς κεφαλαιοποιούν τα μεγαλύτερα κέρδη από μία κρίση, ιδίως εάν αυτή έχει χρηματοοικονομικό περιεχόμενο και καταλήγει:
«Οποιαδήποτε συσχέτιση των δύο ως ανωτέρω μελετών με τα συμβαίνοντα στην Ελλάδα δεν είναι, μάλλον, τυχαία. Το γεγονός ότι η σημερινή διακυβέρνηση της χώρας ασκείται από έναν συνασπισμό -μέχρι πρότινος μικρών- κομμάτων της αριστεράς και της δεξιάς, καθώς και το γεγονός ότι το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα στην ελληνική βουλή θεωρείται από τα υπόλοιπα κόμματα ότι βρίσκεται εκτός του δημοκρατικού τόξου στα άκρα δεξιά του πολιτικού φάσματος, προσφέρει ισχυρές ενδείξεις για την ορθότητα των συμπερασμάτων των μελετών αυτών, ιδίως εάν ληφθεί υπόψη ότι η Ελλάδα συγκεντρώνει χαρακτηριστικά τόσο μιας προηγμένης-πλούσιας χώρας όσο και μιας χώρας με σοβαρή υστέρηση στη λειτουργία του κράτους, των θεσμών και της λειτουργίας των αγορών. »