ΚΑΡΛΣΡΟΥΗ. Το ομοσπονδιακό συνταγματικό δικαστήριο της Γερμανίας απέρριψε χθες την προσφυγή με την οποία τα 16 γερμανικά κρατίδια ζητούσαν απαγόρευση του νεοναζιστικού κόμματος NPD. Το δικαστήριο απεφάνθη ότι η ιδεολογία και οι σκοποί του κόμματος αντιβαίνουν στο σύνταγμα, αλλά το NPD δεν συνιστά πραγματική απειλή προς τη δημοκρατία, λόγω της ελάχιστης επιρροής που ασκεί.
Το NPD δεν μετέχει στην ομοσπονδιακή Βουλή, ούτε σε κάποια Βουλή κρατιδίου, ενώ τα μέλη του δεν ξεπερνούν τις 5.000. Η εκπροσώπησή του περιορίζεται στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης καθώς και στο Ευρωκοινοβούλιο, με έναν ευρωβουλευτή. «Το NPD επιδιώκει να αντικαταστήσει τη συνταγματική έννομη τάξη με απολυταρχικό κράτος που υποστηρίζει την ιδέα μιας εθνικής κοινότητας βασισμένης στο κοινό αίμα», απεφάνθη το δικαστήριο. «Ομως, δεν υπάρχουν αυτήν τη στιγμή συγκεκριμένες και βαρύνουσες ενδείξεις ότι αυτό το εγχείρημα θα είναι επιτυχές».
«Η συζήτηση περί απαγόρευσης δεν θα αποσπά πλέον την προσοχή μας», σχολίασε ο βουλευτής των Πρασίνων Φόλκερ Μπεκ. «Τώρα πρέπει να παλέψουμε την Ακροδεξιά στα κεφάλια των ανθρώπων».
Πολλοί υποστηρίζουν ότι η επιρροή του ΝPD είναι περισσότερο ιδεολογική και λιγότερο εκλογική. Αν κρίνει κανείς με μοναδικό γνώμονα τους αριθμούς (από τους 230.000 εκλεγμένους αξιωματούχους στη Γερμανία, μόλις 360 προέρχονται από το NPD) τείνει να συμφωνεί με την απόφαση του δικαστηρίου ότι πρόκειται για κομματίδιο άνευ σημασίας. «Παρ’ όλα αυτά, είναι δηλητηριώδες. Και αυτό το δηλητήριο διαχέεται στην κοινωνία», υποστήριξε ο κορυφαίος σχολιαστής της εφημερίδας «Ζιντόιτσε» Χέριμπερτ Πραντλ. Ο Πραντλ σημείωσε ότι πλέον υπάρχουν και άλλοι πολιτικοί εκπρόσωποι του ρατσισμού στη γερμανική πολιτική σκηνή και μια απαγόρευση του NPD θα μπορούσε να δράσει παραδειγματικά και γι’ αυτούς. «Θα όριζε μια γραμμή, θα έλεγε ώς εδώ και μη παρέκει και θα λειτουργούσε αποτρεπτικά για ολόκληρο τον ακροδεξιό και επιθετικό ακραίο λαϊκιστικό χώρο», υποστήριξε ο Πραντλ.
«Η απαγόρευση του κόμματος θα στιγμάτιζε μια πολιτική ιδεολογία. Αυτό αποτελεί περιορισμό της ελευθερίας της έκφρασης. Ομως, ένας βίαιος ρατσισμός οφείλει να στιγματίζεται», προσέθεσε.
«Η ρετσινιά έφυγε, το κόμμα δεν είναι απαγορευμένο, τώρα μπορούμε να κάνουμε μια νέα πολιτική αρχή», δήλωσε περιχαρής ο επικεφαλής του NPD, Φρανκ Φραντς.
Η προσφυγή της Μπούντεσρατ (της Ανω Βουλής, που εκπροσωπεί τα 16 ομόσπονδα κρατίδια) βασίστηκε στο άρθρο 21 του γερμανικού συντάγματος, που ορίζει τις μεθόδους άμυνας της δημοκρατίας απέναντι στις απειλές εναντίον της. Προκειμένου όμως να ενεργοποιηθούν οι διατάξεις αυτές, πρέπει να αποδειχθεί ότι ένας πολιτικός φορέας συνιστά όντως απειλή, όχι απλώς ότι θα επεδίωκε να συνιστά απειλή.
Η προσφυγή των κρατιδίων, που έγινε το 2013, ήταν η δεύτερη απόπειρα απαγόρευσης του NPD. Η πρώτη υπόθεση είχε καταρρεύσει όταν αποδείχθηκε ότι κάποια μέλη του κόμματος που κατέθεσαν στο δικαστήριο ήταν στην πραγματικότητα στελέχη των υπηρεσιών ασφαλείας, που είχαν διεισδύσει στις γραμμές του για να το επιτηρούν. Γενικότερα, η παραμονή του κόμματος στη νομιμότητα διευκολύνει την επιτήρησή του από τις Αρχές, επιχείρημα που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από τους επικριτές της απαγόρευσης. Οι υποστηρικτές της απαγόρευσης, αντιθέτως, χρησιμοποίησαν στο δικαστήριο το επιχείρημα των «οργανικών δεσμών» του ΝΡD με τον εθνικοσοσιαλισμό.
Το μεγάλο πολιτικό ζήτημα στη Γερμανία σήμερα, ωστόσο, δεν είναι ο «καθαρός», χιτλερικής έμπνευσης, εθνικοσοσιαλισμός αλλά η «ακροδεξιά του σαλονιού», όπως αυτή εκπροσωπείται από το κόμμα AfD και το κίνημα Pegida. Ενας από τους λόγους που το NPD φυλλορροεί πολιτικά, χάνοντας στελέχη, εκλεγμένους εκπροσώπους και κρατική χρηματοδότηση, είναι ότι παράλληλα ανεβαίνει η AfD, η οποία στις δημοσκοπήσεις φαίνεται να αποσπά έως και 15% των ψήφων.