Οταν η βία μπαίνει στη ζυγαριά

Οταν η βία μπαίνει στη ζυγαριά

2' 4" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Οι τραμπούκοι που δεν δίστασαν καν να θέσουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, δεν έχουν καμία σχέση ούτε με το λαϊκό κίνημα ούτε με οποιαδήποτε ιδεολογία. Πρόκειται για ανθρώπους του υποκόσμου, απόλυτα περιθωριοποιημένους».

Αυτή είναι η ανακοίνωση που εξέδωσε την Κυριακή ο ΣΥΡΙΖΑ ύστερα από την επίθεση με μολότοφ στα γραφεία του κόμματος στην οδό Κουμουνδούρου. Ηταν ένα εντυπωσιακό όσο και εξαιρετικά επικίνδυνο χτύπημα, καθώς έγινε κατά τη διάρκεια της ημέρας, το κτίριο ήταν σε λειτουργία και θα μπορούσε να προκαλέσει πολύ σοβαρότερα προβλήματα πέρα από τους δύο ελαφρά τραυματισμένους αστυνομικούς και τις «μέτριες» υλικές ζημιές.

Εξίσου εντυπωσιακή είναι και η ανακοίνωση του ισχυρότερου κυβερνητικού εταίρου για δύο λόγους: πρώτον, αναδεικνύει τη δολοφονική διάσταση ανάλογων επιθέσεων και, δεύτερον, κατατάσσει τη δράση των κουκουλοφόρων (στην προκειμένη περίπτωση, ντυμένων αποκριάτικα) στον χώρο του υποκόσμου. Πρόκειται για αυτονόητες παρατηρήσεις, αλλά αποκτούν σημασία επειδή ακριβώς προέρχονται από τον πολιτικό χώρο που κατ’ εξακολούθηση είχε μια δυσκολία να καταδικάσει την ωμή βία από φόβο μήπως «παρεξηγηθεί» από πολιτικά συγγενείς χώρους στις παρυφές της κινηματικής και άκρας Αριστεράς, όπου τα όρια ανάμεσα στον «αγώνα» και τις εν δυνάμει επικίνδυνες ενέργειες γίνονται δυσδιάκριτα.

Το βράδυ της 12ης Φεβρουαρίου του 2012, όταν το κέντρο της Αθήνας είχε παραδοθεί στην καταστροφική μανία κουκουλοφόρων και χουλιγκάνων, ο Αλέξης Τσίπρας είχε «ξεμπερδέψει» με μια δήλωση που χρέωνε το «πάρτι» εμπρησμών και καταστροφής σε «παρακρατικές δυνάμεις». Δεν είχε βρει, τότε, τη δύναμη να μιλήσει για «τραμπούκους που δεν διστάζουν να θέσουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές» ή για «ανθρώπους του υποκόσμου». Σήμερα, οι «παρακρατικοί» του χθες βαφτίζονται «τραμπούκοι» και η ζωή συνεχίζεται. Θα είχε ενδιαφέρον να δούμε τι θα έλεγε σήμερα και η Νεολαία του κόμματος, που την ημέρα που φλεγόταν το «Αττικόν», ο «Απόλλων» και άλλα 40 κτίρια στο κέντρο της πρωτεύουσας μάς ενημέρωνε πως «το όργιο αστυνομικής βίας είναι το τελευταίο μέσο επιβολής ενός στυγνού νεοφιλελεύθερου συστήματος που δεν διστάζει να μοιράσει χημικά και ξύλο σε νέους, νέες, εργαζόμενους, ανέργους».

Η ανάδυση του ΣΥΡΙΖΑ σε κυβερνητική δύναμη συνοδεύτηκε από την ελπίδα ότι η σύγκρουση με την πραγματικότητα, και παρά τη σφοδρότητά της, θα κληροδοτήσει στη χώρα ένα νέο ήθος σε σχέση με την απερίφραστη, διακομματική καταδίκη της βίας.

Ομως «βία» δεν νοείται μόνο όταν κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές. Βία είναι οι εμπρησμοί τρόλεϊ στην οδό Πατησίων, βία είναι οι συστηματικές καταστροφές ακυρωτικών μηχανημάτων στα μέσα μαζικής μεταφοράς με κόστος για τα δημόσια ταμεία και τους εξουθενωμένους φορολογουμένους. Εκεί τα λόγια των κυβερνώντων εξακολουθούν να είναι εξαιρετικά μετρημένα και το περίφημο «ήθος» να μπαίνει στις ίδιες παλιές ζυγαριές.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή