Την παροιμία φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη θυμίζουν πλέον όσα συμβαίνουν στην Κεντροαριστερά, με όλους τους πρωταγωνιστές να περιμένουν από τους «αντιπάλους» τους τις επόμενες κινήσεις τους για να λάβουν τις δικές τους αποφάσεις. Σημειωτέον ότι αυτό συμβαίνει όχι μόνον ανάμεσα στο Ποτάμι και στην Ωρα Αποφάσεων. Αλλά και μεταξύ της Φώφης Γεννηματά και του κ. Ευ. Βενιζέλου, καθώς και στο ΠΑΣΟΚ αδυνατούν να προβλέψουν πώς θα κινηθεί πολιτικά ο τελευταίος.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή, σε μια προσπάθεια να βάλουμε τουλάχιστον σε μια σειρά τα κομμάτια του παζλ. Η απόφαση των τριών (Αννας Διαμαντοπούλου, Γιάννη Ραγκούση και Γιώργου Φλωρίδη) να μετεξελίξουν την πολιτική τους κίνηση σε κόμμα είναι πλέον δεδομένη. Στις 29 Απριλίου θα συγκληθεί για πρώτη φορά η εθνική τους επιτροπή, όπως την ονομάζουν και αυτή θα ανακοινώσει τον οδικό χάρτη της Ωρας Αποφάσεων. Δηλαδή, τη συγκρότηση τοπικών κομματικών επιτροπών ανά τη χώρα, το πλαίσιο του διαλόγου για την οριστικοποίηση των προγραμματικών τους θέσεων και κυρίως την προαναγγελία ενός ιδρυτικού Συνεδρίου τον προσεχή Σεπτέμβριο από το οποίο θα γεννηθεί και επισήμως πλέον το νέο κόμμα.
Οι τρεις επιθυμούν διακαώς στον σχεδιασμό τους να μετέχει και ο Στ. Θεοδωράκης. «Μακάρι να λάβει τις αποφάσεις του μέχρι τις 29 Απριλίου, γιατί αλλιώς θα πρέπει να προχωρήσουμε μόνοι μας» λένε οι συνεργάτες τους, χωρίς να κρύβουν την ανησυχία τους για τη ζημιά που θα προκαλέσει και στις δύο πλευρές το αντίθετο σενάριο. Ο επικεφαλής του Ποταμιού, ωστόσο, δεν δείχνει να βιάζεται. Εκείνος ιδανικά θα επιθυμούσε η Ωρα Αποφάσεων και το Ποτάμι να συνδιαμορφώσουν υπό την ηγεσία του έναν νέο φορέα και το θέμα της ηγεσίας να λυθεί μετά τις εκλογές, όποτε κι αν γίνουν. Θεωρεί αδιανόητη την «απαίτηση» των τριών να αυτοκαταργηθεί ένα κοινοβουλευτικό κόμμα χάριν της βούλησής τους να ιδρύσουν ένα νέο και εκτιμά ότι τελικά θα ενδώσουν στην πρότασή του να δημιουργηθεί μια κοινή πολιτική ομπρέλα Ποταμιού-Ωρας Αποφάσεων.
Οι τρεις, όμως, αρνούνται μια τέτοια λύση. Επικαλούνται τις δημοσκοπήσεις για να υποστηρίξουν ότι το Ποτάμι έχει κλείσει οριστικά τον κύκλο του και διαρκώς επαναλαμβάνουν ότι ο προοδευτικός χώρος χρειάζεται ένα πραγματικά νέο κόμμα. Οπως εγράφη προ εβδομάδος, έχουν ήδη συμφωνήσει και τη λύση της τριπλής συναρχηγίας μέχρι τις εκλογές –αν ο κ. Θεοδωράκης δεν συνεργαστεί μαζί τους– ενώ ο Γιάννης Ραγκούσης κατέστησε σαφές και κάτι ακόμη. Ακόμη κι αν προκύψουν εκλογές πριν από το Σεπτέμβριο –δηλαδή πριν από το Συνέδριό τους– η Ωρα Αποφάσεων θα δώσει το «παρών» στις κάλπες.
Σε όλα τούτα υπάρχει βέβαια και ένας εντελώς αστάθμητος παράγοντας: Ο Ευ. Βενιζέλος. Οσοι συνομιλούν μαζί του έχουν αντιληφθεί από καιρό ότι ασφυκτιά στο κόμμα του κυρίως λόγω της αμφιθυμίας της κ. Γεννηματά έναντι του ΣΥΡΙΖΑ. Μετά και την επιστροφή Παπανδρέου, οι περισσότεροι προδικάζουν ότι είναι θέμα χρόνου η αποχώρησή του από το ΠΑΣΟΚ, ενώ όσοι τον ξέρουν καλά, αποκλείουν το ενδεχόμενο να κατέλθει με τη Ν.Δ. Οι αποφάσεις του κ. Βενιζέλου, όμως, είναι προφανές ότι θα επηρεάσουν όλο τον χώρο. Και κυρίως αν δεν επιλέξει τον οικειοθελή παροπλισμό του και κάνει το βήμα ενός νέου ξεκινήματος, όπως τον προτρέπουν οι πολιτικοί του φίλοι θεωρώντας αδιανόητο να πάει σπίτι του.
