Λίγη άμμος, λίγη θάλασσα και το βιβλίο μου

Λίγη άμμος, λίγη θάλασσα και το βιβλίο μου

8' 26" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μπαίνουμε σιγά σιγά σε ρυθμούς διακοπών, με την προϋπόθεση φυσικά να ακολουθήσει με την ίδια διάθεση και ο καιρός που ειδικά το προηγούμενο Σαββατοκύριακο παρέπεμπε σε φθινόπωρο! Οι θερινές διακοπές είναι ευκαιρία για απόδραση από την καθημερινότητα, αλλά και για να αφεθεί κανείς στις σελίδες ενός βιβλίου, κερδίζοντας πίσω κάποιο μέρος από τον χαμένο χρόνο της ανάγνωσης.

Οι συντάκτες της «Κ» αποφασίσαμε –έχοντας συναίσθηση της ευθύνης που αναλαμβάνουμε, όπως λένε– να σας προτείνουμε για τις διακοπές σας από ένα βιβλίο ο καθένας, το οποίο πιστεύουμε ότι αξίζει να «φορτώσετε» στις αποσκευές. Είναι βιβλία που μας γοήτευσαν, μας εξέπληξαν, μας ψυχαγώγησαν, μας άνοιξαν ένα καινούργιο παράθυρο σε κάποιον κόσμο που δεν μας ήταν οικείος. Βιβλία από την ελληνική και διεθνή παραγωγή, παλιά και καινούργια, δοκίμια και βιογραφίες, μυθιστορήματα, εκδόσεις από την αγαπημένη του θέρους αστυνομική λογοτεχνία, ποίηση, ιστορίες από την παγωμένη θάλασσα της Ισλανδίας των αρχών του 20ού αιώνα μέχρι τους πολύβουους μποτιλιαρισμένους δρόμους της σύγχρονης Αθήνας και από τα στενά σοκάκια και τα κανάλια της Βενετίας μέχρι την πολυφυλετική Νέα Υόρκη.

Εννέα εκδόσεις που αξίζουν τον πολύτιμο χρόνο σας και ελπίζουμε να ταξιδέψετε μαζί τους.

Γ. Ε.

ΣΑΜΙΟΥΕΛ

Π. ΧΑΝΤΙΝΓΚΤΟΝ

Η σύγκρουση των πολιτισμών

εκδ. Terzo books

Του ΑΛΕΞΗ ΠΑΠΑΧΕΛΑ

Ξαναδιάβασα πρόσφατα τη «Σύγκρουση των πολιτισμών». Το βιβλίο γράφτηκε το 1991, καθώς τέλειωνε ο Ψυχρός Πόλεμος και επικρατούσαν οι απόψεις τύπου Φουκουγιάμα για το δήθεν «Τέλος της Ιστορίας». Σε αντίθεση με όσους πρόβλεπαν μία αισιόδοξη και γραμμική εξέλιξη της Ιστορίας και την πλήρη ηγεμονία της Δύσης, ο Σάμιουελ Χάντινγκτον πίστευε ότι προπατορικές δυνάμεις, όπως είναι η θρησκεία και ο πολιτισμός, θα συνέχιζαν να διαδραματίζουν καταλυτικό ρόλο. Εκτιμούσε ότι θα εκδηλωνόταν μία σκληρή αντιπαράθεση μεταξύ Δύσης και Ισλάμ. Τα γεγονότα τον έχουν δικαιώσει και συνεχίζουν να τον δικαιώνουν. Το ερώτημα που θέτει στο τέλος έχει όμως και αυτό καταστεί πολύ επίκαιρο. Και έχει να κάνει με το αν η Δύση θα μπορέσει να διατηρήσει την ηγεμονία της αντιμετωπίζοντας τις εσωτερικές και εξωτερικές προκλήσεις. Μπορεί να διαφωνείς με πολλά από τα επιχειρήματα και τις προβλέψεις του Χάντινγκτον. Είναι, όμως, ένα σημαντικό βιβλίο που άντεξε μέσα στον χρόνο και δίνει αναλυτικά εργαλεία για να κατανοήσουμε τον απρόβλεπτο κόσμο μας.

ΓΙΟΝ ΚΑΛΜΑΝ

ΣΤΕΦΑΝΣΟΝ

Παράδεισος και Κόλαση

μτφρ.: Ρίτα Κολαΐτη

εκδ. Καστανιώτη

σελ. 224

Του ΗΛΙΑ ΜΑΓΚΛΙΝΗ

Δύο νέα παιδιά ξανοίγονται στην παγωμένη θάλασσα της Ισλανδίας των αρχών του 20ού αιώνα για να ψαρέψουν. Μια δαιμονική καταιγίδα όμως οδηγεί στον θάνατο του ενός: είχε λησμονήσει να πάρει μαζί του τη νιτσεράδα του, απορροφημένος από την ανάγνωση ενός δανεισμένου αντιτύπου του «Απολεσθέντα Παραδείσου» του Μίλτον. Ο επιζήσας φίλος του αναλαμβάνει να επιστρέψει το βιβλίο στον κάτοχό του, στην άλλη άκρη του νησιού, στο ανώνυμο «Χωριό». Επειτα από μια ριψοκίνδυνη μετάβαση σε ένα τοπίο που μοιάζει κάποτε εξωγήινο, θα τον συνεπάρουν οι αλλόκοτες, εξωτικές αφηγήσεις των κατοίκων του Χωριού.

Δεν είναι τόσο η πλοκή καθεαυτή που σε καθηλώνει στο συναρπαστικό αυτό μυθιστόρημα όσο η υποβλητική ατμόσφαιρα και, πάνω απ’ όλα, η γραφή του Στέφανσον: ένα ιδιότυπο μείγμα στεγνού ρεαλισμού και ποιητικής, υπαρξιακής ενατένισης και στοχασμού. Παγερός κόσμος, θαλασσινός και μια βαθιά ανθρώπινη ιστορία που δύσκολα θα αφήσει κάποιον ασυγκίνητο.

COLM TOBIN

Καραβοφάναρο στο μαύρο νερό

μτφρ.: Aθηνά

Δημητριάδου

εκδ. Gutenberg

σελ. 336

Tης ΓΙΟΥΛΗΣ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ

Είναι ένα βιβλίο χωρίς συναρπαστική δράση, χαμηλόφωνο, αργόσυρτο και με ατμόσφαιρα βαριά, καθώς από την αρχή σχεδόν γνωρίζεις ότι δεν θα έχει happy end. Παρ’ όλα αυτά δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου, δεν έβλεπα την ώρα να βουτήξω στον πλούσιο από συναισθήματα κόσμο του Κολμ Τομπίν. Στο «Καραβοφάναρο στο Μαύρο Νερό», του σπουδαίου Ιρλανδού συγγραφέα των αριστουργηματικών «Μπρούκλιν» και «Νόρα Γουέμπστερ», μια οικογένεια έρχεται ξανά κοντά με αφορμή τις τελευταίες μέρες του γιου που πάσχει από έιτζ. Παλιοί δαίμονες βγαίνουν στην επιφάνεια, δύσκολες αναμνήσεις ανασύρονται από το παρελθόν, λόγια που δεν ειπώθηκαν στην ώρα τους στοιχειώνουν τους εξαιρετικά δουλεμένους από τον συγγραφέα χαρακτήρες. Ενα πολύτιμο μυθιστόρημα, για τις πληγές μας, για όλα αυτά που δεν αντιμετωπίζουμε στην ώρα τους και τα βάζουμε κάτω από το χαλί, πιστεύοντας, αφελώς, ότι έτσι δεν θα τα βρούμε ποτέ μπροστά μας. Tο βιβλίο εντάχθηκε στη σειρά Aldina των εκδόσεων Gutenberg.

ΠΑΤΡΙΣΙΑ ΧΑΪΣΜΙΘ

Καταδίωξη στη Βενετία

μτφρ.: Βασίλης

Πουλάκος

εκδ. Μίνωας, σελ. 376

Toυ ΝΙΚΟΥ ΒΑΤΟΠΟΥΛΟΥ

Κλασική αξία, η Πατρίσια Χάισμιθ επιστρέφει στις προθήκες με την κυκλοφορία ενός από τα πιο χαρακτηριστικά της ψυχολογικά θρίλερ, το «Those Who Walk Away» (1967). Με σκηνικό τη Βενετία της δεκαετίας του ’60, η Χάισμιθ στήνει ένα ελκυστικό κυνηγητό στα στενά και στα κανάλια της πόλης, μεταξύ των εύπορων Αμερικανών ηρώων της. Το κυνηγητό είναι ανάμεσα στον νεαρό Ρέι Γκάρετ και στον πεθερό του, Εντουαρντ Κόουλμαν, με αφορμή την ανεξήγητη αυτοκτονία της νεαρής συζύγου του Ρέι και κόρης του Εντουαρντ.

Ο Κόουλμαν πιστεύει ότι ο Ρέι δεν είχε την πυγμή και τη διορατικότητα να προστατεύσει τη σύζυγό του, ότι ήταν, δηλαδή, ακατάλληλος και ανίσχυρος. Το παιχνίδι δύναμης και ευφυΐας στην ατμοσφαιρική Βενετία αποκαλύπτει όχι μόνο μία σειρά από ήρωες και δευτερεύοντες χαρακτήρες αλλά και τη διαχρονική μανία των μορφωμένων Αμερικανών με το αρχετυπικό πρότυπο της Ιταλίας στις μεταπολεμικές δεκαετίες. Το βιβλίο εντάχθηκε στη νέα σειρά Κλασικών Νoir των εκδόσεων Μίνωας.

Γκίκας, Κραξτον,

Λι ΦEρμορ

Η γοητεία της ζωής στην Ελλάδα

εκδ. Μουσείο

Μπενάκη

Της MΑΡΓΑΡΙΤΑΣ ΠΟΥΡΝΑΡΑ

Οι κατάλογοι των εκθέσεων συνήθως αφορούν μονάχα τους φιλότεχνους ή τους ειδικούς. Ομως, στην περίπτωση του αφιερώματος, που τώρα φιλοξενείται στο Μουσείο Μπενάκη στο Κολωνάκι με τίτλο «Γκίκας, Κράξτον, Λι Φέρμορ. Η γοητεία της ζωής στην Ελλάδα», η συνοδευτική έκδοση έχει μια αυτοτέλεια. Λειτουργεί σαν μια πύλη σε μια άλλη εποχή, κατά την οποία οι άνθρωποι είχαν χρόνο να γράφουν επιστολές, να κρατούν ημερολόγια, να επενδύουν στη φιλία και στον έρωτα, να υποτάσσουν τον καιρό στις δικές τους ανάγκες. Χάρις στα κείμενα της Εβίτας Αράπογλου, που ήξερε καλά τον Ελληνα ζωγράφο, του σερ Μάικλ Λουέλιν Σμιθ, του Βρετανού που χρημάτισε πρέσβης στην Αθήνα και γνώριζε τον περιπετειώδη Λι Φέρμορ, αλλά και τον Ιαν Κόλινς, που βιογραφεί τον Κράξτον, καθώς και τη σύνθεση όλων των στοιχείων από αρχεία που προσφέρει η Ιωάννα Μωραΐτου, έχουμε μπροστά μας ένα απολαυστικό ολόγραμμα των λαμπρότερων πτυχών της μεταπολεμικής Ελλάδας. Μπορείτε να βρείτε την έκδοση στο Μουσείο Μπενάκη στο Κολωνάκι και στην Πειραιώς.

ΧΑΝΙΑ

ΓΙΑΝΑΓΚΙΧΑΡΑ

Λίγη Ζωή

μτφρ.: Μαρία Ξυλούρη

εκδ. Μεταίχμιο

σελ. 894

Του ΑΙΜΙΛΙΟΥ ΧΑΡΜΠΗ

Τέσσερις κολλητοί φίλοι μετακομίζουν, μετά την αποφοίτησή τους από το πανεπιστήμιο, στη Νέα Υόρκη και βάζουν μπρος για να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους. Μέσα από μια αφήγηση που εκτείνεται σε βάθος δεκαετιών, παρακολουθούμε τις δυσκολίες και τους θριάμβους τους, καθώς το κέντρο βάρους μετακινείται στον ένα από αυτούς, τον ιδιοφυή και αινιγματικό Τζουντ. Η Χάνια Γιαναγκιχάρα δημιουργεί μια δραματική βιογραφία επικών διαστάσεων και πολλαπλών συγκινήσεων: η ανιδιοτελής αγάπη και η στοργή μπαίνουν στο «ρινγκ» κόντρα στον ανείπωτο πόνο και τη φρίκη, σε έναν αγώνα μέχρις εσχάτων, που αποκαλύπτει τα όρια της ανθρωπιάς αλλά και της ανθρώπινης αντοχής. Δύο ακόμα στοιχεία που ξεχωρίζουν το βιβλίο είναι η αριστοτεχνική σκιαγράφηση των χαρακτήρων και η αλήθεια που ξεδιπλώνεται αργόσυρτα ώς το τέλος, με όρους αστυνομικού μυθιστορήματος. Παρά τη μεγάλη έκταση, ο αναγνώστης που θα φτάσει ώς το τέρμα, θα νιώσει εκείνη την καθαρτήρια εξάντληση που μόνο η καλή λογοτεχνία μπορεί να προσφέρει.

ΚΡΥΣΤΑΛΛΗ

ΓΛΥΝΙΑΔΑΚΗ

Η επιστροφή των νεκρών

εκδ. Πόλις

σελ. 64

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΘΗΝΑΚΗ

Με το βλέμμα στον κόσμο, στο άτομο και στον σαρκασμό. Η Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη είναι από τις κοσμοπολίτικες φωνές της σύγχρονης ελληνικής ποίησης, μία ποιήτρια που ολοκληρώνει τα πιο μεστά ρεπορτάζ από τους δρόμους του πλανήτη Γη, όπως εκείνος είναι σήμερα. Οι πόλεις και τα πρόσωπα –υπαρκτά ή ανύπαρκτα που γίνονται υπαρκτά–, οι μέρες και οι νύχτες, η ζωή και ο θάνατος στην «Επιστροφή των νεκρών» γίνονται ομιλούντα σώματα, που συνυπάρχουν με τους κατεξοχήν ομιλούντες, τους ανθρώπους, που πλέον όμως σωπαίνουν – είναι η σειρά της ποιήτριας να μιλήσει. Δεν πρόκειται για αντιθετικά –πόσο μάλλον αντιφατικά– σχήματα· η «Επιστροφή των νεκρών» είναι μία ποιητική συλλογή που σου υπενθυμίζει την πραγματικότητα που ξεχνάς μέσα στην τρέλα της ημέρας και που έχεις ανάγκη στην ησυχία της νύχτας. Το αίμα που ρέει στις εμπόλεμες ζώνες του πλανήτη και η γλυκόπικρη γεύση που αφήνουν οι προσωπικές μάχες –με τον χρόνο και τον πόνο– διατρέχουν όλη την «Επιστροφή των νεκρών». Μια υπέροχη ποιητική στιγμή της Κρυστάλλης Γλυνιαδάκη.

ΓΚΡΑΧΑΜ ΓΚΡΗΝ

Η καρδιά των πραγμάτων

μτφρ.: Μαργαρίτα

Ζαχαριάδου

εκδ. Πόλις

σελ. 370

Της ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΣΑΝΟΥΔΟΥ

Οχυρωμένος στη ρουτίνα της δουλειάς του αστυνομικού, ο Χένρι Σκόμπι έχει πια εξοικειωθεί τόσο με τα έντομα, τη φτώχεια και τις συνεχείς δοσοληψίες της Δυτικής Αφρικής που έχει πάψει από καιρό να ονειρεύεται μια ζωή κάπου αλλού. Η εύθραυστη ισορροπία της ζωής του διαταράσσεται πρώτα από την προσπάθεια του να ικανοποιήσει τις επιθυμίες της γυναίκας του και τελικά από ένα απρόσμενο πάθος, που τον φέρνει αντιμέτωπο με τις βαθύτερες αξίες του. Αν και ο Γκράχαμ Γκρην ουδέποτε κατονομάζει τη βρετανική αποικία της Σιέρα Λεόνε, όπου είχε υπηρετήσει και ο ίδιος ως πράκτορας της βρετανικής κυβέρνησης στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το αποπνικτικό περιβάλλον της Φριτάουν λειτουργεί απλώς ως το σκηνικό για μια μυθιστορηματική πραγματεία πάνω στη φύση του ανθρώπου, την έννοια της αμαρτίας και τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στον οίκτο και τη σκληρότητα. Γραμμένο το 1948, το βιβλίο έχει χαρακτηριστεί ένα από τα σημαντικότερα έργα της λογοτεχνίας του 20ού αιώνα.

ΕΥΤΥΧΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΗ

Στο πίσω κάθισμα

εκδ. Ικαρος,

σελ. 440

Του ΣΑΚΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ

Με αφορμή ένα φρικιαστικό έγκλημα σε ένα θέατρο της Πλάκας, η Ευτυχία Γιαννάκη μάς χαρίζει από το «Πίσω κάθισμα» μια διαδρομή στους πολύβουους και μποτιλιαρισμένους δρόμους της σύγχρονης Αθήνας, με οδηγό τον ήρωά της, τον αστυνόμο Χάρη Κόκκινο. Το βιβλίο διαβάζεται ευχάριστα και διατηρεί έναν ωραίο ρυθμό που κινείται με διαφορετικές ταχύτητες, όπως και η αστυνομική έρευνα. Με επίκεντρο το έγκλημα, η Ευτυχία Γιαννάκη δημιουργεί ένα ψυχογράφημα μιας πρωτεύουσας σε κρίση όπου η ζέστη λείπει από τα παγωμένα διαμερίσματα και τις ανθρώπινες σχέσεις, ενώ σε ένα δεύτερο επίπεδο η συγγραφέας συνδέει το αρχετυπικό μοτίβο των οικογενειακών μυστικών με το ίδιο το μυστήριο και την προσωπική ιστορία του αστυνόμου Κόκκινου.

Είναι το πρώτο μέρος της τριλογίας που ετοιμάζει η Ευτυχία Γιαννάκη και ιδωμένο από αυτή τη σκοπιά είναι μια χορταστική εισαγωγή στο σύμπαν του Χάρη Κόκκινου, ο οποίος φαίνεται πως προσφέρεται για μια καταβύθιση σε σκοτεινά και μεγάλα βάθη του ψυχισμού του στα επόμενα βιβλία.

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή