Η θεωρία του χυλού

1' 42" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«​Ένας άνθρωπος με μακρά ιστορία φυλετικών διακρίσεων, που διακινεί σκοτεινές θεωρίες συνωμοσίας, αντλούμενες από τις σελίδες των ταμπλόιντ των σούπερ μάρκετ και τις μαύρες απολήξεις του Ιντερνετ… Είναι κάποιος που αναπαράγει θιασώτες της λευκής υπεροχής ονλάιν (….), και όταν του ζητήθηκε σε συνέντευξή του να αποκηρύξει την υποστήριξη του David Duke, πρώην ηγέτη της Κου Κλουξ Κλαν, δεν το έκανε (…) Μην έχουμε αυταπάτες. Μπορεί τα ονόματα να έχουν αλλάξει, οι ρατσιστές να αυτοαποκαλούνται “φυλετιστές”, οι υπέρμαχοι της λευκής υπεροχής “λευκοί εθνικιστές”, το παρανοϊκό περιθώριο “alt-right”, αλλά το μίσος καίει με τον ίδιο τρόπο». Αυτά είχε πει πριν από έναν χρόνο η Χίλαρι Κλίντον, μιλώντας σε κολέγιο της Νεβάδα, προκαλώντας στρες στους συμβούλους της που είχαν αμφιβολίες για το εάν έπρεπε να ανεβάσει τους τόνους αποκαλώντας τον αντίπαλό της ανοιχτά ρατσιστή.

Μας είχε προειδοποιήσει, ένα χρόνο πριν από την ανατριχιαστική συνέντευξη Τύπου, στην οποία ο πρόεδρος Τραμπ διατύπωσε τη θεωρία των δύο άκρων μετά τη δολοφονία μιας γυναίκας από νεοναζί στο Σάρλοτσβιλ. Ομως ακόμα τότε μια μεγάλη μερίδα του προοδευτικού κόσμου στις ΗΠΑ, αλλά και στην Ελλάδα, ήταν πολύ απασχολημένη στην εξύφανση μιας άλλης βολικής θεωρίας, αυτής των ίσων αποστάσεων, του «όλοι ίδιοι είναι», του χυλού, για να δώσει σημασία. Τα έλεγαν και τα έγραφαν και οι δημοσιογράφοι, με δεκάδες, εκατοντάδες ρεπορτάζ για τις ιδέες και τα σχέδια του υποψήφιου προέδρου, με την πεποίθηση ότι δεν είναι ώρα για δήθεν «αντικειμενικότητα». Στις κρίσιμες στιγμές πρέπει να παίρνεις θέση, όπως υποστήριζε και ο αείμνηστος Εντ Μάροου στις ιστορικές εκπομπές του για τον γερουσιαστή Μακάρθι. Ομως, ήταν κι αυτοί «συστημικοί» για το αριστερό ακροατήριο, αυτοί που «μας έφεραν ως εδώ».

Υπάρχει μια παράδοση στην Αριστερά να μπερδεύεται στην ιεράρχηση των «εχθρών» της. Επιφυλάσσει το μένος της για αυτούς με τους οποίους έχει έστω κάποια ιδεολογική συνάφεια και εμφανίζεται ανεκτική με όσους τη χωρίζει άβυσσος. Τώρα που το κακό έγινε στις ΗΠΑ, η κατακεραύνωση του Τραμπ και της θεωρίας των δύο άκρων είναι όψιμη και εύκολη. Πιο χρήσιμο θα ήταν να συνειδητοποιήσουμε ότι το να ασκείς κριτική και το να τσουβαλιάζεις είναι δύο διαφορετικά πράγματα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή