Το στήσιμο αγώνων σε πάρα πολλά σπορ είναι πλέον πιο εκτεταμένο από ποτέ, όπως τονίζουν οι ανά τον κόσμο υπεύθυνοι αντιμετώπισης του φαινομένου, το οποίο πάντως στη μεγαλύτερη έκτασή του παραμένει στο σκοτάδι.
Σε πρόσφατη έρευνα που διενήργησε μεταξύ 600 Ευρωπαίων αθλητών σε 13 αθλήματα ο Βασίλης Μπαρκούκης, επίκουρος καθηγητής ΤΕΦΑΑ στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, το ένα τρίτο δήλωσε ότι είχε συμμετάσχει σε στημένο αγώνα και το ένα πέμπτο ότι στο τελευταίο 12μηνο είχε υπόψη του έναν τουλάχιστον στημένο αγώνα της ομάδας του.
Η Sportradar, εταιρεία που χρησιμοποιεί στατιστικά εργαλεία για να εντοπίσει ύποπτα στοιχήματα, ταυτοποίησε 1.006 αγώνες που θεωρεί πιθανώς στημένους το 2015 και το 2016 και άλλους 451 στους οκτώ πρώτους μήνες του 2017 – το υψηλότερο ποσοστό αφότου η εταιρεία άρχισε τους ελέγχους το 2008.
Περί τα τέσσερα ματς σε κάθε 1.000 θεωρούνται ύποπτα για τη Sportradar. Ωστόσο, μόνο 1% από αυτά είναι μάλλον στημένο, λέει ο Ιαν Σμιθ, ο πρώτος επίτροπος ακεραιότητας για τα e-sports, τους αγώνες ηλεκτρονικών παιχνιδιών.
Οι ελεγκτικές αρχές σιγά σιγά στρέφονται προς τις αναλύσεις στοιχηματισμού ως αποδείξεις. Οι αναφορές της Sportradar έχουν χρησιμοποιηθεί επιτυχώς μόλις σε 24 υποθέσεις από το 2013, αν και 13 διαφορετικά αθλήματα είναι πελάτες της εταιρείας και λαμβάνουν τις αναφορές της. Ιδιαίτερη περίπτωση ήταν ο αποκλεισμός της πρωταθλήτριας ποδοσφαίρου της Αλβανίας, Σκεντέρμπεου, από το Τσάμπιονς Λιγκ βάσει στοιχηματικών αναλύσεων. Η αύξηση στα στημένα ματς εδράζεται στα τεράστια ποσά που παίζονται στο στοίχημα, περί τα 2 τρισ. δολάρια τον χρόνο κατά το Διεθνές Κέντρο Αθλητικής Ασφάλειας (ICSS), που εκτιμά ότι ετησίως ξεπλένονται από εγκληματίες 140 δισ. δολάρια σε στήσιμο αγώνων και παράνομο στοίχημα. Η διαφθορά είναι μεγαλύτερη σε χαμηλότερες κατηγορίες, όπου είναι φθηνότερο να επηρεάσεις αθλητή. Αυτό γίνεται και με την «παγίδα μελιού», όπου οι απατεώνες ρίχνουν μια γυναίκα πλάι σε έναν αθλητή και συνάπτουν σχέση, τον φέρνει σε επαφή με τα κυκλώματα και μετά τον εκβιάζει με φωτογραφίες κ.λπ. Ακόμη και σε ομαδικά σπορ αρκεί να πιάσεις έναν αθλητή για να στήσεις απάτη, π.χ. αρκεί να ξέρεις πότε περίπου σκοπεύει κάποιος να πάρει κόκκινη κάρτα στον αγώνα. Γι’ αυτό οι Αρχές πρέπει να ανεβάσουν την απόδοσή τους.